نشریه شارلی اِبدو به فرانسوی: Charlie Hebdo) به معنای «هفته‌نامه شارلی»، مجلهٔ فکاهی چپ‌گرای فرانسوی است. درونمایه این مجله لحنی هتاک و غیر سازشکار دارد و از نظر محتوای انتشار به شدت ضد مذهب است. در سپتامبر ۲۰۱۲ انتشار کاریکاتورهایی با موضوع پیامبر اسلام در این مجله باعث تظاهراتی علیه این مجله و تظاهرات ضدفرانسوی در برخی کشورهای اسلامی شد.

ناشرین این نشریه با اطلاع از توهین آمیز بودن کاریکاتورها نسبت به پیامبر اسلام (ص) نسبت به انتشار آن اقدام و آن را تکرار کردند.

اینک روزنامه مردم امروز به سردبیری محمد قوچانی با علم به اقدام توهین آمیز نشریه شارلی در صفحه اول خود با چاپ عکسی از جرج کلونی هنرپیشه فاسد آمریکایی از زبان او می نویسد که "من هم شارلی هستم" . عین این عبارت را مسعود رجوی هم بر زبان آورده است.

در حقیقت روزنامه "مردم امروز" با چاپ این مطلب به صراحت خود را همسو با نشریه ای اعلام کرده است که به پیامبر اسلام (ص) توهین روا داشته است و علنا  و عامدا گفته است که "روزنامه مردم امروز همان نشریه شارلی است" و طبیعتا و لابد سردبیرش هم سردبیر همان نشریه شارلی!

او به آنچه انجام داده است واقف است و عامدانه دست به این اقدام زده است.

1-       ضروری است سریعاً روزنامه "مردم امروز" تعطیل و عوامل دست اندر کار چاپ این مطلب محاکمه و به مجازات برسند.

2-       حزب کارگزاران سازندگی باید بلافاصله وی را از حزب اخراج و اقدام او را محکوم کند. عضویت کسی با این ویژگی ها در حزب کارکزاران صلاحیت این حزب را کلاً از بین می برد چه رسد به اینکه چنین کسی عضو شورای مرکزی آن باقی بماند.

 آقای محمد هاشمی انحراف در حزب کارگزاران را با پیوستن افرادی چون قوچانی به شورای مرکزیت حزب پیش بینی کرده و لذا از حزب کناره گیری کرده بود.

3-      اگر مسئولان مربوطه نسبت به این اقدام روزنامه مردم امروز اقدام لازم را به عمل نیاورند نوبت به اقدام مردم مؤمن می رسد که مطابق با وصیت حضرت امام خمینی (ره) اقدام نمایند.

مشاهده ودانلود گفتگوی قدیری ابیانه شبکه افق با قدیری ابیانه "شاهد عینی"

دانلود از سایت قدیری ابیانه

مشروعیت حکومت موکول به خدمت به مردم نیست. مقبولیت دولت موکول به خدمت به مردم است.

مثلا آیا اگر دولت ایشان به حاشیه سازی ها ادامه دهند مشروعیت نظام زیر سوال می رود؟ نخیر! مقبولیت دولت زیر سوال می رود. 

رئیس جمهور امروز اظهار داشتند که: "در کشور ما سال‌ها و دهه‌ها است که اقتصاد به سیاست یارانه می‌دهد."

فرمایش ایشان صحیح است. ادامه پرداخت یارانه ماهانه 45500 تومانی به اقشار ثروتمند مصداق بارز یارانه اقتصاد به سیاست و بلکه یارانه از بیت المال برای اهداف انتخاباتی است و این علی رغم تصریح قانون به حذف یارانه ثروتمندان است.

یعنی دولت دهها هزار میلیارد تومان از بیت المال را به صورت غیرقانونی به ثروتمندان اختصاص داده و حتی در تنظیم قانون سال 1394 این بند را نیز حذف کرده است. و این بزرگترین فساد غیرقانونی است که تا کنون رخ داده است.

چرا دولت یارانه نقدی ثروتمندان ایران را قطع نمی‌کند؟ حتی دولت در لایحه بودجه سال ۹۴ این بخش از قانون بودجه سال ۹۳ را که دولت را موظف به حذف یارانه نقدی ثروتمندان کرده بود حذف نمود.

آیا دولت نمی‌داند که پرداخت یارانه به ثروتمندان خلاف عدل و اعتدال است؟ البته که می‌داند. پس چرا اینکار را نمی‌کند؟

دولت سعی کرد با تبلیغاتی که انجام داد ثروتمندان را به انصراف داوطلبانه از دریافت یارانه ترغیب کند اما آن‌ها باز هم ثبت نام کردند؟

 اما چرا ثروتمندان از دریافت یارانه نقدی انصراف ندادند؟ این سوالی است که برای اعضای دولت هم مطرح بوده است.

به نظر می‌رسد که برداشت دولت از اینکار ثروتمندان این ست که «ثروتمندان ایران گداصفت هستند». و اگر دولت این یارانه را حذف کند دولت پایگاه اصلی اجتماعی خویش را که همین ثروتمندان گداصفت هستند را از دست خواهد داد.

البته به نظر بنده هم عمده ثروتمندانی که برای دریافت یارانه ثبت نام کردند بالواقع گداصفت هم هستند.

فراموش نکنیم که آقای روحانی با نیم درصد آراء از دو مرحله‌ای شدن انتخابات ریاست جمهوری رهایی یافت. اگر انتخابات به مرحله دوم کشیده می‌شد اصولگرایان در حمایت از نامزد اصولگرا متحد می‌شدند و در این صورت به احتمال قوی نامزد اصولگرا پیروز انتخابات می‌شد.

جناح حاکم امروز بر قوه مجریه باید به فکر پیروزی در انتخابات بعدی باشد و به رای ثروتمندان نیاز دارد. لذا دولت از حذف یارانه نقدی ثروتمندان خودداری کرد هرچند قانون بر انجام آن تأکید داشت.

به عبارت دیگر دولت ده‌ها هزار میلیارد تومان از بودجه مملکت را به ثروتمندان اختصاص داد تا به پیروزی در انتخابات بعدی امیدوار‌تر باشد. این خود بزرگ‌ترین فساد ضد قانونی مالی است که در ایران اتفاق افتاده است. فسادی ده‌ها هزار میلیارد تومانی با هدف انتخاباتی!

البته فساد بزرگتری هم وجود دارد و آن یارانه پنهان سوخت است که فرآوردهای نفتی را که لیتری یک دلار برای دولت هزینه داشته است (بر اساس نفت خام بشکه ای 110 دلار) ارزان فروشی می کند در حالی که ده درصد از افراد جامعه که ثروتمندتر از دیگران هستند برداشتشان از این یارانه پنهان 30 برابر برداشت ده درصد از فقیرترین اقشار جامعه است. منتهی این فساد بزرگ که بزرگترین فساد مالی در ایران است و ابعاد نجومی دارد فسادی قانونی است. اما در این مورد هم دولت در لایحه بودجه سال 1394 هدفمندسازی را پیش بینی نکرده است و این در حالی است هزینه های دولت در شش ماه اول سال هر ماه 5 هزار میلیارد تومان بیش از درآمدهایش بوده است.

از دولتی که تعدادی از دولتمردانش ثروت های میلیاردی دارند و برخی ها هم ثروتشان به هزار میلیارد تومان رسیده است انتظار دیگری نیست.