نظام ولایتی که رهبر، رئیس قوه مجریه را خود عزل و نصب کند از نظام ریاستی و پارلمانی بهتر است.
پایگاه هم اندیشی یاران انقلاب اسلامی
عنوان :برگزاری اولین کرسی آزاد اندیشی استادان در شهر کرد
متن :به گزارش خبر نگار استانی هم اندیشی 19 دی 1391، اولین کرسی آزاد اندیشی در حوزه اساتید به همت دفتر فرهنگ اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد با حضور جناب آقای دکتر قدیری ابیانه؛ دکترای علوم استراتژیک، سفیر سابق ایران در کشورهای مکزیک و استرالیا و کارشناس عالی وزارت امور خارجه و بیش از ۵۰ نفر از اساتید هیأت علمی دانشگاه با موضوع انتخابات ریاست جمهوری: پارلمانی یا انتخاباتی روز سه شنبه ۱۲/۱۰/۹۱ ساعت ۱۰:۳۰ برگزار شد
در ابتدا مجری کرسی؛ جناب آقای دکتر پورارشد صحبت های خود را با جمله ای از مقام معظم رهبری با عنوان نوسازی نظام ممکن است اما به معنای تجدید نظر در آرمانها نیست آغاز نمودند و ادامه دادند که بعد از صحبت های رهبری صاحب نظران و مسئولان نظام در مناسبت های مختلف به آن اشاره داشتند. مسئله این است که آیا ریاست جمهوری با این فرآیندی که در قانون اساسی با رأی مستقیم مردم انتخاب می شود کارآمد است یا اینکه می توان برای قوه مجریه فرآیند دیگری تعیین کرد، کدام برای نظام و مملکت ما می تواند مفید و مؤثر باشد. اگر نخست وزیر داشته باشیم که وزرا و نخست وزیر توسط مجلس انتخاب شوند؟ آیا این بهتر نیست، باعث کاهش هزینه ها و تعامل بیشتر قوا خواهد شد، که البته نیاز به بحث و گفتگو دارد.
آقای قدیری ابیانه در ابتدای صحبت های خود اشاره ای به نحوه تعیین رئیس جمهور در آمریکا و برخی کشورهای دیگر داشتند که رئیس جمهور غیر مستقیم توسط مردم انتخاب می شود به این صورت که مردم عده ای را (به عنوان نمایندگان الکتورال) انتخاب می کنند و سپس آن عده، رئیس جمهور را انتخاب می کنند و کسی نمی گوید که آمریکا جمهوری نیست چون نفر اولش مستقیم انتخاب نمی شود. وی نظام ولایتی را در قبال دو نوع ریاستی و پارلمانی مطرح کرد و آن اینکه رهبر رئیس قوه مجریه را خود عزل و نصب کند همانطور که رئیس جمهور معاون اول خود را عزل و نصب می نماید.
آقای دکتر مولوی به عنوان مخالف انتخابات ریاست جمهوری به صورت پارلمانی معتقد است که رئیس جمهور باید با رأی مستقیم مردم انتخاب شود و دلایل مخالفت خود را این طور اعلام داشتند که:
۱- شعار مردم سالاری که باعث پیشرفت ما در عرصه بین المللی است، شور انتخاباتی را در کشور ایجاد می کند.
۲- پیش نیازهایی برای تغییر نظام ریاستی مثل وجود احزاب سیاسی منسجم در کشور وجود ندارد.
۳- نمایندگان پارلمان باید بسیار دقیق و بر اساس شایسته سالاری انتخاب شوند.
۴- کشور ما پرچمدار سیستم حکومت داری در جهان است که لازمه آن مشارکت حداکثری است و باید حضور مردم در انتخابات هم ملاک باشد و هم ارزش.
۵- وقتی رئیس جمهور توسط رأی مستقیم مردم انتخاب می شود باید پاسخگوی توده مردم باشد و این به نفع کشور است ولی اگر رئیس جمهور توسط پارلمان انتخاب شود باید فقط پاسخگوی افراد پارلمان باشد نه توده مردم.
۶- اگر رئیس جمهور با رأی اکثریت مردم انتخاب شود، قدرت اجرائی بالایی پیدا می کند.
۷- اگر رئیس جمهور توسط پارلمان انتخاب شود مسائلی مثل رشوه دادن و ... در دولت بیشتر خواهد شد و این به ضرر کشور است.
۸- اگر رئیس جمهور توسط پارلمان انتخاب شود، استقلال قوا از بین می رود و رئیس جمهور خود را وامدار پارلمان و حزب خود می داند نه وام دار مردم.
