اشتباه ویران کننده در سیاست بازنشستگ
✅در جهان با افزایش *امید به زندگی* (افزایش عمر متوسط) سن بازنشستگی را افزایش دادهاند. در آمریکا و آلمان سن بازنشستگی به ۶۷ سال رسیده است.
✅در قبل از انقلاب امید به زندگی ۵۲ سال و سن بازنشستگی ۳۰ سال بود. یعنی به طور متوسط ۲ سال بعد از بازنشستگی فوت میکردند.
✅بعد از انقلاب امید به زندگی به ۷۴ سال رسیده است یهنی ۲۲ سال بر عمر.متوسط مردم افزوده شده و نه تنها سن بازنشستگی افزایش نیافته بلکه راههای مختلفی برای کاهش سن بازنشستگی پیشبینی شده است.
✅یعنی بعد از ۳۰ سال کار، ۲۴ سال حقوق بازنشستگی میگیرند.
✅استدلال افراد حامی کاهش سن بازنشستگی این است که از این طریق جا برای جایگزینی آنها با نیروی جوان فراهم گردد!
✅این استدلال یعنی بزرگ کردن حجم دولت
✅به بازنشستگان حقوق میدهند بدون اینکه خدمتی انجام دهند و نیز پرداخت حقوق به نیروهای جایگزین. یعنی حقوق به دو نفر برای یک کار.
✅همین امر باعث درصد بسیار بالای اختصاص بودجه به حقوق شاغلین و بازنشستهها شده است.
✅بسیاری از افراد بازنشسته پس از بازنشستگی، سالها به کار دیگری میپردازند.
✅یعنی در حالی که توان کار کردن دارند بازنشسته شدهاند.
✅سیاست سن بازنشستگی باید مرتبط با سن امید به زندگی تنظیم گردد.
✅تا زمانی که افراد توان کار کردن دارند باید کار کنند و در قبال کاری که میکنند حقوق بگیرند.