پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

باسمه تعالی

گزیده ای از سخنرانی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

زنجان 14 آبان 1389

سازمان ملی جوانان

Mh.ghadiri@gmail.com

شناخت رازهای خلقت می تواند ما را در ارائه راه حلی صحیح برای مسائل بشری یاری دهد. انسان با ویژگی هایی خاص آفریده شده است. از مهم‌ترین خصوصیات و ویژگی‌های خلقت انسان – که با عشق، صمیمیت، محبت و لذت همراه است- نیاز به ازدواج و ارتباط جنسی زن و مرد برای بقای نسل بشر است. ارزش بودن جذابیت متقابل جنسی و نعمت بزرگ الهی دانستن آن از نقاط مشترک دیدگاه های اسلام و غرب محسوب می شود. اما تفاوت در نگاه اسلام و غرب در این ارتباط است که اسلام جذابیت جنسی  را تنها یک ارزش زناشویی می داند ولی غرب آن را به عنوان ارزشی اجتماعی نیز قلمداد می کند. این مسأله یکی از مهمترین تفاوت های دیدگاه اسلام و غرب در این زمینه می باشد.

اسلام علاوه بر ارزش دانستن جذابیت جنسی در روابط زناشویی - و تأکید بر مطلوب بودن این رابطه، مانع تبدیل آن به یک ارزش اجتماعی می شود. سهولت ازدواج در اسلام گواه دیگری بر این مدعی است. اما در فرهنگ غربی جذابیت جنسی را ارزشی اجتماعی در کنار ارزش های دیگر می شناسند.

تا کنون در ارتباط با جذابیت جنسی چندین تحقیق علمی در غرب انجام شده است. موضوع آزمایش این بوده که "غدد جنسی مرد و زن چگونه تحریک می شوند و به عبارتی مرد و زن چگونه تحت تاثیر جنس مقابل قرار می گیرند". آزمایش کنندگان دستگاه هایی را به قلب، مغز و قسمت های مختلف بدن افراد متصل کردند و پس از انجام آزمایشات مختلف دریافتند که تأثیر پذیری جنسی در مردان از طریق نگاه (چشم) بسیار بیشتر از تاثیر پذیری زنان از طریق نگاه است که آن را لذت بصری می نامند. البته این موضوع را باید از نعمت های خداوند و در دایره ی تدابیر و الطاف الهی به شمار آورد که در صورت استفاده صحیح موجب سالم شدن روابط زناشویی و محیط های اجتماعی می گردد.

توصیه های اسلام، راه حل مناسبی است تا ضمن وجود این ارزش در روابط زناشویی و تأکید بر آن، از ورود جذابیت جنسی به حوزه های اجتماعی جلوگیری شود. حجاب زنان از مهمترین راه حل هایی است که برای روابط اجتماعی مطرح شده است. البته حدود حجاب برای زن و مرد متفاوت است و دلیل آن هم خصوصیات و ویژگی های متفاوتشان است. اگر زن نیز مانند مرد از طریق نگاه تحت تأثیر جنسی قرار می گرفت، بایستی مردان هم برای خود پوشش کامل تری را انتخاب می کردند. عدم ورود این ارزش به حیطه ی امور اجتماعی اثرات بسزایی در سعادتمندی هر ملتی دارد. از دیدگاه اسلام ارزش اجتماعی یک زن به مدل ابرو، چانه، بینی، رنگ پوست، قد، وزن و دیگر خصوصیات اندامی اش نیست، زیرا در این صورت افرادی که از جذابیت ظاهری کم بهره اند مورد ملامت قرار گرفته و ارزش اجتماعی آنان خدشه دار می شود. در واقع اسلام ارزش اجتماعی زن را در علم، وقار، حیا، شجاعت، ایثار و پرهیزگاری، مهر مادری و ... او می داند. می توان نتیجه گرفت حجاب راه حلی زیبا و مبتنی بر ویژگیهای خلقت بشر برای سعادتمندی جوامع انسانی است. حجاب یعنی آزادی روابط اجتماعی از تحت تأثیر قرار گرفتن جذابیت های جنسی. حجاب در حقیقت پوشش زیبایی ها و جذابیت های جنسی از غیر محارم است.