در ادامه دکتر قاسمی؛ به عنوان موافق برگزاری انتخابات به صورت پارلمانی بیان داشتند که در بحث اداره مملکت وقتی به تفکر فلاسفه و اندیشمندان در طول تاریخ نگاه می کنیم آنها اعتقاد بر سه قوه مجریه، قضائیه و مقننه برای اداره کشور دارند که نهایتاً قوانین اساسی در همه کشورها پایه ریزی شد.
ایشان دلایل موافقت خود را این طور بیان داشتند که:
۱-اگر نظام پارلمانی در کشور شکل بگیرد احزاب در جامعه فعال خواهند شد و با فعال شدن احزاب، پویایی در جامعه شکل می گیرد و نهایتاً انتخابات پرشورتری خواهیم داشت.
۲- اگر رئیس جمهور به صورت پارلمانی انتخاب شود، باید پاسخگوی نمایندگان پارلمان باشد و ضمانت اجرائی دارد.
۳-با انتخابات پارلمانی هماهنگی بین قوای مجریه و مقننه بیشتر خواهد شد و این باعث پیشرفت کشور خواهد شد.
۴-اگر انتخابات پارلمانی شکل بگیرد باید مردم در یک رفراندوم عمومی وکالت انتخاب رئیس جمهور را به نمایندگان پارلمان بدهند.
۵-با انتخابات پارلمانی هزینه های سنگین انتخابات بر دوش دولت تحمیل نمی شود.
۶-در انتخابات پارلمانی، حضور حداکثری مردم به صورت غیرمستقیم وجود دارد.
۷-حذف انتخابات ریاست جمهوری با وجود احزاب قوی برای مشارکت مردم، لطمه ای به شور حضور مردم در انتخابات نمی زند.
دکتر قدیری ابیانه بیان داشتند که: با وجود برگزاری ۳۳ انتخابات بعد از پیروزی انقلاب، در دنیا می گویند ایران کشوری دیکتاتور است و کشورهایی مثل عربستان و ... که هیچ انتخاباتی ندارند را بها می دهند.
۱- اگر می خواهیم نظامی شکل دهیم باید متناسب با کارآمدی نظام شکل دهیم نه تحت تاثیر تبلیغات دشمن.
۲- اگر نظام پارلمانی شکل بگیرد که پارلمان رئیس قوه مجریه را انتخاب کند، احزاب مختلف سهم خواهی خواهد کرد.
۳- باید راهی برای برکنار کردن مجلس ناکارمد با انتخابات زودرس اندیشیده شود.
۴- در کشور بسیاری از افراد برای رسیدن به منافع شخصی خود وارد احزاب می شوند، به همین لحاظ حزب دولت حاکم سریع رشد می کند و بلافاصله پس از پایان دوره اش افت می نماید.
۵- اشکال بسیاری از مردم این است که نمی دانند وظیفه نماینده مجلس قانون گذاری است نه معرفی افراد به دستگاهها برای اشتغال یا وام.
۶- کشور باید به سمت تولید ثروت حرکت کند وتوزیع عادلانه ثروت کفایت نمی کند.
۷- اگر قوانینی از قانون اساسی بخواهد تغییر کند باید افکار عمومی این آمادگی را داشته باشند.
۸- اگر مردم در انتخابات حضور حداکثری یا حداقلی داشته باشند هیچ خدشه ای به مشروعیت نظام وارد نمی کند فقط با حضور حداکثری مردم اعتبار نظام بالا خواهد رفت.
۹- وظیفه حکومت این نیست که ببیند مردم چه می گویند آن را رعایت کند، باید ببیند مصلحت مردم چیست طبق آن عمل کند.
۱۰- در هیچ کجای دنیا، هیچ مجلسی اقتدار مجلس خبرگان ما را ندارد.
ایشان در پایان صحبت های خود را این طور به پایان رساندند که من طرفدار نظامی هستم که انتخابات ریاست جمهوری به صورت فعلی حذف شود و نخست وزیر را رهبر تعیین کند و نه پارلمان، محدودیت زمانی هم نداشته باشد. این جزء امتیازات و ثبات کشور است که مدت زمان برای رهبر وجود ندارد. ضمن اینکه مجلس خبرگان رهبری هر زمان اراده کند می تواند رهبر را عزل و نصب نماید.
حضرتعالی تشریف آوردید به شهر ما شهر20 هزار نفری شهر چغادک که 10 درصد جمعیت آن در ایام ماه صفربا پای پیاده به کربلا رفتند .
جناب آقای دکتر اگر فرصت کردید یه سری هم به وبلاگ به ادرس
http://shejere-tayebe.blogfa.com/ بزنید باتشکر