پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

طبق قانون رئیس جمهور حق دارد وزرا را بای کسب رای اعتماد به مجلس معرفی کند و مجلس نیز حق دارد به آنها رای اعتماد بدهد یا ندهد.

این حق توسط مجالس ایران بارها اعمال شده است. بنی صدر اصلا مایل نبود شهید رجای نخست وزیر وی شود و مجلس نیز حاضر نبود جز به رجایی رای اعتماد دهد و لذا بنی صدر ناچار شد رجایی را به عنوان نخست وزیر پیشنهاد دهد.

حضرت آیت الله خامنه ای به عنوان رئیس جمهور دکتر ولایتی را به مجلس معرفی کرد ولی وی رای اعتماد نیاورد. به دنبال رأی عدم تمایل مجلس به دکتر ولایتی، آیت الله خامنه ای به ترتیب علی اکبر پرورش و محمد غرضی را معرفی نمود که نخست وزیری این دو تن نیز با مخالفت غیر رسمی مجلسیان مواجه شد و رئیس جمهور از معرفی رسمی آنان به دلیل پرهیز از اوج گرفتن تنش ها اجتناب کرد.

حال مجلس شورای اسلامی می تواند و باید در رای اعتماد به وزرا با صلابت عمل کند و اگر وزیر یار شایسته نمی داند به آنها رای اعتماد ندهد و یا بر وزیری که خود در نظر دارد اصرار کند و نباید جو گیر شده و تحت این عنوان که عدم رای اعتماد به وزرای پیشنهادی کارشکنی در کار دولت است از انجام وظیفه خطیر خویش باز ماند.

چگونه ممکن است به کسی رای دهند که احیانا در جریان فتنه که که به قول مقام معظم رهبری نظام را تا لبه پرتگاه برد سکوت کردند چه رسد به حمایت علنی یا حتی تلویحی.

البته از رئیس جمهور منتخب نیز انتظار نمی رود که چنین افرادی را معرفی نماید ولی اگر وی به هر دلیلی از جمله رودربایستی افرادی را معرفی کرد که صلاحیت مسئولیت را ندارند مجلس می تواند با رای عدم اعتماد به کمک رئیس جمهور بیاید.