پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

با احتساب نفت خام بشکه ی 110 دلار قیمت هر لیتر بنزین هواپیما به لیتری بیش از یک دلار یعنی 3000 تومان با احتساب ارز آزاد می رسد، بویژه که هزینه حمل و نقل و توزیع آن گرانتر از هزینه حمل و نقل بنزین معمولی می شود.

دولت تا کنون بنزین را لیتری 200 تومان تحویل شرکت های هوایی میداد که با احتساب روزانه 4 میلیون لیتر مصرف آن در ایران، یارانه آن روزانه به بیش از 11 میلیارد تومان و سالانه بیش از 4088 میلیارد تومان می شد. یعنی معادل ارزش 32 تن طلا. یعنی هر 12 روز معادل یک تن طلا و هر ماه معادل بیش از 2 تن و نیم طلا است.  این در حالی است که کل تولید طلا از معادن طلای کشور سالانه حدود 2 الی 2 و نیم تن طلا می باشد.

اینک با افزایش قیمت سوخت هواپیما به لیتری 700 تومان کماکان دولت روزانه یارانه ای بیش از 9 میلیارد تومان و سالانه حدود 3358 میلیارد تومان برای پرواز هواپیماهای مسافربری اختصاص داده است که هنوز توجیهی ندارد. یعنی هر ماه معادل 2 تن طلا یارانه پرواز از جیب همه مردم هزینه گردد.

با توجه به اینکه بودجه و امکانات و ثروتی که در اختیار دولت است به همه ملت ایران تعلق دارد این سوال مطرح است که چرا باید دولت از جیب همه مردم و از جمله محرومین برای پرواز یارانه بدهد و اصولا چرا کسانی که می خواهند از هواپیما برای سفر استفاده کنند باید پول سفرشان از کیسه ملت تامین شود؟

آیا بهتر نیست که دولت این وجوه را در حمل و نقل عمومی زمینی مثل رفع نقاط حادثه خیز جاده ها و یا توسعه راه آهن هزینه نماید؟

اخیرا دولت تصمیم گرفته است که برای پروازهای خارجی هواپیماهای ایرانی، نرخ بنزین را 2120 تومان محاسبه نماید که تقریبا با نرخ فروش نفت خام در خلیج فارس آنهم به صورت عمده برابری می کند، لیکن شرکتهای هواپیمایی با این بهانه که بلیط هواپیما گران خواهد شد به جو سازی پرداخته و خواستار بنزین لیتری 700 تومان برای پروازهای خارجی شرکت های هواپیمایی ایرانی شده اند.

چرا باید برای اینکه برخی ها به دبی و آنتالیا و تایلند و یا سایر نقاط پرواز کنند، از جیب مردمی هزینه شود که حتی شاید راه درست و حسابی هم ندارند؟!

اگر پیشنهاد شود که به ازای هر بلیط مالیاتی اخذ گردد تا با آن به محرومیت زدایی بپردازیم، داد مسافرین هواپیما در می آید که چرا ما باید به فقرا کمک کنیم اما خودشان توقع دارند که از جیب محرومان برای ارزانی بلیطشان هزینه گردد!