رعایت حجاب یعنی پرهیز از بر انگیختن شهوت شیطانی نامحرمان. حجاب یعنی مصونیت از نگاه شهوت آلود و شیطانی دیگران.

از آنجا که شهوت مردان مطابق با مطالعات علمی فوق الذکر از طریق نگاه برانگیخته می شود، زنی که حجاب و عفاف را رعایت نمی کند چه بخواهد و چه نخواهد، موجب تحریک شهوت هزاران مردی که چشمشان به وی افتاده است می شوند و مردی که در طول روز از منزل بیرون می رود، به ازای هر زنی که حجاب را رعایت نکرده و او آنها را می بیند شهوتش تحریک می شود.

قطعا اکثریت غریب به اتفاق زنانی که بدون رعایت حجاب از منزل خارج می شوند قصذ برانگیختن شهوت دیگران را ندارند و آن را دون شان خود می دانند. شاید می خواهند در چشم همسر و یا نامزد خود زیبا جلوه کنند، لیکن متوجه آثار شوم رفتار خود نیستند. در جامعه یافت می شوند مردانی که در مقابل این تحریکات شهوانی تاب مقاومت ندارند و به فساد کشیده شده و به فواحش و یا تجاوز به نوامیس روی می آورند و گاه زنانی قربانی این تجاوزات می شوند که خود در به وجود آوردن آن نقشی نداشته اند.

وقتی جذابیت جنسی به یک ارزش اجتماعی تبدیل شد، زنانی که به دلایل گوناگون توان رقابت در این عرصه را از دست می دهند، ارزش آنان کم محسوب می شود. زنان شوهردار نیز در رقابت با زنان جوان تر و زیباتر احساس ناکامی می کنند. بنابراین عدم رعایت حجاب در اجتماع، یکی از دلایل از دست رفتن شیرینی زندگی خانوادگی و از دلایل افزایش طلاق می باشد.

در این میان برخی زنان متاهل که احساس می کنند که در چشم همسران خود آن مطلوبیت قبلی را ندارند و احساس امنیت خود را در زندگی خانوادگی از دست داده و برای اینکه در این عرصه سخت رقابتی در چشم همسر خویش کم نیاورند، به آرایش خود در بیرون منزل روی می آورند، بویژه در بیرون از منزل و در همراهی با همسرشان، تا آن احساس کمبود را در چشم همسر خویش جبران کنند.

زنانی که دارای اتکاء به نفس هستند و احساس کمبود در ارزش اجتماعی ندارند و برای خود شان بالا و احترام قائلند، نیازی به نمایش اندام و زیبایی های خود نزد نامحرمان ندارند. به عبارتی دیگر آرایش و نمایش اندام در روابط اجتماعی، نشانه ای از احساس کمبود شخصیت است و اقدامی برای سرپوش نهادن بر این واقعیت و جبران این احساس کمبود محسوب می گردد.

در جامعه ای که رعایت حجاب و عفاف شود زنان از آرامش و امنیت بیشتری برخوردارند.

زمانی که بنده این منطق را در جوامع غربی مطرح می کردم که ارزش اجتماعی زن نباید به جذابیتهای فیزیکی آنها بستگی داشته باشد مورد پسند آنان قرار می گرفت.

زنانی که خود را فمینیست (مدافع حقوق و ارزش زنان) معرفی می کنند، لیکن خود را آرایش کرده و در روابط اجتماعی به نمایش اندام خود می پردازند، نشان میدهند که چه مقدار برای قضاوت مردان در مورد خود اهمیت قائلند و خود را تا یک عنصر جنسی و یک محرک شیطانی عمومی تنزل می دهند، لذا برخی از شاخه های فمینیستی از آرایش خود و نمایش عمومی اندام خود پرهیز می کنند.  

در غرب زنان از ارزش اجتماعی تلقی شدن جذابیت جنسی به شدت رنج می برند و اگر فلسفه  حجاب خوب شناسانده شود، زمینه برای جذب آنان به اسلام فراهم می گردد.

در سخنرانی های خود در مجامع غربی، گاهی به حجاب حضرت مریم(س) اشاره می کردم، اینکه در تصاویر نصب شده در کلیساهای غرب و مجسمه هایی که از ایشان طراحی کرده اند، او را با پوششی کامل - مانند چادری که مسلمانان استفاده می کنند- نشان می دهند.

