سخنرانی قدیری ابیانه در اصفهان: نهج البلاغه، عدالت، مالیات
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام عرض می کنم خدمت عزیزان حاضر بخصوص علمای محترم و بویژه جناب آقای سالک دوست عزیز و گرامی قدیمی ما.
تشکر می کنم از دعوتی که به عمل آمد و از توجهی که خواهید داشت. انشاءالله فرصتی باشد برای پرسش و پاسخ و مشارکت در این بحثی که می خواهم مطرح کنم.
من معتقدم که مالیات حق الناس است.
بر خلاف آنچه که خیلی از دولتمردان و مردم فکر می کنند که مثلا ارز مال دولته.
آقای روحانی قبلا گفته بودند که ارز مال دولته، هر جور صلاح بدونه هزینه می کنه.
ارز مال دولت نیست، ارز مال مردمه، کل بیت المال مال مردمه، کل خزانه مال مردمه.
مدیران ما این را مدیریت میکنند. باید مطابق با مصالح عمومی این کار را بکنند.
اگر ما خزانه را متعلق به مردم بدانیم، تمام کسانی که از بیت‌المال ارتزاق میکنند، حقوق می‌گیرند، باید بدانند که مردم دارند حقوقشان را می‌دهند در حالی که همچین تصوری نیست.
همه فکر میکنند دولت حقوقشان را می ده و اگر کسی مالیاتش را نمی‌دهد در حقیقت دارد به خزانه ای که متعلق به مردم هست دارد اجحاف می‌کند.
این باید برای مردم ملکه ذهنشون بشه. خب.
تمام خزانه، تمام ارز، تمام ساختمان‌های حکومتی مال هر قوه‌ای که هست مال مردم است.
این را ما باید جا بیندازیم.
8 اسفند 1403
اما من می‌خواهم اینجا ورود پیدا کنم به یک مسئله‌ای که در ذهنیت مردم ما وجود دارد.
و آن این است که ما یک کشور ثروتمندی هستیم.
ما یک کشور نفتخیز هستیم. عضو اوپک هستیم.
چهل و پنج سال از انقلاب می‌گذرد. علاوه بر نفت، این همه معادن داریم. طلا، سنگ، آهن و ...
دولت درآمدهای دیگر دارد که یکیش مالیات است.
پس چرا مشکل داریم؟
چون من ماهیانه سی چهل تا سخنرانی سرتاسر کشور دارم با اقشار مختلف، روحانیون، اساتید، دانشجویان، بسیجی ها، سپاهی ها برای اقشار مختلف مردم جلسه دارم و این سوال رو سعی میکنم جواب بدم که ما با درآمد نفت چکار کردیم؟
با این همه ثروت چه کردیم؟
ما که جمهوری اسلامی هستیم در حالی که می بینیم کشورهایی هستند که جمهوری اسلامی نیستند.
سلطنتی هم هستندمثل کویت، قطر، امارات، نفتخیز هستند.
آنها هم عضو اوپک هستند.
ولی ببینید چقدر حقوق می‌دهند. چقدر یارانه می‌دهند؟
سرعت پیشرفت شهرشون چطوریه؟ چرا مال ما اینطوری نیست؟
خب من سعی میکنم تو این جلسات براشون توضیح بدم که ما با نفت چی کار کردیم.
برای اینکه بگم با نفت چکار کردیم. باید بگم درامد نفت ما چقدر هست.
سوال میکنم از مخاطبین شما فکر می‌کنید درآمد نفتی ما چقدره؟
حالا مسئولین معمولا آمار کلی رو دارند.
اینقدر هزار میلیارد، نمی‌دونم اینقدر چی غیره و اینها.
اما این برای مردم ملموس نیست.
چکار کنیم برای مردم ملموس بشه؟
بیاییم با حقوق و درآمد ماهانه مردم مقایسه کنیم.
هر کس با خودش.
چطوری؟ بگیم صادرات نفت ما به ازای هر ایرانی ماهی چقدره؟ چطوری به دست میاد؟
یک سال صادرات نفت را تقسیم کنیم به جمعیت کشور.
