تعطیلات مناسبتی در ایران و جهان و زیان ناشی از تعطیلات زیاد در ایران
ایران 25 روز، ژاپن 15 روز، ایتالیا – نروژ و اتریش 13 روز، فراانسه 10 روز، کانادا – مالزی – و کره جنوبی 11 روز، فرانسه، برزیل و پاکستان 10 روز، آمریکا، اسپانیا و آلمان 10 روز، اسپانیا – استرالیا – آلمان 9 روز، انگلستان 8 روز، چین و روسیه 7 روز، سوئیس 4 روز، هندوستان 2 روز.
کارشناسان زیان تعطیلات هر روز را 1428 میلیارد تومان ارزیابی کردهاند.[1] این رقم بیش از ارزش 10 تن طلا است.
مقام معظم رهبری در فروردین 1381 در باب تعطیلات فرمودند[2]:
"یک تذکّر هم در باب مسائل مربوط به فروردین عرض کنیم: اوّلاً این تعطیلات طولانى و بى‌دلیل، هیچ منطق عقلایى ندارد. 
وضع خوبى نیست که اوّلِ سال، روزهاى متوالى - گاهى دو هفته و گاهى بیشتر - همه چرخهاى فعّالیت در کشور از حرکت بیفتد. خلاف مقرّرات هم هست، طبق مقرّرات تعطیلیها محدود است. ما در ایّام سال، تعطیلى زیاد داریم که این به زیان کشور است. در بعضى از کشورهاى دنیا، طبق فهرستى که مشاهده مى‌کردم، همه تعطیلات رسمى در طول سال از پنج، شش روز تجاوز نمى‌کند. لکن ما تعطیلیهایمان بسیار زیاد است. علاوه بر آن هم عدّه‌اى با بى‌توجّهى و بى‌اعتنایى خود به کار، علم، تحصیل و به اشتغالات روزمرّه زندگى و کارهاى ادارى و سازندگى، بر این تعطیلات اضافه هم مى‌کنند؛ آنهم در آغاز سال. بالاخره در اوّلِ سال، اوّلِ یک دوره جدید مالى و کارى است. توصیه مؤکّدِ بنده این است که هم مسؤولین و هم آحاد مردم عزیزمان تصمیم بگیرند این تعطیلات را کم کنند. این همه تعطیلاتِ پى‌درپى، زیانهایى به بار مى‌آورد که هر چند در اوّل کار محسوس نیست، لکن نتایج آن براى همه زیانبار است.
مرکز پژوهش های مجلس آبان ماه سال ۸۴ در گزارشی طرح قانونی ساماندهی تعطیلات در کشور را ارائه کرده بود. بر اساس این طرح تعداد تعطیلات رسمی کشور از ۲۵ روز کنونی به ۱۶ روز کاملا تعطیل و ۴ روز نیمه تعطیل تبدیل می شد.
بنا به گزارش مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، تقریبا تمام قوانین و مصوبات پس از انقلاب اسلامی در جهت افزایش روزهای تعطیل رسمی بوده است از این رو تعطیلات رسمی از سال ۱۳۵۸ تا کنون با افزودن ۱۰ روز به تعطیلات رسمی، رشدی معادل ۶۷ درصد را از خود نشان می دهد.
از ۲۵ روز تعطیلات رسمی ایران ۱۵ روز آن مناسبت های مذهبی و ۱۰ روز مناسبت های ملی کشور را نشان می دهد. همچنین ۵۲ جمعه که به این رقم اضافه می شود و با احتساب روزهای مرخصی استحقاقی کارمندان و کارگران، تقریبا ۱07 روز از سال کار در ایران متوقف میشود.
اگر 52 روز تعطیلات پنجشنبه ها را هم به آن اضافه کنیم تعطیلات به 157 روز در سال می رسد.
به این تعداد روزها می توان تعطیل کردن های ناگهانی روزهای هفته توسط دولت را نیز افزود، تعطیلاتی که با تصمیمات ناگهانی دولت اتفاق می افتد و در تقویم رسمی کشور جایی ندارد.
در رابطه با مراکز آموزشی شامل مدارس و دانشگاهها باید تعطیلات طولانی تابستان را نیز به آن اضافه کرد.
متاسفانه آقای دکتر احمدی نژاد در دوره ریاست جمهوری خود به جای کاهش تعطیلات به دنبال افزایش تعطیلات کشور بوده اند هر چند به زیانبار بودن آن واقفند.
تعطیلات طولانی نوروز 92
ایران عملا از 28 اسفند 91 الی 16 فروردین سال92 به مقدار 19 روز تعطیل بوده است.
این تعطیلات بیش از دو برابر تعطیلات سالانه در آمریکا است. تعطیلات سالانه در آمریکا 7 روز است و در فرانسه و آلمان 12 روز در سال بود که آن را به 10 روز تقلیل دادند.
تعطیلات نوروز در ایران یعنی تعطیل کردن تولید و اوج مصرف آنهم در بهترین شرایط آب و هوایی برای تولید و کارهای عمرانی! تورم نیز بستگی به عرضه و تقاضا یعنی میزان تولید و مصرف دارد.
در نتیجه این تعطیلات طولانی مدت در تولید و اوج گیری مصرف از یک طرف و نیز افزایش حقوق ها در سال جدید باید منتظر تورم شدیدی در اقتصاد کشور بود. این تورم با توجه به این عوامل اجتناب ناپذیر است.
سطح اسراف کاهش پیدا کند ، واردات پر هزینه شود ، تولید رونق یابد و به طبع آن هزاران شغل وابسته به تولید نیز در جامعه رونق یافته و رشد کنند.
در این مسیر اصلاح قوانین رکن اساسی را بر عهده دارد . آیا یک پزشک میتواند با این استدال که آمپول درد دارد از درمان مریض امتناع کند . وکلای ملت باید اینگونه باشند. آیا اینگونه بوده اند
شما به عنوان وکیل ملت در اصلاح قوانین چه گام هایی برداشته اید.