شاید این ذهنیت به وجود بیاید که حجاب حضرت مریم (س)، پوششی عرفی در زمان آن حضرت بوده است! مدت ها پیش در موزه لوور فرانسه نقاشی ای قدیمی را دیدم که در آن حضرت مریم(س) همراه عده ای از حواریون با حجاب کامل در محیطی باز و عمومی نشان داده شده اند و در اطراف ایشان زنانی بدون حجاب در حال صحبت با یکدیگر مشاهده می شدند. می توان از این تصویر نتیجه گرفت که حجاب آن حضرت، از دید نقاش، پوشش عرفی آن دوران نبوده، زیرا در غیر اینصورت همه باید محجبه می بودند. لذا حجاب آن حضرت جزو امور اعتقادی ایشان بوده است.  در انجیل هم بر رعایت حجاب زنان تاکید شده است.

آنچه از حضرت مریم (س) در تاریخ مطرح شده است همگی از  معنویت، اخلاق و ایمانشان است نه قیافه و ظاهر ایشان. حجابی که امروزه خواهران روحانی مسیحی دارا هستند، اقتباس از همان پوشش حضرت مریم(س) است. فلسفه حجاب اسلامی در اسلام نیز همان فلسفه حجاب حضرت مریم (س) می باشد.

خاطره ای ذکر می کنم از دختری که بعد از ملزم شدن خانم ها برای رعایت حجاب در ایران به ایتالیا مهاجرت کرده بود. در رابطه با علت سفرش به ایتالیا گفته بود نمی تواند زیر بار اجباری به نام حجاب برود. پس از مدتی مشاهده شد که ایشان روسری سر می کند و در محیط های اجتماعی با حجاب وارد می شود. وی در باره علت این تغییر رفتار گفته بود: زمانی که به ایتالیا آمده انتهای راه رعایت نکردن حجاب را دیده و به نتیجه فاجعه بر انگیز آن پی برده است.

همانطور که ذکر شد در جامعه ای که ارزش های اسلامی حاکم نباشد و جذابیت جنسی به عنوان ارزشی اجتماعی مطرح گردد، به جهت مورد توجه و احترام قرار گرفتن در جامعه، افراد تمام تلاش خود را برای نزدیک شدن به این ارزش می کنند. از طرفی مشاهده می شود سینما، تلویزیون و نشریات مختلف از بین زنان زیبا و جذاب افرادی را انتخاب کرده و به عنوان یک الگو به جامعه خویش معرفی می کنند. همه ما می دانیم، با استفاده از فنون تصویر برداری و گریم، تصویر ارائه شده از این زنان، زیباتر از واقعیت آنان است. در چنین شرایطی اکثر جامعه نمی توانند خود را به این الگو ها نزدیک کنند و درصد کوچکی هم که خود را در این عرصه موفق احساس می کنند، بعد از سپری شدن ایام جوانی دچار احساس حقارت می شوند. در چنین جوامعی، زنانی که در میان سالی قرار دارند و شیب از دست دادن زیبایی آنان زیاد است به همان نسبت  احترام اجتماعی آنان کاهش می یابد و دچار بحران روانی می گردند. سن بروز این بحران روحی قبلا چهل سالگی و اخیرا در جوامع غربی به سی سالگی کاهش یافته است. در مقابل مشاهده می کنیم در جوامع اسلامی جایی که ارزشهای اسلامی و حجاب و عفاف رعایت می گردد، با افزایش سن زنان، احترام آنان در جامعه بیشتر می شود.