میشه نفری سالی تقسیم بر 12 کنیم میشه نفری ماهی.
از مخاطبین می پرسم. الان از شما می پرسم تو ذهنتون داشته باشید.
اگر بر فرض در شرایط اوج درآمد نفت، دولت بر فرض محال آن را خرج هیچ کاری نکنه، همه را بین مردم تقسیم کنه، نه یک ریالش خرج شود، نه یک ریال اختلاس بشه، هر ماه یک پاکت به شما بدهند بگویند این سهم شما از اوج درآمد نفت به هر نفر ماهی چقدر میرسه؟
معمولا ده میلیون، صد میلیون، پانصد میلیون، و حتی چند میلیارد.
بارها و بارها من شنیدم تصور عمومی این هست. اما اگر ما روزی یک میلیون و چهارصد هزار بشکه ای که در بودجه مصوب هست این را در سی روز ضرب کنیم میشه چهل و دو میلیون بشکه. تقسیم بر جمعیت میشه به ازای هر ایرانی ماهی کمتر از نصف یک بشکه نفت صادر می کنیم.
ماهی کمتر از نصف بشکه. چهارده و نیم درصد سهم شرکت نفت، سه درصدش استانهای محروم و نفتخیز، بیست سی درصد هم سهم صندوق توسعه ملی. میمونه یک چهارم بشکه، یک چهارم بشکه هم دولت نمیره به ارز آزاد بفروشه، یک مقدارش رو به نرخ ترجیح میده، یک مقدارش هم نیمایی میداد که اخیرا شده، مبادله ای و دچار کمبود بودجه میشه.
آقای همتی که رییس بانک مرکزی بود اخیرا گفته ما اون موقع ارز برای دادن ارز ترجیحی 4200 تومان کم آوردیم.
رفتیم از بازار آزاد ارز خریدیم و دادیم به واردکننده 4200 تومان.
ولی مردم یک تصور دیگه ای دارند فکر میکنند اینقدر درآمد داریم که میشه نیازهای مردم رو برآورده کرد که یکیش مسکن هست. حالا تو بودجه امسال درآمد صادرات نفت و میعانات گازی ششصد و چهارده هزار میلیارد تومان پیش بینی شده است. صادرات میشه نفری ماهی پانصد و هفتاد هزار تومن.
اگه تقسیم کنید که یک سالش میشه کمتر از هفت میلیون تومن.
یک قرن میشه کمتر از هفتصد میلیون تومن. یک قرن نفت بفروشیم خرج هیچ کار نکنیم. همش رو پس انداز کنیم می شه کمتر از هفتصد میلیون تومن.
در حالی که یکی از خواسته های مردم از حکومت مسکن هست.
الان با هفتصد میلیون تومان. آیا میشه تو حتی نقاط دورافتاده استان خونه خرید که یکی از مطالبات اینه؟!
نتیجه این شده مطالبه گری. همه مطالبه گرند. همه میخواهند. همه دست بگیر دارند.
حتی وقتی میخواهند یک سایت انقلابی راه بیندازند مینویسند "انقلابیون مطالبه گر"، "مطالبه گران انقلابی"!
و این مطالبه گری و این تصور غلط که دولت داره و میتونه و باید نیازهای ما رو برآورده کنه موجب تنبلی شده.
همه دست بگیر دارند.
امام علی علیه السلام فرمودند "بهترین تفریح کار است".
ما هم همه قربون صدقه امام علی علیه السلام میریم.
اما باور عمومی ما اینه که "بهترین کار، تفریح است".
ما بایدفاصله رو طی کنیم. کار آسونی هم نیست. از بهترین کار، تفریح است برسیم به این که بهترین تفریح کار است.
ذهنیت‌ها باید درست بشه.
خب این باعث شده که ساعت مفید کاریمون پایین باشه. فرهنگ بهره وری ما پایین باشه. همه دست بگیر داشته باشند. همه، همه چیز رو از حکومت بخواهند. این را ما باید درستش کنیم.
