شاخصه‌های دولت تراز انقلاب اسلامی
یاداشت دکتر محمدحسن قدیری ابیانه در روزنامه حمایت ارگان قوه قضائیه
خدمت‌رسانی، روحیه انقلابی، استکبارستیزی، ساده‌زیستی، مقابله با اشرافی‌گری و پافشاری بر اصول و آرمان‌های انقلاب، از خصیصه‌های به یاد ماندنی شهیدان رجایی و باهنر است که نام آن‌ها را برای همیشه در قلب‌ها و تاریخ کشور ماندگار نموده است. مطالعه و بررسی اقدامات جهادی و انقلابی این دو شهید بزرگوار در توجه به زیرساخت‌ها و مسائل عمده کشور، الگوی همیشگی و درخشانی را برای ادامه راه انقلاب و پیشبرد اهداف نظام، پیش روی کشور قرار داده که تمسک به این شیوه‌های اصیل، آثار و برکات فراوانی برای کشور به همراه خواهد داشت و به همین دلیل باید دولت این دو شهید بزرگوار را به عنوان «دولت تراز انقلاب اسلامی» بدانیم و بشناسیم. بنابراین، در هفته دولت، بجا و مناسب است که به شاخصه‌های این مجموعه بی‌نظیر، نگاه دوباره‌ای بیندازیم و آن را مرور کنیم:
1- «دولت تراز انقلاب اسلامی» در برنامه‌های زیربنایی خود، نگاه به محرومیت‌زدایی از مناطق دور افتاده کشور را از اولویت‌های خود قرار داده بود و آن را یکی از تکالیف اصلی خود می‌دانست چرا که پیروزی انقلاب اسلامی را مدیون و مرهون اخلاص و ایثار این طبقه می‌دانست. هر مسئول، مدیر و مجموعه‌ای که توجه به این قشر را در آن روزها در دستور کار خود می‌داد، روز به روز بر جایگاه و مرتبه‌اش نزد این طبقه و عموم مردم افزوده می‌شد و به همین علت است که تصویر شهید رجایی با کشاورزان و محرومین، برترین نماد دولت این شهید بزرگوار، محسوب می‌شود.
2- «دولت تراز انقلاب اسلامی» که ظلم و تحقیر اجانب را با تمام وجود حس کرده و از نتایج سرسپردگی نظام ستم‌شاهی به بیگانگان، به خوبی آگاه بود، بروز و ظهور «اسلام انقلابی» و «انقلاب اسلامی» را در ظلم‌ستیزی و عدم وابستگی به اجانب می‌دید و هرگز از استکبارستیزی دست نکشید.
3- این دو شهید بزرگوار، به هیچ مصلحتی جز مصالح اسلام و انقلاب نمی‌اندیشیدند، با هر کسی که در مسیر اهداف انقلاب، سنگ‌اندازی و مخالفت می‌کرد، بدون تساهل و تسامح، برخورد می‌کردند و به هیچ کس اجازه دست‌اندازی به حقوق و آرمان‌های امام و انقلاب را نمی‌دادند. جریانات و گروه‌های مختلف، تا زمانی که در خدمت انقلاب و ملت بودند، محترم شمرده می‌شدند و با فتنه‌گرانی که قصد اخلال در افکار عمومی و سطح جامعه داشتند، به روش انقلابی امام(ره) رفتار می‌کردند. بارها شنیده و دیده شد که شهید رجایی به میان مردم می‌آمدند و از نظرات آحاد مردم استقبال کرده و دیدگاه‌های آنان را به مثابه سرمایه‌ای در جهت تقویت نظام نوپای اسلامی می‌دانستند.
4- امانت‌داری و پاک‌دستی مسئولین برای سپردن امور مهم کشور به آنان، از امهات غیرقابل تردید دولت مردمی و محبوب ملت بود و چنانچه مسئولی در ایفای نقش خود تخطی و یا از مرزهای انقلابی‌گری عبور می‌کرد، به جای حمایت و جانبداری، وی را به مراجع ذی‌صلاح معرفی می‌نمودند. توان و تعهد انقلابی، میزان انتخاب مسئولین در دولت شهید رجایی بود و اگر غیر از این بود، قطعاً یاد و نامش جاودانه نمی‌شد.
