فایده بزرگ لبخند و ژست دیپلماتیک در مذاکرات هسته‌ای
خبرنامه دانشجویان ایران: این روزها بحث نتایج مذاکرات ایران در ژنو و تعهدات و توافقات ایران با 1+5 موضوع روز کشور است. صاحب‌نظران و تحلیل گران هر کدام از منظری به بررسی ابعاد این توافقات می‌پردازند.
به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ اخیراً بعضی از کشورها مانند قطر و عربستان و حتی اسرائیل نیز خواهان پیوستن به تیم مذاکره کننده 1+5 شده اند. از این رو به سراغ قدیری ابیانه عضو شورای بین الملل پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلام و کارشناس عالی سیاست خارجه رفتیم و نظر وی را در این باره جویا شدیم. مشروح گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
*خواست کشورهای عربی مانند قطر، عربستان، اتحادیه عرب و اسرائیل برای اضافه شدن به تیم مذاکره کننده 1+5 را در چه چارچوبی تحلیل می‌فرمایید؟
اولاً که ما اسرائیل را اصولاً به رسمیت نمی‌شناسیم که بخواهیم اجازه بدهیم در مذاکره شرکت کند. ثانیاً موضوع هسته ای ایران باید در آژانس بین الملی انرژی اتمی حل بشود و حتی نباید نیازی به مذاکره با 1+5 برای این کار می‌بود. این 5 کشور چون عضو شورای امنیت سازمان ملل و برخوردار از حق وتو هستند که بعدها آلمان هم به این 5 کشور اضافه شد (البته بدون حق وتو)؟ و این کشورها توان چانه زنی بین المللی بالایی دارند، تصمیم به مذاکره با آنها گرفته شد.
ایران در حال مذاکره با این کشورها است و این‌ها کشورهایی هستند که در مسائل بین المللی تصمیم می گیرند و در شورای امنیت سازمان ملل تاثیر گذارند.
تقاضای کشورهایی مثل عربستان و دیگران هم اصلاً جایگاهی ندارد که بخواهد مورد بررسی قرار بگیرد.
عربستان و قطر ابتدا دست از حمایت تروریست‌ها در سوریه بردارند. همین برای پیشبرد صلح جهانی کافی است و دیگر طرح چنین پیشنهاداتی از سوی این کشورها موضوعیت ندارد و اصلاً قابل بررسی نیست.
*درخواست این کشورها به رفتار ایران در مذاکرات و تعهداتی که به طرف غربی در ژنو داده است، ربطی دارد؟
لحن ملایم دولت و رئیس جمهور و هیئت دیپلماتیک در مذاکرات با 1+5، وجود لبخند بر لب‌هایشان، یک فایده بزرگ دارد و آن این است که کسانی که در طول انتخابات و یا بعد از آن ادعا می‌کردند با لبخند زدن به غرب و با مذاکره کردن با آنها، دست از دشمنی بر خواهند داشت، به این نتیجه خواهند رسید که دشمنی آمریکا علیه ملت ایران یک دشمنی عمیق است و با لبخند، مذاکره و رابطه حل شدنی نیست. این ادعا که آنها می‌گفتند ما صادقیم و می‌خواهیم مشکلاتمان را با ایران حل کنیم، در این مواضع اخیری که آقای کری، اوباما و شرمن و اعضای کنگره، مشخص شد ادعای پوچی بیشتر نیست.
آقای کری می‌گوید تحریم‌های ایران تا زمانی که حمایت‌های ایران از حزب الله و سوریه وجود دارد ادامه خواهد یافت و خانم شرمن به کنگره گفته است تحریم‌ها می‌تواند تشدید شود. فقط اسم هسته ای روی آن نگذارید و به بهانه‌های دیگر این کار را کنید. آقای اوباما گفته است که آرزویش این است که پیچ و مهره‌های هسته ای ایران را هم در بیاورد و از موشک های ایران ابراز نگرانی کرده است. یعنی حتی در مذاکرات صحبت از تعطیلی فردو هم کردند. در حالی که فردو تاسیساتی مثل تاسیسات نطنز است. با این تفاوت که در عمق زمین ساخته شده است و قابل انهدام و بمباران نیست.
همه این‌ها نشان دهنده عمق دشمنی آنها است و اشتباه کردند که خیلی زود دست خودشان را رو کردند. بنده انتظار نداشتم به این زودی دستشان را رو کنند. صحبت‌های اخیر اوباما و کری بدلیل فشارهای داخلی در این کشور بود که مجبور شدند در حقیقت دستکش مخملی را از مشت آهنینشان خارج کنند.
ایران به خوبی می‌داند و خودشان هم به خوبی واقف هستند که این مشت آهنینشان زنگ زده و پوسیده است و در قبال مقاومت پولادین ملت ایران کارایی لازم را نداشته و نخواهد داشت. لذا این مهمترین دستاوردی بوده است که تا به حال در مذاکرات بدست آوردیم، رو شدن دست آمریکا است برای کسانی که در جامعه از این مذاکرات دچار خوش خیالی شده اند و کسانی که فکر می‌کردند و می‌کنند که اگر ما با آمریکا مذاکره و گفت‌وگو کرده و رابطه برقرار کنیم و اگر جملات دیپلماتیک بین ما رد و بدل شود، آنها دست از خصومت برخواهند داشت. آنها اگر متوجه اشتباهشان در تحلیلشان شوند، این کمک می‌کند به انسجام بیشتر داخلی و ملی و تقویت مقاومت در مقابل بیگانه‌گان و این خود یک دستاورد است.
*در دور قبلی کشورهای عربی درخواست مشارکت در گروه مذاکره کننده با ایران را نداشتند. آیا رویکرد و امتیاز خاصی به طرف غربی مذاکره کننده اعطا شده که آنها درخواست مشارکت دارند؟
مذاکرات به جای حساسی رسیده است و می‌خواهند در مذاکرات مشارکت کنند. نه بخاطر اینکه به نتیجه برسد بلکه برای این است که کارشکنی کنند و خواسته‌های ناحقی را مطرح کنند. البته انگلیس، آمریکا، فرانسه و آلمان به نمایندگی از اسرائیل و عربستان هم صحبت می‌کنند و نمایندگی از این کشورها هم عملاً دارند. ولی ایران کشوری نیست که آنها بتوانند خواسته‌های به ناحقشان را به کشور ما تحمیل کنند.
منبع: هفته نامه رسانه جنوب/ استان خوزستان