مصاحبه آفتاب یزد با قدیری ابیانه: *اولویت های اقتصادی دولت رئیسی*
1400/05/13
آغاز فصل مطالبات
اکنون سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور رسمی کشور است . او با موجی از مطالبات روبروست.در گفتگو با قدیری ابیانه این موضوع را بررسی کرده ایم
*آفتاب یزد: امروز اولین روزی است که آیت الله سید ابراهیم رئیسی بر صندلی ریاست جمهوری تکیه زده و وظیفه سنگین ریاست جمهوری را بر دوش گرفته است، پیش‌بینی می‌شود این موضوع تغییر بزرگی در سپهر سیاسی کشور به وجود خواهد آورد. آیت الله رئیسی که سابقه خوبی در ریاست خود بر قوه قضائیه بر جای گذاشته است، در شرایطی مسئولیت ریاست دولت را
بر عهده گرفته که کشور در پیک پنجم کرونا به سر می‌برد و شرایط اقتصادی و اجتماعی و حتی محیط زیستی کشور زندگی را برای مردم سخت کرده است؛ اعتراضاتی که تا پیش از این گاه و بیگاه از گوشه و کنار به گوش می‌رسید نشان می‌دهد که مردم در حال حاضر انتظارات زیادی از دولت جدید دارند و در واقع همه جامعه
مطالبه گر هستند. با این همه باید دید اولویت‌های دولت رئیسی چیست و در شرایط فعلی کدام مسائل در اولویت دولت او قرار دارد؟ برنامه کوتاه مدت و بلند مدت دولت جدید چگونه باید باشد تا مشکلات فعلی بر طرف شود؟*
👈محمدحسن قدیری ابیانه، کارشناس مسائل سیاسی در خصوص اولویت‌های دولت جدید به آفتاب یزد گفت: «طبیعتا اولویت دولت جدید در وضعیت موجود اقتصاد کشور است، دولت قبل 8 سال کار اقتصادی در کشور را به روابط با غرب موکول کرد و سعی در شرطی کردن جامعه داشت. همین امر سبب شد تا به بکارگیری توانایی‌های داخلی نرسد و کشور معطل بماند. قوه مجریه در حال حاضر به کلی به فساد کشیده شده است. دولت آقای روحانی بسیار ولخرج بود، آقای رئیسی در ابتدای امر ریاست خود باید هم با مفسدین برخود کند و هم ریشه‌های فساد را بخشکاند و جلوی ولخرجی‌ها را بگیرد و ظرف دو هفته آینده حقوق شاغلین و بازنشستگان را باید به حسابشان واریز نماید.» وی تصریح کرد:« این در حالی است که دولت آقای روحانی که ادعا می‌کرد خزانه را از دولت قبل خالی تحویل گرفته است در حال حاضر خزانه را با بدهی‌ها و کسری بودجه بسیار سنگینی تحویل آیت الله رئیسی داده است. یکی از خیانت‌های اخیر دولت قبل این است که اخیرا به ناگهان حقوق‌ها را افزایش داد، بدون اینکه منابع مالی آن را تامین کند و این یک چالش بزرگ برای دولت آقای رئیسی خواهد بود چرا که دولت قبل حتی توان پرداخت همان حقوق‌های قبل را هم نداشت و برای پرداخت همان حقوق‌ها پول بی‌پشتوانه چاپ می‌کرد و اینگونه ارزش پول کشور روز به روز کاهش می‌یافت. من معتقدم آقای رئیسی باید اعلام کند که افزایش حقوق‌ها را به دلیل تامین نبودن منابع مالی نمی‌تواند پرداخت کند و آن را به زمانی که منابع مالی‌اش تامین شود موکول نماید. این موضوع به تنهایی می‌تواند نارضایتی‌هایی ایجاد نماید.» این فعال سیاسی اصولگرا افزود:« من خیلی به دولت آقای رئیسی امیدوار هستم چون ایشان بهبود وضعیت کشور را منوط به تفاهم با غرب نخواهد کرد و تمام تلاش خود را می‌کند تا اقتصاد را از درون اصلاح نماید. البته من معتقدم که ما به تفاهم با غرب نخواهیم رسید و آن‌ها به تحریم‌ها و توطئه‌های خود ادامه خواهند داد، ما می‌توانیم تحریم‌ها را به فرصتی برای پیشرفت تبدیل کنیم.»
او در ادامه تاکید کرد:« یکی از چالش‌هایی که آقای رئیسی با آن مواجه است گسترش فساد در دستگاه‌های دولتی است، این موضوع در رده‌های بالا اتفاق افتاده و به رده‌های پائین سرایت کرده است. بنابراین مبارزه با مفسدین یک بخش از کار آقای رئیسی در دولت جدید است. از طرف دیگر باید ریشه‌های فساد خشکانده شود برای مثال ارز چند نرخی یکی از ریشه‌های فساد است، تا زمانی که ارز تک نرخی، شناور و آزاد نشود، فساد، رانت، قاچاق و پول‌های باد آورده برقرار خواهد بود. برای بودجه امسال پیش‌بینی شده که 8 میلیارد دلار به واردات کالاهای اساسی اختصاص داده شود. قرار است این ارز با نرخ 4200 تومان محاسبه شود در حالی که در حال حاضر دلار بالای 25 هزار تومان است. یعنی به ازای هر دلار بیش از 20 هزار تومان رانت وجود دارد که جمعا حدود160 هزار میلیارد تومان می‌شود. یعنی به ازای هر ایرانی ماهی 160 هزار تومان از بیت المالی که متعلق به مردم است قرار است به واردات کالاهای اساسی اختصاص داده شود و هر کس در خرید و توزیع این کالاها نقش داشته باشد، اگر بتواند سیستم توزیع را دور بزند ۵۰۰ درصد سود می‌کند و این سود به قدری بالا است که خیلی‌ها را به فساد می‌کشاند.
