قدیری ابیانه در گفتگو با مهام: برجام نباید به قانون تبدیل شود + صوت
رویا رئیسی_ با توجه به توقف طرح رد برجام در کنگره امریکا آنها هنوز تا 26 شهریور ماه برای تغییر رأی فرصت دارند. در این رابطه و تأثیر تصمیم کنگره بر نظر مجلس شورای اسلامی با محمدحسن قدیری ابیانه کارشناس مسائل سیاسی گفت و گو داشتیم که مشروح این پرسش و پاسخ در ادامه آمده است.
برای شنیدن صوت مصاحبه اینجا را کلیک کنید.
ارزیابی شما از تصمیم کنگره امریکا در خصوص برجام چیست؟
برجام فواید و ضرر هایی را برای ما و امریکا دارد. البته آنها چیزی را از دست نمی دهند و پولی را که قرار شده است، به ما برگردانند، پول خود ما است. نظارت بر ایران خیلی تشدید می شود و امکان سو استفاده از آن امکانات وجود دارد. آمریکایی ها اعلام کرده اند، با این اطلاعاتی که از نظارت ها به دست می آورند، در یک جنگ احتمالی اقدامات دقیق تری علیه ایران انجام می دهند. هر چند آمریکا در موقعیتی نیست که بخواهد و بتواند جنگی را علیه ما شروع کند. درست است که بحث برجام پایان یافته است اما علتش هم این است که نتوانستند دو سوم آرا را به دست بیاورند. در صورتی که آنها اکثریت آرا را داشتند. فقط در شرایطی که دو سوم آرا را به دست می آوردند، اوباما امکان وتو نداشت. برجام تا این لحظه در کنگره تصویب نشد و آرای لازم برای رد آن را هم پیدا نکرده اند. کنگره امریکا در فرصتی که برای اظهار نظر و تصمیم‌گیری داشته است، تصمیم نهایی را نه در رد و نه در تأیید نگرفته است. از نظر دولت امریکا امکان اجرای برجام آغاز شده است. در حال حاضر ایران است که باید در مورد این برجام اعلام نظر بکند.
چه میزان امکان تغییر این تصمیم تا 26 شهریور ماه وجود دارد؟
رژیم صهیونیستی و جمهوری خواهان تمام تلاش خود را خواهند کرد تا رأی چند دموکرات را که تا به حال موافق برجام بودند را کسب کنند. آنها حاضر به پرداخت هزینه زیادی هم در این رابطه هستند. فشارها بر این اعضا زیاد خواهد شد و در صورتی که تسلیم خواسته جمهوری خواهان و خصوصاً رژیم صهیونیستی نشوند، در دور بعدی انتخابات با مشکل مواجه خواهند شد. صهیونیسم ها دارای امکانات گسترده رسانه ای و اقتصادی هستند و در آخر هم آنها را مجازات خواهند کرد. نباید به طور کلی این احتمال را نادیده گرفت اما بعید است که در این زمینه موفق بشوند.
نظر کنگره تا چه میزان بر تصمیم مجلس شورای اسلامی تأثیر گذار است؟
من معتقد هستم که مجلس شورای اسلامی باید در بحث برجام دخیل باشد و نظرش را اعلام کند. البته این موضوع به این معنا نیست که در یک جلسه رسمی تصویب شود و به قانون تبدیل شود. اگر به قانون تبدیل شود، دست ما بسته خواهد شد و باید به آن عمل کنیم. اگر قرار به تأیید است، باید در یک جلسه غیر رسمی به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد و نباید به قانون تبدیل شود. برجام را باید در مرجعی مثل شورای عالی امنیت ملی مطرح کنیم. رد برجام از سوی ما هزینه هایی دارد که باید این موضوعات را در کنار هم در نظر بگیریم. اگر تصمیم رد برجام را داریم، باید تاکتیک‌هایی را به کار ببریم که فضای رسانه ای به نفع ما باشد. به طور مثال اگر قرار باشد ما پروتکل الحاقی را نپذیریم، به جای رد آن بگوییم؛ در شرایطی می پذیریم که رژیم صهیونیستی هم به عضویت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در بیاید و ان پی تی و پروتکل الحاقی را بپذیرد. توپ را در نهایت به زمین دشمن بی اندازیم. نحوه رد یا تأیید برجام توسط نظام باید به گونه‌ای باشد که کمترین هزینه را برای کشورمان داشته باشد. البته بحث‌ها تا به امروز خوب بوده است و انعکاس آنها در رسانه ها موجب افزایش آگاهی عمومی می شود. برجام موضوعی حساس است که در منافع کشورمان تأثیرگذار است. باید در این رابطه با دقت عمل کرد. بعد تبلیغاتی آن از اهمیت بالایی برخوردار است.
این موضوعات تا چه میزان مرتبط بر مباحث انتخاباتی است؟
در امریکا بحث های انتخاباتی مطرح است و توافق با ایران می تواند، یک برگ برنده در دست حزب دموکرات باشد. آنها توانسته اند بدون ورود به بحث جنگ به یک توافق بر سر مسئله هسته ای با ایران برسند. از جنگ با ایران پرهیز شده است. البته آنها امکان جنگ با ایران را ندارند و این موضوع را فهمیده اند. در جنگ با افغانستان و عراق هزینه‌های سنگینی پرداخته‌اند.
رژیم صهیونیستی هم با توجه به یکسان نبودن تسهیلاتش با حماس و حزب‌الله، شکست های سنگینی را خورده است. بزرگان نظامی آمریکا معتقدند که جنگ با ایران برای آنها فایده ای که ندارد هیچ ضرر هم برایشان به همراه دارد. ضمن این که اگر بخواهند، چنین غلطی بکنند،
ما توان پاسخ‌گویی به آنها را داریم. مراکز نظامی و پژوهشی آمریکا اعلام کرده اند که اگر جنگی با ایران آغاز شود، در روز اول تمام ناوگان آنها منهدم می شود و حداقل 20 هزار آمریکایی کشته خواهند شد. چنین هزینه‌ای را امریکا هرگز نخواهد داد.
آمریکا مشکلات اقتصادی فراوانی را نیز دارد. در مجلس شورای اسلامی ایران نیز مباحث انتخاباتی مطرح است. دولت این تصور را دارد که از برگ برنده توافق استفاده می‌کند و با تأثیر بر افکار عمومی فاتح مجلس دهم می‌شود. در نهایت هم فشارهای زیادی به تیم مذاکره کننده آمد و بیش از آنچه نیاز بود، کوتاه آمدند.
سیاست نظام ما نرمش قهرمانانه بود اما سیاست دولت نرمش برای فتح مجلس بود. لازم نبود به این اندازه کوتاه بیایند و امکان داشت که امتیازات بیش تری را از غربی‌ها بگیرند.
دشمنان ما هم متوجه این موضوع بودند و کری در توجیه برجام در جلسه کنگره گفته بود: اگر به توافق نمی‌رسیدیم، سرنوشت روحانی در دور بعدی انتخابات چه می‌شد؟ این نشان می‌دهد که نه تنها برای انتخاب خودشان بلکه برای انتخاب مجدد روحانی نیز به فکر بوده‌اند. تبلیغات انتخاباتی رسانه‌های بیگانه در دور گذشته نیز نشان می‌داد که غربی‌ها تمایل به انتخاب روحانی داشتند. به هر حال معتقدم که بحث انتخابات هم در تصویب برجام توسط دولت و توافقات حاصل شده، دخیل بوده است.