حالا یه مقایسه‌ای هم بکنم با این کشورهای عربی که اشاره کردم جمعیت اینها رو در آوردم.
جمعیت بومی شون. نفت بومی هاست. میزان صادرات نفت هر دو رو به راحتی میشه از اینترنت درآورد.
با روزی یک میلیون و چهارصد هزار بشکه صادرات خودمون و جمعیت خودمون مقایسه کردم.
این چیزی است که مردم نمی دانند و شبکه های اجتماعی مرتب دارند به این چیزها دامن میزنند و اونی که یک سال صادرات نفت به ازای هر تبعه کویت مساویست با نود و پنج سال یک ایرانی. یک سال یک اماراتی معادل یک قرن یک ایرانی است و یک سال یک قطری معادل یک و نیم قرن یک ایرانی است. چرا؟
چون جمعیت بومی کویت و امارات یک میلیون و چهارصد هزار نفر و قطر چهارصد هزار نفر است.
ما اینها را برای مردم تشریح نکردیم. همه طلبکارند.
همه میخواهند. همه با اونجا مقایسه میکنند.
شما هر کدومتون اگه بخواهید با ثروتمندترین مرد ایران مثلا هزینه هاتون را مقایسه کنید با اینکه شما هم جزء ثروتمندان محسوب می‌شوید به نسبت جمعیت کشور ما کم میاریم.
دیگه تصور ناکارآمدی نظام و اینها پیش میاد.
به هر حال ما باید این واقعیت‌ها را برای مردم بگوییم اما ما زیاد شعار میدهیم راجع به فرمایش امام علی علیه‌السلام اما قبول نداریم. به شدت هم باهاش مخالفیم.
ملاک من چیست؟
امام علی علیه‌السلام وقتی قرار شد حاکم شوند، گفتند که من از این به بعد بیت المال را مساوی تقسیم میکنم و هرکس هم بیشتر از حقش گرفته، اگر کابین زنش هم کرده باشد، آن را پس می‌گیرم.
ما چه کار میکنیم؟ ما عکس این عمل میکنیم.
اولا بارها شما شنیدید میگویند انفال مال مردم است. بله انفال مال مردم است، نفت مال مردم است، معادن طلا و مس و سنگ و آهن، اینها همه مال مردم است. دولت که برای ایجاد انفال هزینه نکرده. میلیون‌ها سال طول کشیده تا ایجاد شده.
بعضی‌ها میگویند پس دولت نباید بابت انفعال از مردم پولی مطالبه کند.
مثلا می گویند که اگر قیمت سوخت رو بخواهد حساب کند. حق نداره قیمت نفت خام رو حساب کنه. فقط باید هزینه‌ای که میکنه محاسبه کنه.
بله انفال مال مردمه، حکم اسلامیه. اما مال همه مردمه. همه مردم در اون سهم مساوی دارند.
کی گفته هر کی ثروتمند تر باید سهم بیشتری ببره؟
عملا وقتی شما قیمت سوخت را یارانه‌ای میدید، هر کی بیشتر مصرف میکنه بیشتر داره یارانه می گیره.
همه جای دنیا هر کی بیشتر مصرف میکنه، هرکی ثروتمندتره بیشتر مالیات میده.
تو ایران هرکی ثروتمندتره، بیشتر مصرف میکنه، بیشتر یارانه داره میگیره.
آقا مالیات پیشکش!
یارانه به اینها ندید. چقدره مبلغش؟
ببینید اگر نفت خام باشه 80 دلار در بشکه، یعنی لیتری بیش از نیم دلار، تقسیم کنیم به صد و پنجاه و هشت و اندی لیتر بشکه صادراتی، میشه پنجاه و دو سنت در هر لیتر.
ما چند میفروشیم؟
80 دلار را میبریم پالایشگاه، هزینه پالایش و حمل و نقل و توزیعش رو میدیم. گل سرسبد آن نفت سفید، گازوئیل و بنزین هست.
