احادیث در رابطه با تنبلی
امام علی (ع) :
- آفت موفّقیت، تنبلى است [1]
- مؤمن به آنچه ماندنى است راغب است و از آنچه رفتنى است رویگردان ... از تنبلى به دور است و پیوسته سرزنده و کوشاست.[2]
- تنبلى، آخرت را تباه مىکند .[3]
- از سستى است، که تنبلى زاییده مىشود .[4]
- با عزم و اراده، به مبارزه سستى بروید .[5]
- به تأخیر افکندن کار، نشانه تنبلى است .[6]
امام باقر (ع):
- تنبلى به دیـن و دنیا زیــان مىزند .[7]
- من نفرت دارم از شخص - یا براى شخص - که در کار دنیایش تنبل باشد. هر که در کار دنیایش تنبل باشد، در در کار آخرتش تنبلتر است .[8]
امام صادق (ع) به یکى از فرزندان خود: از تنبلى و بىحوصلگى بپرهیز؛ زیرا که این دو خصلت، تو را از بهره دنیا و آخرتت باز مىدارند .[9]
[1] - «آفةُ النُّجْحِ الکَسَلُ»: غرر الحکم: 3968،منتخب میزان الحکمة، 492.
[2] - «المؤمنُ یرغَبُ فیما یَبقى، ویَزهَدُ فیما یَفنى ... بَعیدٌ کَسَلُهُ، دائمٌ نَشاطُهُ.»: بحار الأنوار: 78 / 26 / 92، منتخب میزان الحکمة: 492.
[3] - «الکَسَلُ یُفسِدُ الآخِرَةَ»: مستدرک الوسائل: 13 / 45 / 14695، منتخب میزان الحکمة: 492.
[4] - «مِن التوانی یَتَولَّدُ الکَسَلُ»: غرر الحکم: 9284، منتخب میزان: 492.
[5] - «ضادُّوا التَّوانِیَ بالعَزم.»: غرر الحکم: 5927، منتخب میزان الحکمة: 492.
[6] - «تَأخیرُ العَمَلِ عُنوانُالکَسَلِ»: غرر الحکم: 4471، منتخب میزان الحکمة: 492.
[7] - «الکَسَلُ یُضِرُّ بالدِّینِ والدنیا»: بحار الأنوار: 78 / 180 / 64، منتخب میزان الحکمة: 492.
[8] - «إنّی لاَُبغِضُ الرجُلَ- أو اُبغِضُ للرجُلِ أن یَکونَ کَسلانا عن أمرِ دُنیاهُ ، ومَن کَسِلَ عَن أمرِ دُنیاهُ فهُو عن أمرِ آخرتِهِ أکسَلُ»: الکافی: 5 / 85 / 4، منتخب میزان الحکمة: 492.
[9] - «لِبَعضِ وُلدِهِ: إیّاکَ والکَسَلَ والضَّجَرَ ؛ فإنّهما یَمنَعانِکَ مِن حَظِّکَ مِن الدنیا والآخِرَةِ»: الکافی: 5 / 85 / 2، منتخب میزان الحکمة: 492.