پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

دکترای علوم استراتژیک با گرایش مدیریت استراتژیک، معمار پایه یک و عضو نظام مهندسی، مدیر انجمن نخبگان جهان اسلام، سفیرسابق در مکزیک و استرالیا

پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

دکترای علوم استراتژیک با گرایش مدیریت استراتژیک، معمار پایه یک و عضو نظام مهندسی، مدیر انجمن نخبگان جهان اسلام، سفیرسابق در مکزیک و استرالیا

اطلاعیه : جهت عضویت و مطالعه مطالب، به آدرس ghadiri1404@ در تلگرام، بپیوندید
محمد حسین قدیری ابیانه
فیلم معرفی قدیری ابیانه در کادر زیر:
Loading
پیوندها
پیوندهای روزانه
طبقه بندی موضوعی
محمد حسین قدیری ابیانه
آخرین نظرات

سه شنبه, ۲۶ فروردين ۱۳۹۳، ۰۹:۲۱ ب.ظ

۱

عرضه و تقاضا تورم را شکل می‌دهند. هر چه عرضه یعنی تولید بیشتر و تقاضا یعنی مصرف کمتر باشد تورم کمتر و هر چه تولید کمتر و مصرف بیشتر باشد تورم بیشتر خواهد شد. اگر این اصل را قبول داشته باشیم می‌توانیم به این نتیجه برسیم که افزایش قیمت سوخت و یا به عبارتی کاهش یارانه سوخت می تواند به کاهش تورم منجر شود. چرا؟!

با اختصاص یارانه بسیار سنگین توانسته‌ایم قیمت سوخت را پایین نگه‌داریم. قیمت‌های پایین سوخت موجب اتلاف در مصرف آن شده است. در حقیقت ما در ایران داریم یارانه را به مصرف می‌دهیم. یارانه برای تقویت است و ما مصرف یعنی تقاضا را تقویت می‌کنیم. افزایش مصرف یعنی افزایش تقاضا، یعنی تورم. اما از سوی دیگر این ثروت عمومی را که در مصرف هزینه می کنیم، در حقیقت باید به تولید اختصاص می‌دادیم تا تولید تقویت شود. دریغ یارانه از تولید یعنی کاهش عرضه، یعنی تورم.

پس اگر ما یارانه را از مصرف حذف و آن را به نفع تولید هزینه کنیم به معنی افزایش تولید، یعنی افزایش عرضه، خواهد بود و افزایش عرضه یعنی کاهش تورم.

لذا نتیجه می‌گیریم که اگر قیمت سوخت افزایش یابد و این ثروت از یارانه به مصرف خارج و به یارانه به تولید اختصاص یابد، موجب کاهش مصرف و افزایش تولید و در نتیجه کاهش تورم و کاهش قیمت‌ها خواهد شد.

در حال حاضر برای اینکه بنزینی که با احتساب ارزش نفت خام لیتری یک دلار یعنی 3 هزار تومان برای کشورمان تمام می شود را به لیتری 400 و 700 تومان عرضه بکنیم، ثروتی معادل 2 تن طلا در روز اختصاص می‌یابد.

این یعنی سالانه معادل 730 تن طلا به یارانه مصرف بنزین اختصاص می‌یابد. این در حالی است که تولید طلای کشور، از معادن طلای کشور، سالانه معادل 2 تن طلا است و طلای کل معادن طلای کشور حدود 340 تن ارزیابی شده است.

یعنی 170 سال طول می‌کشد تا کل معادن طلای شناخته شده کشور استخراج و به شمش طلا تبدیل گردد و ما در ایران دو برابر آن، یعنی به اندازه حدود 3 و نیم قرن تولید طلای کشور را سالانه برای یارانه به مصرف بنزین اختصاص داده و کشور را از هزینه کردن این ثروت در تولید محروم می‌کنیم.

البته حمایت از تولید به معنی بذل و بخشش این ثروت به تولید کنندگان نیست. مثلاً اگر با ساخت سد، زمین‌های بایر به زیر کشت برود، محصولات ناشی از این کشت، شامل محصولات و میوه‌های درختی و چوب و دامپروری با استفاده از آن افزایش می یابد.

چوب این زمین‌ها می‌تواند در تولید مثلاً در و پنجره و میز و صندلی و مبلمان بکار رود. از بخش دامپروری می‌توان شیر، گوشت و پوست بدست آورد. از پوست حیوانات می توان لباس و کفش و .... تولید کرد واز شیر، ماست و کره و پنیر و ..

همه اینها یعنی تولید و با افزایش تولید قیمت‌ها کاهش می‌یابد.

پس می‌توانیم نتیجه بگیریم که اگر قیمت سوخت واقعی بشود و ثروتی که امروز در ارزانی فوق‌العاده قیمت سوخت بکار می‌رود، در تولید بکار رود، موجب افزایش عرضه و در نتیجه کاهش تورم و کاهش قیمت‌ها خواهد شد و با افزایش تولید و کاهش قیمت‌ها، قدرت خرید مردم بهبود خواهد یافت و ارزش پول کشورمان که تولید، پشتوانه اصلی آن است نیز افزایش خواهد یافت.

۹۳/۰۱/۲۶

نظرات  (۱)

باز هم می گویم :  حیف تو مرد !

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">