ما چند عرضه میکنیم؟
در ایران نفت سفید را عرضه میکنیم لیتری 150 تومن یعنی بشکه ای کمتر از 24 هزار تومن.
یعنی ما یک بشکه نفت سفید رو میدیم کمتر از نیم دلار، کمتر از یک لیتر نفت خام صادراتی، گازوئیل سهمیه ای رو می دیم لیتری 300 تومن. یعنی بشکه ای کمتر از یک دلار. آزادش میدعند لیتری 600 تومان یعنی کمتر از بشکه ای دو دلار.
جمع این یارانه های سوخت و مجموعه سوخت میشه چیزی حدود صد میلیارد دلار در سال.
صد میلیارد دلار؟ یعنی چقدر؟
یعنی 5 میلیون میلیارد تومان.
اگر دلار بگیریم 50 هزار تومن یعنی 5 هزار همت.
ما داریم یارانه سوخت میدیم و کل مالیات به قول برادرمون تو بودجه امسال از هزار و دویست و بیست و نه همت برای سال آینده گفتند هزار و هفتصد همت.
ما 5 هزار همت فقط یارانه سوخت داریم میدیم.
برای چی این کار رو میکنیم؟ صد میلیارد دلار یعنی چقدره؟
اگر شما هزینه ساخت خونه رو بگیرید متری ده میلیون تومن یه خونه صد متری میشه یک میلیارد تومن. 5 میلیون میلیارد تومن به قیمت امروز اگه حساب کنیم دلار رو آزاد حساب کنیم یعنی پول ساخت یک میلیون خانه در سال ما داریم یارانه سوخت میدیم.
اگه دلار رو بگیریم پنجاه هزار تومان یعنی پنج میلیون میلیارد تومان.
یعنی با این پول میشه به اندازه پنج میلیون خونه ی صد متری رو ساخت.
و ما داریم میریزیم تو باک بنزین ماشینها، تو سوخت.
آقا هیچ راه بهتری وجود نداره برای هزینه کردن صد میلیارد دلار؟ یعنی به ازای هر ایرانی 100 دلار. هر ایرانی یعنی شامل بچه شیرخواره هم هست. یک خانواده پنج نفره میشود پانصد دلار در ماه. از حقوقش از سهمش که مال همه مردم است برمیداریم که سوخت رو ارزون بدیم.
اونوقت آمار میگه ده درصد جمعیت کشور که وضع مالیشون از همه بهتره 30 برابر ده درصد از فقیرترین ها داره بهره برداری میکنه.
هر بار هم بحث این شد که قیمت سوخت رو واقعی کنیم.
گفتن یهویی این کار را نکنیم به تدریج این کار رو بکنیم.
چرا امام علی علیه السلام به تدریج این کار رو نکرد؟
میتونست بگه آقا مثلا اگر یه عده ای بیشتر سهم بردند از جمله طلحه و زبیر که از سابقون هستند، تو خلفای قبلی بهشون بیشتر دادند، یواش یواش کم میکنیم از سهمشون.
یواش یواش حق مردم رو بدیم.
کی گفته ما باید حق مردم رو به تدریج به خودشون برگردونیم؟
چرا یهویی نباید این کار رو بکنیم؟
به هر حال.
این پول گزاف را ما داریم یارانه میدهیم فقط برای سوخت.
حالا ارز هم همین طور.
ارز متعلق به مردم است کی به دولت حق داده که اونیکه میخواد بره تایلند و تایوان و آنتالیا و جای دیگه بیاد ارز یارانه ایبگیره؟ ارز نیمایی بگیره؟ برای چی ارز ارزان میدهیم به کسی که میخواد بره تایلند فساد بکنه یا بره تفریح بکنه. ارز مملکت رو ببره خارج از کشور؟
ارز قیمتش چنده؟ من از شما سوال میکنم اگر شما هزار دلار داشته باشید بخواهید این هزار دلار رو تبدیلش کنید به ریال، کجا می‌روید؟ می‌روید به بانک میدید، می‌گید نیمایی بگیر یا آزاد تبدیل می‌کنید؟
ارزی که دست دولت هست مال منه، مال من و شماست.