5- «دولت تراز انقلاب اسلامی» برای تداوم بقای خود، خارج از چارچوب منافع ملی، عزت و آرمان‌های انقلاب، به هیچ قدرت مستکبر خارجی روی خوش نشان نداد و برای استقلال واقعی جز به توان و ظرفیت داخلی تکیه نمی‌کرد. در آن روزهای پرتلاطم و پر خطر که کشور با تهاجم نظامی همه‌جانبه دشمن روبه‌رو شده بود، وجهه همت مسئولین، رفع نیازهای اساسی مردم بدون چشمداشت به آن‌سوی مرزها بود و در سخت‌ترین شرایط، معیشت مردم، تحت‌الشعاع امور حاشیه‌ای قرار نگرفت. خودکفایی در کشاورزی و توجه به تولید ملی از مهمترین برنامه‌های دولت محبوب مردم بود و با آگاهی از شدت و میزان دشمنی‌های نظام سلطه برای تنگ کردن عرصه به خصوص در زمینه اقتصادی مطلع بودند، تمام تلاش خود را در جهت خودکفایی در صنعت و کشاورزی متمرکز کرده و جز در موارد ضروری، به واردات اعتقاد نداشتند.
6- گرچه در آن برهه زمانی، مقوله‌ای به نام «پیوست فرهنگی» مطرح نبود اما نگاه فرهنگی برآمده از انقلاب، تمام حوزه‌های اجرایی را چنان تحت پوشش خود قرار داد که فضای خدمت‌رسانی بی‌سابقه و بی‌منتی را برای کشور رقم زد. به عبارت دیگر، دوری از تکلف و زندگی اشرافی، نه تنها شعار، بلکه مبنای عمل و معیاری برای سنجش ارزشمندی و صلاحیت مسئولین دولت شهید رجایی بود و در ظرف زمانی کوتاه، الگوی بی‌بدیلی را در تاریخ کشور به یادگار گذاشت.
7- هنوز به یاد داریم که در آن دوران طلایی، چند شغله بودن، مزایا و حقوق‌های غیرمتعارف، امری قبیح و ناپسند شمرده می‌شد و حتی افراد مختلف جامعه از جمله مسئولین، بخشی از درآمدهای خود را دریافت نمی‌کردند و یا به محرومان می‌بخشیدند. آنچه موجب افتخار بود، تلاش و خدمت به مردم و محرومینی بود که «ولی‌نعمتان انقلاب» برشمرده می‌شدند و هرگونه زیاده‌خواهی و تکاثر، با واکنش منفی دست‌اندرکاران نظام رو به رو می‌گردید. جولان سرمایه‌داران بی‌درد و مرفهین کاخ‌نشین در قاموس آنان ابداً جای نداشت و اشرافی‌گری هیچگاه نتوانست در اراده دولت شاخص نظام اسلامی، خللی ایجاد کند.
خوشبختانه شعار اساسی همه دولت‌های نظام اسلامی، حرکت در مسیر رشد و توسعه کشور بوده و هست و مرور عملکرد درخشان دولت شهیدان رجایی و باهنر، باید این پیام را به همراه داشته باشد که اولاً: خدمت‌رسانی، پاک‌دستی و دوری از اشرافی‌گری، رمز ماندگاری و محبوبیت است، ثانیاً: استقلال کشور در تمام زمینه‌ها از جمله استقلال اقتصادی در گروی توجه به ظرفیت‌های داخلی است و نه چشم دوختن به آن سوی مرزها، ثالثاً: شاخصه استکبارستیزی و انقلابی‌گری، خواسته قاطبه مردم از خدمتگزاران نظام و سنگ محک وفاداری آنان به آرمان‌های انقلاب اسلامی است.