به جلیلی رای خواهم داد
باسمه تعالی
مناظره سوم را دیدیم. اولا به صدا و سیما تبریک می گویم. چنین مناظراتی در جهان بی نظیر است. اینکه نامزدها بدون هیچ هزینه ای بتوانند بالسویه از امکانات وسیع صدا و سیما استفاده کنند افتخار نظام است.
علاقه ام به دکتر حداد عادل دو چندان شد. او به خوبی از اسلام و نظام دفاع کرد. بسیار منطقی و منصف بود. وی قطعا از مفاخر ایران است.
ولایتی تنها کسی بود که متنش را از رو خواند. مثل نطق هایش در سازمان ملل. بنده در سفرها به نیویورک و سایر کشورها در زمینه مذاکرات جنگ وی را همراهی کرده بودم. خوب از منافع نظام دفاع می کرد و سعی می کرد مذاکرات را به نتیجه برساند. قدرت مذاکرات به موفقیت های جمهوری اسلامی ایران در صحنه نبرد بستگی تام داشت ولی توانایی ایشان در به ثمر رساندن آن پیروزی ها قابل چشم پوشی نیست. حضرت امام (ره) و سایر مسئولان به ایشان اعتماد کامل داشتند و وی نیز به این اعتماد خیانت نکرد و مورد تقدیر حضرت امام (ره) نیز قرار گرفت. وی ذره ای از حقوق ایران کوتاه نیامد. به اندازه کافی هم به رهبری نزدیک است و هرگز نظر دیگران، هر که باشند را به نظر رهبری ترجیح نخواهد داد. او رئیس جمهور شود نظام زیان نخواهد کرد.
وی گفته است که از اصولگرایان و اصلاح طلبانی که در خط ولایت باشند در دولت خود استفاده خواهد کرد. مثلا به نظر بنده او از عارف می تواند در دولتش استفاده کند ولی بنده معتقدم کسی مثل عارف که در مقابل فتنه سکوت کند به درد دولت نمی خورد. این دیدگاه ولایتی که به نظر عده ای و از جمله خودش یک نقطه قوت محسوب می گردد از نظر بنده نقطه ضعف است و ترجیح می دهم که کسی رئیس جمهور شود که بر استفاده از نیروهای اصولگرا تاکید بیشتری داشته باشد.
جلیلی در این مصاحبه نشان داد که کم حرفی اش در سمت دبیری شورای عالی امنیت ملی نه به خاطر ضعف در قدرت بیان بلکه برای ملاحظات سیاسی ای است که لازمه چنین مسئولیتی است. هم خوب توانست نظرات خود را بیان کند و هم رقبا را با قدرت به چالش بکشد.
مواضع جلیلی بر مبنای فرهنگ انقلاب اسلامی بود .به همین جهت تفکر وی را که در راستای پیشبرد منافع جمهوری اسلامی است بیشتر می پسندم و اگر بتواند از افراد کارآمد استفاده کند و آن را به نتیجه برساند کارساز خواهد بود.
احمدی نژاد با گفتمان انقلابی آمد و البته در میانه راه نشان داد ظرفیت لازم را ندارد و به بیراهه رفت و مشایی شد ولی امرش. این رفتار وی به گفتمان انقلابی ضربه زد. برای عده ای او شد سمبل گفتمان انقلابی و در نتیجه این گفتمان زیان کرد. انتخاب جلیلی به عنوان سمبل دیگری از آن گفتمان می تواند به رفع این صدمه کمک کند. ترمیم این نگاه ضروری است. قطعا چنین تفکری نمی تواند با جریان انحرافی یا با احمدی نژاد زاویه شدید نداشته باشد.
آقای غرضی عالی ظاهر شد. دلسوز بی غرض و صادق و صریح.
قالیباف و رضایی هم تلاش خود را کردند و بر ولایتمداری تاکید نمودند و سعی کردند مچ رقبا را بگیرند که نسبتا موفق عمل کردند و البته مچ خودشان هم توسط دیگران گرفته شد.
روحانی از قدرت بیان خوبی برخوردار بود و نقش خود را برای اینکه خود را اصلاح طلب و آزادی خواه جلوه دهد به خوبی ایفا کرد حال آنکه نه می توان او را اصلاح طلب و نه اصولگرا نامید. معتقدم دولت وی یکی از بسته ترین دولت ها خواهد بود.
عارف به نقد حذف اصلاح طلبان از حکومت می پردازد بدون اینکه به حذف گسترده اصولگرایان از مصادر عمومی در دولت اصلاحات اشاره ای نماید.
دولت اصلاحات شعار شایسته سالاری سر داد و البته چه کسانی شایسته تر از بستگان و رفقا و هم حزبی ها؟!
به هر حال با توجه به جمیع جهات و با وجود علاقه وافر به آقای حداد عادل و احترام زیادی که برای آقای ولایتی قائلم و علی رغم توانایی هایی که در آقایان قالیباف و رضایی سراغ دارم، در انتخاب بین خوب و خوبتر آقای جلیلی را بر دیگران ترجیح می دهم هرچند وی نیز مثل سایرین دارای نقاط ضعفی می باشد. انتخاب بنده به ترتیب جلیلی، ولایتی و حداد عادل است. امیدوارم آقای جلیلی در صورت پیروزی، پیروی از ولایت را نه تنها وظیفه خود بلکه امتیاز بزرگی برای خود و دولت خود بداند که البته جلیلی می داند. امیدوارم بر این باور پایدار بماند.
به نظرم ائتلاف روحانی و عارف نیز حتمی است و هاشمی و خاتمی از این ائتلاف حمایت خواهند کرد. غرور روحانی اجازه نمی دهد که به نفع عارف کنار رود و این عارف خواهد بود که مجبور خواهد شد به نفع روحانی و با قول معاون اولی کنار برود و اگر اصولگرایان ائتلاف نکنند احتمال ورود اصلاح طلبان به مرحله دوم جدی خواهد شد و در آن صورت تمام قدرتهای بیگانه و رسانه های آنها به نفع این ائتلاف وارد عرصه خواهند شد. البته اگر بر فرض ائتلاف روحانی و عارف به پیروزی برسند، روحانی مدت زیادی عارف را تحمل نخواهد نمود و وی را دیر یا زود ناچار به استعفا خواهد کرد.
بعید می دانم رضایی و قالیباف حاضر به کنار کشیدن خود به نفع دیگر اصولگرایان باشند ولی امیدوارم آقایان ولایتی و حداد حاضر شوند به نفع جلیلی کنار بروند. و یا اگر آنها رای بیشتری دارند جلیلی به نفع آنها کنار برود.
ما با تمام نقاط ضعفی و قوتی که از نامزدها می شناسیم مجبور به انتخاب بین آنها هستیم. من نیز ان شاء الله به آقای دکتر جلیلی رای خواهم داد و البته حق انتقاد سازنده را برای خود از وی محفوظ می دارم و اگر خدای نکرده در آینده بخواهد از خط ولایت خارج شود، به مقابله با وی خواهم پرداخت.
هاشم