ارزی که در اختیار دولت است، دولت باید به بالاترین قیمتی که می‌خرند بفروشد، نه قیمت ارز رو ببره بالا. بعد این میره تو خزانه، حالا اون رو یه طوری اختصاص بده به مصلحت کشور.
حالا فقط یه چیزی حدود هزار و چهارصد همت تفاوت قیمت ارز نیمایی است با آزاد. یعنی میشه خود این به تنهایی میشه به ازای هر ایرانی ماهی یک میلیون و سیصد هزار تومن.
یه خانواده پنج نفری شش و نیم میلیون تومان در ماه از جیبش برمیداریم که این ارز نیمایی بدیم. برای ارز ترجیحی هم که حالا اسمش اینه، به‌خاطر مردمه که هرکی میره وارد میکنه سعی میکنه دور بزنه سیستم رو اونم حدود نهصد همت تفاوتش با ارز آزاده.
برای چی یه همچین یارانه ای؟
ما داریم میدیم. هرچه بیشتر ارز بگیرد بیشتر برده.
از کجا تو ایران این همه خونه های هزار میلیاردی ایجاد شده؟
از محل همین رانت همین مابه التفاوت؟
هیچ کشوری اینطوری اینقدر زمینه فساد ندارد.
وگرنه اگه شما بخواهید برید ارز از دولت بگیرید چقدر پارتی بازی کنید، چقدر دوندگی کنید، چقد رشوه بدید تا بتونید بگیرید.
اما ارز از صرافی بخواید بگیرید به هیشکی نباید رشوه بدید.
بنده معتقدم باید ارز قیمتش شناور آزاد و تک نرخی بشه و پولش بره تو خزانه به نفع مردم به جای این که ما بریم کالا رو با یارانه ارزون کنیم.
یکی از اشتباهات استراتژیک ما از اول انقلاب این بود که اومدیم گفتیم آقا برای اینکه قدرت خرید مردم بره بالا ما جنس را ارزان کنیم، برای اینکه جنس ارزان کنیم، یارانه بدیم، یارانه بدیم.
آقا جنس بزار قیمتش معقول و آزاد باشد.
این پول را به نفع مردم هزینه کنید. حالا ماهی 100 دلار.
اگر سوخت گرون بشه همه چی گرون میشه. صد در صد تردید نکنید. هزینه های دولت هم میره بالا.
آقا از این نفری ماهی 100 دلار 30 دلارش مال حکومت بابت جبران هزینه هاش 70 دلار رو بدیم به خود مردم.
چرا تعلل میکنیم؟ هی می گویند بتدریج به تدریج. من یادم میاد در سی سال پیش دولت میخواست این کار رو بکنه، قیمت سوخت رو واقعی کنه، مجلس نگذاشت این کار رو بشه مجلس پنجم اون زمان بود.
خلاصه اون موقع دولت آقای هاشمی بود.
اصرار کرد بگذارید این کارو بکنیم. گفتن ده ساله. آقای احمدی نژاد هم که میخواست این کارو بکنه گفتن پنج ساله، پنج ساله، سالی بیست درصد. اونم ده ساله، سالی ده درصد.
من میگم یه نفر تو مجلس نبود بگه اگه شما میخواهی ده ساله، تازه برسید به فوب خلیج فارس نه قیمت تمام شده.
نود و پنج درصد فوب. دیگه هزینه حمل و نقل و توزیع رو هم نادیده گرفتند. گفتن ده سال سالی 10 درصد.
یه نفر نبود تو مجلس بگه اگه میخواید سالی ده درصد قیمت افزایش پیدا کنه تا به قیمت واقعی این باید بگید ده درصد بعلاوه تورم که اگه ده درصد اضافه کنید تورم 20 درصد باشه عملا یارانه ها افزایش پیدا کرده کمااینکه کرده.
