پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

روزنامه کیهان نویسنده: ایرج نظافتی - چهارشنبه ۸ تیر ۱۳٩٠

سفیر سابق جمهوری اسلامی ایران در مکزیک ضمن بیان خاطراتی از سال 1386و زمان ریاست اسفندیار رحیم مشایی بر سازمان میراث فرهنگی، از مجسمه های تمام عریان و مستهجن که سازمان میراث فرهنگی کشورمان در مکزیک به نمایش گذاشته بود خبر داد.

دکتر قدیری ابیانه در وبلاگ خود نوشت: «وقتی در اردیبهشت سال 1386 به عنوان سفیر عازم ماموریت مکزیک شدم روزهای پایانی یک نمایشگاه عظیم آثار تاریخی ایران با استقبال گسترده مردم در موزه مردم شناسی مکزیک روبرو شده بود. بیش از یک میلیون نفر از این موزه دیدن کردند... موزه بر دوران قبل از اسلام تأکید داشت... و تقریباً از آثار دوران اسلامی خبری نبود. لیکن آنچه تعجب و تأسف مرا برانگیخت تعداد قابل توجهی از آثار مستهجن تاریخی بود که در بین این آثار دیده می شد. این مجسمه ها آشکارا و بی شرمانه به اندام های تناسلی مردان و زنان پرداخته بود و در یک مورد نیز معاشقه عریان مرد و زنی را ترسیم می کرد... برخی از روزنامه های مکزیکی به عنوان یک سوژه نادر در مورد ایران یک صفحه کامل خود را به نمایش این آثار غیراخلاقی اختصاص داده بودند.... متأسفانه میراث فرهنگی تقریباً تمام آثار دوران اسلامی را حذف کرده بود و موزه نیز تصویر مجسمه های عریان را در دهها هزار نسخه ! به صورت بروشور منتشر کرده بود و مردم را دعوت به دیدن آثار فرهنگی ایران می کرد! شبکه های تلویزیونی در برنامه های خبری خود به نمایش این مجسمه ها پرداختند... حتی کسانی که از موزه بازدید نکرده بودند با مشاهده تبلیغات رسانه ها، آنچه از ایران و فرهنگ ایرانی در ذهنشان جای می گرفت از جمله همین مجسمه های بیشرمانه بود!...»

و اما از قرار معلوم آن مجسمه ها در 7 کشور دیگر هم نمایش داده شده است! حال نکته جالب و قابل تأمل این ماجرا اینجاست که سازمان فخیمه میراث فرهنگی (شما بخوانید میراث ضد فرهنگی!) در جوابیه ای به آقای قدیری ابیانه، نه تنها اصل موضوع را منکر نشده بلکه زمین بازی را عوض کرده و به جای پاسخ در چرایی نمایش چنین مجسمه هایی، بر سر سایز و اندازه مجسمه ها و جنس و نوع ساخت آنها با قدیری ابیانه به مناقشه پرداخته است! بخشی از جوابیه سازمان میراث فرهنگی را بخوانید: «مجسمه مورد ادعای آقای قدیری ابیانه یک مجسمه معمولی گلی به ابعاد حدود 30 سانتی متر است که در میان حدود 100 شئ ارسالی به هیچ وجه قابل اهمیت نبود!...»

این در حالی است که دکتر قدیری ابیانه در جوابیه دوم خود تعداد مجسمه ها را حداقل 3 مجسمه مستهجن عنوان می کند و یکی دیگر از مجسمه ها نیز معاشقه عریانی را ترسیم کرده است.

حال سؤال اساسی اینجاست که اصولاً چرا سازمان میراث فرهنگی در میان این همه مفاخر و مواریث ارزشمند ایرانی اسلامی، باید مجسمه یا مجسمه های مستهجن را به نمایش بگذارد؟ آن هم برای کشوری غیراسلامی که بدون شک مسلمانان و غیرمسلمانان آن جا نگاه ویژه ای به جمهوری اسلامی دارند. و به راستی چرا سازمان میراث فرهنگی برای فرار از اصل موضوع یعنی چرایی این نمایش مستهجن، به سایز و اندازه مجسمه ها اشاره می کند؟!

به بیان دیگر آیا از نظر این سازمان که به اصطلاح حافظ مواریث فرهنگی ایران اسلامی محسوب می شود، مجسمه ای در اندازه 30 سانت و از جنس گلی حتی اگر مستهجن هم ساخته شوند غیراخلاقی به حساب نمی آیند؟ بلکه اگر در سایز بزرگتر و مثلاً از طلا یا نقره یا تیتانیوم باشد مستهجن است؟!

و از همه مهمتر خدشه ای که به واسطه این خیانت فرهنگی مسئولان مربوطه به کیان فرهنگی و سابقه تمدنی ایران اسلامی وارد شده است را چه کسی باید پاسخ دهد؟

و اصولاً مسئولان مذکور چرا باید به جای عذرخواهی از مردم ایران با این سابقه درخشان تمدنی، فرار به جلو را انتخاب کرده و به توجیه مسئله بپردازند؟ و در میان این همه شیئی تاریخی که در موزه های میراث فرهنگی در سراسر کشورمان وجود دارد، چرا مسئولان مربوطه علاقمند به نمایش مجسمه های مستهجن هستند! و چه رابطه ای میان نمایش چنین مجسمه های غیراخلاقی با مسئولان وقت میراث فرهنگی وجود دارد و چرا... و چرا...