من معتقدم اصولا تلاش برای ارزان عرضه کردن کالاهای اساسی از طریق اختصاص ارز دولتی خودش منشاء فساد است و اگر این پول به خود مردم داده شود، یعنی ماهی 160 هزار تومان به مردم به صورت نقدی پرداخت شود، هم جلوی فساد گرفته می‌شود و هم اقشار مختلف می‌توانند کالاها را هرچند با قیمت واقعی تهیه نمایند.»
قدیری ابیانه گفت:« ما منابع ثروت زیادی داریم که به هدر می‌دهیم، *یارانه‌های پنهان سوخت تنها در 3 قلم نفت سفید، بنزین و گازوئیل، بیش از یک میلیون و دویست هزار میلیارد تومان است. یعنی حدودا ماهی نزدیک به یک میلیون و دویست هزار تومان به ازای هر ایرانی. این مبلغ معادل هزار و دویست تن طلا به قیمت روز است. ما در حال حاضر سالی 12 تن طلا از معادن استخراج می‌کنیم، یعنی سالانه معادل یک قرن استخراج طلای کشور یارانه پنهان این سه قلم سوخت است، و این در شرایطی است که کل معادن طلای کشور این مقدار طلا ندارد. این پول باید جای بهتری هزینه شود. *ما در داخل کشور نفت سفید را لیتری 150 تومان عرضه می‌کنیم یعنی بشکه‌ای یک دلار، گازوئیل را بشکه‌ای دو دلار در داخل کشور عرضه می‌کنیم و متاسفانه این حماقت ما طرفداران زیادی در بین مردم دارد که عموما بر این عقیده‌اند که اگر قیمت سوخت افزایش یابد همه چیز گران می‌شود و فقرا زیر فقر کمرشان می‌شکند در حالی که این موضوع معکوس است. ما برای اینکه سوخت را ارزان بدهیم اقشار ضعیف را از بیت المالشان محروم کردیم تا سوخت را به این قیمت بپردازیم. این موضوع عواقب بدی برای کشور دارد. در حالی که ما مدام از جذب سرمایه‌های خارجی دم میزنیم سرمایه‌های خودمان را از بین می‌بریم. من شخصا معتقدم دولت جدید باید قیمت سوخت را واقعی کند چرا که اگر این کار را انجام ندهد این ضرر ادامه پیدا می‌کند. برای اینکه این اتفاق بیفتد باید مردم با آن موافق باشند و برای موافقت مردم، باید جامعه بداند که این کار به نفعش است و به دولت اعتماد کنند. متاسفانه دولت قبل جایی برای اعتماد نگذاشته اما آقای رئیسی می‌تواند اعتماد مردم را جذب کند. *اگر ما به این سمت برویم که قیمت‌های هر چیزی را واقعی کنیم و پولی که از این راه به دست می‌آید را به نفع محرومیت زدایی و احقاق حق مردم هزینه کنیم آن گاه کشور از نظر اقتصادی در ریل صحیح قرار می‌گیرد. *هر گونه تحمیل قیمت‌های غیر واقعی در بازار توسط دولت عوارض زیادی در پی خواهد داشت و به تولید ضربه می‌زند.»*
وی افزود:« اخیرا شاهد قطعی برق بودیم. در چنین شرایطی در جهان برق مصرفی خانه‌ها را به نفع برق مصرفی کارخانجات کاهش می‌دهند، در کشور ما اما برای اینکه مردم ناراضی نباشند برق کارخانه‌ها را قطع کردند و همین موضوع سبب شد تولید کاهش یافته و در نتیجه شاهد افزایش قیمت اقلامی مثل سیمان بودیم. رسانه‌های ما باید به مردم بگویند تولید نباید متوقف شود حتی به قیمت خاموشی‌های مکرر برای منازل. البته دولت می‌توانست این مسائل را پیش‌بینی کند اما دولت به کنوانسیون پاریس پیوست و برای جلوگیری از تشدید گاز‌های گلخانه‌ای تولید برق را افزایش نداد. ضمن اینکه متاسفانه مصرف برق خانگی ما شش برابر متوسط مصرف برق خانگی در جهان است. ما از اروپایی‌ها هم بیشتر برق مصرف می‌کنیم و دلیل آن هم این است که ما یارانه پنهان سنگینی بابت برق می‌پردازیم. اگر دولت بخواهد در بخش اقتصادی موفق شود باید یک انقلاب اقتصادی در کشور اتفاق بیفتد و هر کالا به قیمت تمام شده عرضه شود و مابه‌التفاوت آن در راه درست هزینه شود. افکار عمومی هم نباید با این کار مقابله کند بلکه باید تحقق آن را مطالبه کند که این موضوع نیاز به آگاهی و امید دارد. آقای رئیسی فداکاری کرد که در این شرایط نامزد ریاست جمهوری شد و من امیدوارم با حمایت نخبگان جامعه و تشکیل یک دولت سالم و البته مشارکت مردم راه برای حل مشکلات اقتصادی کشور هموار شود.»