حقوق مسلمانان نسبت به یکدیگر
در جامعه اسلامى، مسلمان متعهد، خود را نسبت به برادران دینى مسئول احساس مى‌کند و تکالیفى بر عهده او است. طبعاً هر مسلمانى باید این حق را بر گردن خویش احساس کند و آن گونه که یاد شد، مراعات و به کار بستن اینها طرفینى باید باشد، تا اثر خویش را بگذارد. این حقوق بسیار است، برخى از آنها که در احادیث اسلامى آمده است، عبارتند از:[1]
1- اینکه مسلمان آنچه را براى خود دوست دارد، براى برادر دینى خودش هم بپسندد و آنچه را که براى خود نمى پسندد، براى دیگران هم نپسندد و روا نشمارد.
2- اینکه مسلمان، مسلمان دیگر را با دست و زبان نرنجاند.
3- اینکه مسلمان در برابر مسلمان، متواضع باشد و از تکبر بپرهیزد.
4- حرف دیگران را درباره مؤمن و مسلمان نشنود و نپذیرد و به سخن چینی ها گوش ندهد و در پى خطاها و عیوب نباشد و اگر هم نقطه ضعفى از کسى شنید یا فهمید، آن را فاش نسازد و آبرویش را نبرد.
6- بى اجازه و سرزده وارد بر خانه برادر مؤمن نشود و اگر مى خواهد داخل خانه یا اتاق یا محل کار او بشود، قبلا اجازه بگیرد.
7- برخورد با افراد، با چهره اى گشاده و خندان و کدورت زدا و زدودن غم و اندوه از دل برادر ایمانى و ادخال سرور و شادمانى بر یک مسلمان،
8- وفاى به عهد و عمل کردن به وعده و پرهیز از خلف وعده،
9- انصاف در برخورد با مسلمانان،
10- احترام به بزرگترها و محبت و رفاقت نسبت به کوچکترها،
11- اصلاح میان افراد و آشتى دادن آنان،
12- ند هم عیب او را در دنیا و آخرت مى پوشاند.»
13- پرهیز از حضور در جاهایى که سوءظن مسلمانان را بر مى انگیزد.
14- رفع نیاز مؤمنان و تلاش در راه «قضاء حاجت» او و برطرف کردن مشکلاتش،
15- حفظ عرض و آبروى یک مسلمان در غیاب او و اگر کسى به یک مسلمان تهمتى زد، دفاع از او واجب است و اگر بتواند دفاع کند و تهمت را دفع کند ولى کوتاهى و سستى کند، به مقتضاى روایات، در گناه تهمت زنندگان شریک است.
16- سلام و مصافحه و معانقه.
17- عیادت، دیدار، تشییع جنازه، زیارت قبور، تسلیت و تعزیت به خانواده، دعا پس از فوت و ...