پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

«معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهوری از افزایش سهمیه بنزین شهریور به ۹۰ لیتر خبر داد و گفت: دولت ۳۰ لیتر بنزین به مناسبت عید فطر به مردم هدیه می‌کند و این سهمیه از ساعت ۲۴ فردا شب به کارت‌های سوخت دارندگان خودرو واریز خواهد شد.»

مقاله ای در نقد این اقدام نوشته شده که ذیلا عین مقاله و سپس نقد اینجانب بر آن را تحت عنوان "آقایان! عدالت را رعایت کنید" مشاهده می فرمایید.

آفتاب: عصرایران نوشت: «معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهوری از افزایش سهمیه بنزین شهریور به ۹۰ لیتر خبر داد و گفت: دولت ۳۰ لیتر بنزین به مناسبت عید فطر به مردم هدیه می‌کند و این سهمیه از ساعت ۲۴ فردا شب به کارت‌های سوخت دارندگان خودرو واریز خواهد شد.»

1 - عده ای از این خبر خوشحال می شوند. "خوشحالی آنها" ، برای من ، هم جای خوشحالی دارد و هم جای غصه ای بسیار عمیق تر از آن شادی.

خوشحال می شوم که عده ای خوشحال می شوند ولی علت خوشحالی آنها ، بسیار غم انگیز است: واقعاً کارشان به جایی رسیده که از 30 لیتر بنزین سهمیه ای که ارزش ریالی اش قیمت نیم کیلو گوشت هم نمی شود ، خرسند می شوند! واقعاً چه بر سر معیشت مردم ما آمده است؟! جواب را ، هم من می دانم ، هم تو و ای بسا خود مسؤولان !

2 - اما در کنار آن "خوشحالی از خوشحالی بعضی دیگر " و آن "غم" ، این خبر ، حس "حقارت" نیز به من می دهد. چرا کار را به جایی رسانده اند که فکر می کنند من ایرانی ، محتاج 30 لیتر بنزین 400 تومانی ام! آیا بحث امروز جامعه ، می بایست چگونگی افزایش سهم ایران در تولید فناروی های روز ، سهم ما در گسترش معنویت ، اشاعه فرهنگی ایرانی و اسلامی ، روش های بهبود استانداردهای زیست محیطی ، میانجیگیری در سطح مناقشات بین المللی ،توسعه اقتصادی و چگونگی تبدیل شدن به قدرت اول منطقه باشد یا دعوا بر سر 30 لیتر بنزین که دولت یک چیز بگوید ، وزارت نفت حرف دیگری بزند و مجلسی ها در خوب یا بد بودن این اقدام ، دو شقه شوند و مقالات رسانه ها ( از جمله همین نوشتار) به این مهم(!) اختصاص یابد؟! این است اولویت های ایران 1391؟

3 - "خوشحای از خوشحالی بعضی دیگر" ، "غم" و "حقارت" ، تنها حس هایی نیستند که به من ایرانی دست می دهند. من ، با تمام وجود حس می کنم با این خبر مورد توهین واقع شده ام و شعورم را نادیده گرفته اند!

- چرا؟

جواب مشخص است: اگر کسی از مال خودتان بردارد و بعد با منت بگوید که آن را به شما "هدیه" می دهد ، آیا جز این است که اول ، شما را فاقد درک تصور کرده و سپس مال خودتان را به عنوان هدیه پیشکش تان کرده است؟!

نه این 30 لیتر بنزین کذایی که تمام چاه های نفت و پالایشگاه ها و همه ثروت های سرزمین مادری ، متعلق به همه ماست ، ملک مشاع ماست و دولت ، فقط وکیل مردم در اداره هر چه بهتر این "امانت" هاست ولی گویا امر بر دولتی های ما ، مشتبه شده و فکر می کنند که مالی اختصاصی دارند و حالا به مناسبت عید فطر ، بخشی از آن را هدیه می کنند!

آقایان! ما ، مردم ایران ، هم عزت نفس داریم و هم درک اجتماعی و هم شعور فردی... این چند ماه آخر ریاست تان را محترمانه رفتار کنید و بروید. همین!

نقدی بر مقاله فوق به قلم محمد حسن قدیری ابیانه

آقایان! عدالت را رعایت کنید

مشکل نویسنده این است که از کم بودن اهدایی دولت ناراحت است. و در جایی می نویسد: "اگر کسی از مال خودتان بردارد و بعد با منت بگوید که آن را به شما "هدیه" می دهد ، آیا جز این است که اول ، شما را فاقد درک تصور کرده و سپس مال خودتان را به عنوان هدیه پیشکش تان کرده است؟!"

درست است که بودجه دولت بودجه مردم است و دولت از جیب مردم هزینه نموده است. لیکن این جیب همه است و نه9 فقط جیب دارندگان خودرو!

چه حقی دارد دولت دست کند در جیب همه مردم و از آن بذل و بخشش کند به فقط دارندگان خودرو.

چه حقی دارد دست کند در جیب کسانی که در خرید گوشت مشکل دارند و به قول نویسنده چول نیم کیلو گوشت را هدیه کند به دارندگان خودرو که لااقل وضعشان از کسانی که خودرو ندارند بهتر است.

ضمن اینکه هموز قیمت ها یاران های است. قیمت فروش عمده نفت خام با احتساب بشکه ای 110 دلار حدود 70 سنت در لیتر می شود که با احتساب دلار آزاد 2100 تومان می شود لیتری 1470 تومان. با احتساب هزینه چالایش و حمل و نقل و توزیع می شود لیتری حدود 2000 تومان. به چه حقی دولت دست می کند در جیب همه مردم و از جمله کپر نشینان و از سهم آ»ها بابت بنزین ازاد لیتری 1300 تومان و بابت بنزین سهمیه ای لیتری 1600 تومان یارانه می دهد. باید از بابت چنین بی عدالتی به کجا پناه برد. 50 لیتر بنزین آزاد معادل 65000 تومان می شود که معادل قیمت 20 کیلیو برنج ایرانی و 85 کیلو برنج اروگوئه ای است. این در حالی است که سرانه مصرف برنج حدود 40 کیلو برنج است. این یعنی با یارانه بنزین یک باک 50 لیتری بنزین می توان مصرف 6 ماه یک نفر با برنج ایرانی و دو سال یک نفر با برنج اروگوئه ای را تامین کرد.

سهمیه 90 لیتری بنزین شهریور ماه یعنی 117 هزار تومان که از کیسه همه مردم برداشت و فقط به صاحبان هر خودرو پرداخت می شود. این یعنی مصرف یک سال برنج ایرانی یک نفر و یا یک سال برنج اروگوئه ای یک خانواده 4 نفری.

واقعا که ظلم بزرگی است. نویسنده مقاله فوق لابد اگر بجای 30 لیتر سهمیه اضافی مثلا 200 لیتر می داد آن را قابل اعتنا می دانست. حال نکه آن یعنی ظلمی بزرگتر در حق محرومین جامعه