عده ای نیز بدون توجه به ارزشهای دیگر جوامع غربی مانند مطالعه و کار، گمان می کنند پیشرفت های آنان به خاطر وجود آزادی در نمایش جذابیت های جنسی است؛ اگر این گونه بود در فصول سرد سال که اکثر افراد خود را به طور کامل می پوشانند نباید پیشرفتی صورت می گرفت! در حقیقت بسیاری از افرادی که جذابیت های فیزیکی خود را در جامعه عرضه می کنند موجب تحریک دیگران می شوند، زمینه های بروز مفاسد اجتماعی و سست شدن بنیان خانواده ها را پایه گزاری می کنند. در مقابل، زنان محجبه اجازه نمی دهند دیگران با نگاه هوسرانی به آنها بنگرند و حرمت و وقار خود را حفظ می کنند. این چنین است اگر در جامعه ای با ارزشهای اسلامی مرد نامحرمی از زیبایی جنسی زنی تعریف کند و بگوید شما چه اندام زیبایی دارید، او بر افروخته شده و این گفته را یک توهین به خود تلقی می کند؛ اما در جوامع دیگر هنگام مواجهه زنی با تعریف دیگران از اندام خود مشاهده می شود که او از این گفته خوشنود شده و تشکر می کند. البته عده ای تحت عنوان نهضت های فمنیستی در غرب اعتراضاتی به این مسائل دارند و مخالف استفاده تولیدکنندگان و بازرگانان از زنان نیمه برهنه برای تبلیغ کالاهایشان هستند. می گویند زنان نمایشگاه متحرک و بازیچه مردان نیستند که آرایش کرده و زیبایی های جنسی خود را به دیگران عرضه کنند! این موج مخالفت بدانجا کشید که قانونی در پارلمان اروپا مطرح شد مبنی بر عدم استفاده از جذابیت های جنسی زنان در تبلیغات و فروش کالا که البته با مخالفت صاحبان سرمایه مواجه گردید.

بنده خاطره ای به یاد دارم از "ادواردو آنیلی" فرزند یکی از ثروتمند ترین سرمایه داران ایتالیا، او از ارزشهای رایج در جامعه اش دور شده بود و برای ما می گفت که بسیاری از ارزشهای اجتماعی غرب را قبول ندارد. مثالی از تبلیغات کمپانی پدرش برای فروش نوع جدیدی از اتومبیل زد که در آن جوانی همراه نامزد خود پشت چراغ قرمز می ایستد و در کنار آنها جوانی دیگر با اتومبیل مورد نظر (جهت تبلیغ در این آگهی) توقف می کند. دختری که در اتومبیل اول نشسته بود با مشاهده اتومبیل دوم، از ماشین پیاده شده و سوار ماشین دوم می شود. این نشان دهنده آن است که در جوامع غربی روابط زناشویی به راحتی در برابر یک کالا فدا می گردد.    

اگر در جامعه ای ارزشهای دینی حاکم نباشد، حتی انحصار ازدواج بین زن و مرد را هم از بین می برند. مانند کشورهای هلند،کانادا و امریکا که انسان را به یاد قوم لوط می اندازد. امروزه در غرب خود فروشی زن و خود فروشی مرد یک شغل محسوب می شود، تنها لازم است بهداشت را رعایت کنند و مالیات کار خود را به دولت بپردازند! تا جایی که از آنها با عنوان خدمات رسانان سکس یاد می کنند و در اقتصاد آن را جزو تولید خدمت محسوب می نمایند. آنها حتی می توانند کاندیدای مجلس و ریاست جمهوری شوند! آنها در خیلی از کمیسیونهای پارلمانی و کمیسیون حقوق بشر حضور فعال دارند.

آخیرا وزیر خارجه آلمان که یک مرد است با مرد دیگری ازدواج کرد و خانم مرکل صدر اعظم آلمان و خانم کلینتون وزیر خارجه آمریکا هم در جشن ازدواج آندو شرکت کرد.

طبق آمارهای ارائه شده، از هر سه زن در ایتالیا به یکی از آنان تجاوز شده و از هر چهار دختر یکی از آنها اولین ارتباط جنسی‌اش با محارم خود بوده است. در انگلستان هر مردی که سه فرزند دارد یکی از آنها فرزند خود او نیست و از آن اطلاع ندارد. این موارد به علت عدم حاکم شدن قوانین و ارزش‌های دینی در جامعه است.

آینده چنین جوامعی آزادی زنا با محارم است هر چند کم و بیش در این جوامع زمینه بروز آن مشاهده می‌شود.

اگر ما بتوانیم اسلام و حجاب را آنگونه که هست تشریح کنیم خیلی از ذهنیت‌ها در جهان تغییر می‌کند. وقتی برای زنان، نگاه اسلام به زن و حجاب مطرح گردد، بسیاری از آنان به این دین آسمانی گرایش می‌یابند. به علت وجود این واقعیت‌هاست که غرب برای جلوگیری از نفوذ اسلام در بین جوامع خود به تحریف در باره عقائد اسلام روی آورده است. اگر اصل اسلام موجب گریز این جوامع از اسلام می‌شد نیازی به تحریف نمی‌دیدند.