به هر حال ما باید اینا رو درست کنیم اگر قیمت ارز واقعی بشه، شناور و آزاد بشه، این همه پرونده فساد جمع میشه، این همه ثروت های بادآورده جمع میشه، منتها از کجا معلوم که این پول رو بدن به مردم. یعنی قیمت سوخت رو بگیرن به مردم بدن؟
از اونجایی که رییس جمهور را مردم انتخاب میکنند، نمایندگان مردم هم مردم انتخاب میکنند، برنامه بودجه رو هم اینها میبندند.
اصلا ما برای همین انتخاب میکنیم این مسئولین را که اموال ما را مدیریت کنند اما دریغ از مساله.
اما عرضم به حضور شما که یکی از مباحثی که مطرح هست در بحث انفال وقتی قیمت سوخت مطرح میشه طرف میاد میگه آقا اصلا دولت خرجی نمیکنه برای ایجاد این انفال که مال مردم. اونکه انفال مال مردمه درسته ولی مال همه مردم است.
دوم میگویند آقا ما نفت خام میدهیم بنزین میگیریم پس دولت پولی خرج نکرده پس نباید قیمت سوخت رو بگیره.
اینها یا فریب خوردند یا فریبکار هستند.
معادن، معادن طلا انفال است و دولت فقط باید هزینه استخراج طلا رو بگیره؟ خود ارزش اون طلا رو نباید بگیره؟
خب این یک بحثیه.
حالا این بحث ناترازی رو من بخواهم ساده بگم خدمت شما که برای مردم عموم روشن باشه.
البته شما همه میدونید که ناترازی همون عبارت دخلم با خرجم نمیخونه هست. یعنی دخلش کمتر از خرجش هست.
اینجا یک ناترازی ایجاد میشه.
ما هم ناتراز های زیادی داریم تو زمینه های مختلف.
هزینه های دولت هم خیلی بالاست.
ما هشت و نیم میلیون حقوق‌بگیر داریم.
چهار میلیون شاغل، چهار و نیم میلیون بازنشسته.
قبل از انقلاب امید به زندگی بود پنجاه و دو سال، پنجاه سالگی بازنشست میشد. به طور متوسط دو سال هم زنده میموند.
الان خوشبختانه شده هفتاد و شش سال.
تو دنیا امید به زندگی که رفته بالا، سن بازنشستگی رو بردن بالا.
الان انگلستان، آلمان و ایتالیا رسوندن به شصت و هفت سال. آمریکا رسونده به شصت و هفت سال و هشت ماه میخوان بکنن هفتاد سال. ما همون پنجاه ساله یعنی سی سال سن بازنشستگی را نگه داشتیم. خیلی جاها هم کمش کردیم.
تو دنیا در قبال هر شش یا هفت تا شاغلین یک نفر بازنشسته است.
تو ایران چهار میلیون شاغل داریم چهار و نیم میلیون بازنشسته.
یعنی تعداد بازنشسته های ما بیش از شاغلین است.
امید به زندگی طبق آمار رسمی شده هفتاد و شش سال اگر با سی سال کار و در پنجاه سالگی بازنشست بشه بیست و شش سال میخواهد حقوق بازنشستگی بگیره.
الان بازنشسته ها چی میگن؟ میگن ما سی سال حقوق بازنشستگی دادیم. چند درصد حقوقتو دادی؟
هفده درصد، بیست درصد، کمتر؟ سی سال هفده درصد 20 درصد 20 درصد دادی 26 سال حقوق کامل میخوای؟
لذا تمام صندوقهای بازنشستگی ما ورشکسته اند.
اگر دولت سالی 200 الی 400 هزار میلیارد تومان به صندوقهای بازنشستگی پرداخت نکنه نمیتوانند حقوقشان را بموقع بدهند و دولت نداره.
برای بودجه 1400 دولت پیش بینی کرده هفتصد هزار میلیارد تومان اوراق مشارکت بفروشه که سود این خودش میشه ماهی بیست هزار میلیارد تومان.