غربی که همه نوع فساد و فحشا در آن آزاد است نمی‌تواند رعایت حجاب توسط زنان و دختران مسلمان را تحمل کند و تا آنجا پیش می‌رود که دختران نوجوان را به دلیل رعایت حجاب از تحصیل محروم می‌کنند.

ما باید از بابت اسلام و ایمانمان، خدا را شکر کنیم و به حجاب زنانمان ببالیم. همه باید بدانند در صورتی یک زندگی سالم و آرام‌تری خواهند داشت که جذابیت جنسی تنها یک ارزش زناشویی شناخته شود و از بروز آن در روابط اجتماعی پرهیز گردد.

توصیه بنده به خانم‌هایی که عامداً اندام خود را در جامعه به نمایش می‌گذارند این است که احساس کمبود شخصیتی خود را با افزایش علم و عمل صالح جبران کنند که ارزشی ماندگار خواهد بود، نه با نمایش اندام که بر فرض کسب احساس کاذب، امری گذرا است و آسیب‌های اجتماعی بسیاری را به دنبال دارد.

در جامعه ایران از عبارت بدحجابی به نحو صحیحی استفاده نمی‌شود.

بد حجاب در حقیقت باید به کسی گفته شود که اندام خود را آنطور که شایسته است نمی‌پوشاند. مثلاً حساسیتی به پیدا شدن موی خود ندارند هر چند قصد نمایش و خودنمایی و تحریک دیگران را نداشته باشد.

زنانی که خود را آرایش می‌نمایند و زیباتر از آنچه هستند به نمایش می‌گذارند شایسته عبارت دیگری هستند. شاید عبارتی مشابه "جلوه فروشان" برای آنها مناسب‌تر باشد.

تفاوت جلوه فروشان با خود فروشان این است که جلوه فروشان عملاً خواسته یا ناخواسته به تحریک شهوات شیطانی می‌پردازند بدون اینکه شهوت برانگیخته را ارضاء نمایند، در حالی که خودفروشان به ارضاء شهوت مشتریان خود روی می‌آورند. در حقیقت می‌توان جلوه فروشان را بازاریابانی برای خودفروشان محسوب نمود.

در اینجا ذکر این نکته ضروری است که زیبایی اگر وارد عرصه تحریک جنسی در روابط اجتماعی نشود مذموم نیست. بطور مثال برخی‌ها چادرهای گل‌دار را بر می‌گزینند یا در محافل زنانه به آرایش خود می‌پردازند. چون در بین زنان جذابیت جنسی و تحریک پذیری به صورت طبیعی وجود ندارد، لذا منعی برای آن گذاشته نشده است. بنابراین آنچه در اسلام منع شده است با هدف جلوگیری از تحریک شهوات جنسی در روابط اجتماعی و نامشروع است.

طرح  شعارهای زیر در جوامع غربی می‌تواند هدف اسلام از طرح موضوع حجاب را تا حدودی روشن نماید.

-        با رعایت حجاب از تحریک شهوت مردان پرهیز نمایید.

-        به نمایش گذاشتن جذابیت‌های جنسی نشانه احساس کمبود شخصیت است.

-        رعایت حجاب نشانه احساس شخصیت است.

-        در اسلام زن یک ابزار تبلیغاتی نیست.

-       در اسلام زن یک کالای تجاری نیست.

-        در اسلام جذابیت فیزیکی نباید به یک ارزش اجتماعی تبدیل شود.

-        زنی که اندام خویش را به نمایش عمومی می‌گذارد، از قدر و منزلت خویش غافل است.

-        رقابت در عرضه اندام در عرصه اجتماعی، بنیان خانواده را سست می‌کند.

-        ارزش زن بیش از این است که به رقابت در نمایش عمومی اندام خود برای جلب نظر مردان بپردازد.

-         مسابقه نمایش اندام زنان در جامعه بیشترین آسیب را به زنان می‌زند.

-        کسب احترام اجتماعی را از طریق افزودن بر علم و عمل صالح دنبال کنید و نه از طریق شرکت در مسابقات نمایش جذابیت‌های فیزیکی.

-       انتخاب ملکه دانایی را جایگزین مسابقه ملکه زیبایی نمایید.