عرضم به حضور شما که از دولت های قبلی هم اوراق مشارکت ده هزار میلیارد تومانی ماهانه هست. میشه جمعا ماهی 30هزار میلیارد تومان و اینها یعنی مخارج دولت بیش از هزینه هاش.
حضرت آیت الله جوادی آملی فرمودند ما در اسلام چیزی به نام بازنشستگی نداریم پس تا هر کس تا توان داره باید کار بکنه.
آقا چقدر کار کنیم؟ بگو چقدر؟
اگر فرمایش امام علی علیه السلام رو قبول داری بگو چقدر تفریح کنیم؟ چون فرمودن بهترین تفریح کار است.
کار عیب نیست که ما بخواهیم بنشینیم.
حالا این آدمی که 30 ساله بازنشست شده، اینکه تا 76 سالگی بیکار نمیتونه بشینه این میره تو بازار.
حالا چرا ما این سن بازنشستگی رو کم کردیم و بالا نبردیم؟
گفتیم آقا اینها برن جوان ها جاش میان.
شما کسی رو بازنشست میکنی دولت کوچیک نمیشه.
دولت بزرگ میشه. چون یه بار به این حقوق میدی بدون اینکه ازش کار بخوای یه بار هم به جایگزین پول میدی.
در نتیجه دولت میشه بزرگ و پر خرج. ناترازی یک زمینه اش هم اینجاست اونوقت تو مخارج میمونیم، مشکل پیدا میکنیم ، هی باید پول چاپ کنیم، پول خلق کنیم و خود این یعنی کاهش ارزش پول ملی.
و اما توی یک خبرگزاری فکر کنم قطر بود یا کویت بود نوشته بود در سال 2030 ترکیب جمعیتی در ایران تغییر خواهد کرد.
باز هم نگاهی به اداره ثبت احوال هم اینو میگه. یعنی بیست و شش هفت سال آینده ایران کشوری خواهد بود با اقلیت پیر شیعه و اکثریت جوانان اهل سنت.
الان یک کاری کردیم که هرکی میخواد بچه دار بشه میگه پوشکشو، پولشو بده. اینو میخوام، اونو میخوام.
کی اهل سنت ما میگن ما بچه دار میشیم به شرطی که این امکانات رو به ما بدید.
نتیجه اش میشه این که فردا ما باید تمام ذخائر و همه چیز را تحویل آنها بدهیم. حقشان هم خواهد بود.
با این روال می گویند استراتژی اهل سنت چهار چهله یعنی چهار تا زن بگیرند چهل تا بچه.
اولا یشیعیان ما دیر ازدواج میکنند، ثانیا کم بچه دار میشن و این عاقبتی ست که ما گرفتارش خواهیم شد.
کجای اسلام گفته برای بچه آوری دولت باید پول بدهد بچه بیاورند؟ فرهنگ را ما تغییرش دادیم. ما اشتباه کردیم این را بپذیریم.
به هر حال بعضی ها میگویند حالا اگر آمار جمعیتی میگویم میگویم یک سال یک قطری معادل یک و نیم قرن یک ایرانی از نظر میزان صادرات نفت میگویند پس چرا میگویند جمعیت زیاد شود؟
ایران از نظر وسعت بزرگ‌تر است از مجموع وسعت کشورهای انگلستان، فرانسه، آلمان، ایتالیا و اسپانیا.
با سرزمین وسیع، جمعیت 300 میلیونی هم ایران جواب میدهد به شرطی که افراد ننشینند دولت هزینه اش را بدهد. هزینه فرزندآوری را بده. هزینه اینو بده اونو بده.
البته دولت اگه داره یکی از کارهای مهم این است که این مسئله جمعیت را حل بکند.
به هر حال ما راه طولانی داریم که باید کار بکنیم.
یعنی باور کنیم فرمایش امام علی علیه السلام را که آقا جان بیت المال متعلق به همه مردم است.
عدالت باید اجرا بشود. هیچ دلیل منطقی ای نیست که ده درصد جمعیت ما که وضع مالی شان از همه بهتره 30 برابر ده درصد از فقیرترین ها از بیت المال به عنوان یارانه برداشت بکنیم. این را درست کنیم. به تدریج هم درستش نکنیم.
کاری که امام علی علیه السلام کرد گفت از امروز بیت المال به طور مساوی، حالا آنهایی که بیشتر گرفتند پس بدن پیشکش، ولی از امروز این کار را بکنیم.
معطل چی هستیم؟ به هر حال ما راه طولانی داریم برای رسیدن از "بهترین کار تفریح است" به "بهترین تفریح کار است."
متاسفانه فرهنگ جامعه یا فرهنگ سازان ما هم خلاف این عمل میکنند.
کار در اسلام عزت است اما فیلم و سریالی نیست که در تلویزیون و در بخش خصوصی تولید بشه و از کار کردن با عبارات سخیفی مثل "سگ دویی"، "جون کندن"، "خرکاری" یا "خرحمالی" استفاده نکنه.
اگر کار کردن خرحمالی است چطور ما میتونیم توقع داشته باشیم که افراد میل به کار داشته باشند؟
من حتی دیدم در سریال ها یا فیلم هایی که از خارجی دوبله میشه اگر طرف گفته امروز کلی کار کردم اینا ترجمه میکنند.
امروز کلی سگ دو زدم. ایرانی میکنند.
اینها را ما باید درست کنیم. کسی که کار میکنه باید احساس عزت بکنه. منتها خب اینطوری نیست.
ما مالیات رو باید به اصطلاح حق الناس بدانیم.
این فیلم‌هایی که سینمایی می‌سازند، اینها که میخواهند بانک بزنند دو جور است. یک موقع می‌رند تو بانک گاوصندوق رو باز میکنند، پول میدزدند، یک موقع میرن ماشینی که داره پول می‌بره بانک میدزدند.
من میگم این که مالیات نمیده حکم اون کسی رو داره، پولی را داره میره بانک باید بره تو خزانه اونو میدزده وقتی نمیده.
و متاسفانه امروزه فرار از دادن مالیات یک نوع زرنگی تلقی می شود. این فرهنگ هم باید اصلاح کنیم. کار سختی هم هست.
یک پیشنهادی هم دارم. من دیدم در فرانسه این کار را می کنند.
می خواستند مالیات سیگار را اضافه کنند.
گفتند ما مالیات سیگار را اینقدر درصد اضافه می کنیم.
این مقدار این چند صد میلیون یورو پول نصیبمون میشه.
این را اختصاص میدیم به تقویت وضعیت بازنشستگان.
اگر ما بتوانیم یک رابطه مستقیمی بین دادن مالیات و هزینه ها برقرار کنیم مثلا بیاییم بگوییم مالیات اصناف میره تو آموزش و پرورش.
گمرک ماشین میره تو سازمان بهزیستی و کمیته امداد.
یعنی یک رابطه مستقیم بین اخذ مالیات و هزینه کرد برقرار کنیم. الان اینطوری نیست. همه اش میره تو خزانه. بعد از خزانه تقسیم میکنه.
در پایان هم یه موضوعی بگم شما در اصفهان انجمنی دارین به نام انجمن شهید ادواردو آنیلی.
ادواردو آنیلی اون پسر سوپر میلیاردر ایتالیایی بود که مسلمان و شیعه و شهید شد. الان یه انجمن رهیافتگان راه انداختند بسیار هم فعال هستند منتها هیچ سازمانی کمکشون نمیکنه.
من شهادت میدم که اینها فعالیت بین المللی بسیار خوبی دارند.
خواهشم اینه اگر جایی چه بخش خصوصی چه دولتی بتونند کمک کنند به این انجمن فعالیتش رو گسترش بده این خیلی خوبه.
من شهادت میدم فعالیت اینها خیلی بیشتر از یک اداره کل ارشاده. بخش خصوصی هم هستند. تونستند تازه مسلمونا رو بسیج بکنند، از توانشون استفاده کنن برای گسترش فرهنگ اسلامی.
تشکر میکنم از توجهتون و شما را به خدای بزرگ میسپارم.