پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

پیشنهادهای مخرب برای مذاکرات هسته ای  

خبرگزاری فارس اظهارات موسویان عضو اسبق مذاکره کننده سابق هسته های ایران که اینک در آمریکا مستقر است را منتشر کرد. در پیشنهادات آقای موسویان لغو تحریمها در مقابل پذیرش شرایطی را مطرح می سازد که یکی از آنها امضاء پروتکل الحاقی است.

پروتکل الحاقی ایران را به دام بازرسی هایی می اندازد که تمامی ندارد. پذیرش یک پروتکل دائمی در مقابل یک عقب گرد موقت غرب به نفع غرب است. زیرا غرب به راحتی نشان داده که می تواند به همه تحریم ها باز گردد و وعده های خود را زیر پا بگذارد و در مقابل ایران می ماند با یک پروتکل دائمی جدید دست و پا گیر. پیشنهاد جالبی است اما برای غرب.

متن خبر خبرگزاری به شرح زیر است:

حسین موسویان: درخواست توقف غنی‌سازی ایران دیگر خیلی دیر است/در 4 فاز می‌توان با ایران به توافق رسید

خبرگزاری فارس: عضو سابق تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران با پیشنهاد 4 فاز برای حصول توافق بین ایران و 1+5 در مذاکرات نوشت که غرب باید از موضع توقف غنی‌سازی ایران عقب‌نشینی کند.

به گزارش فارس، "حسین موسویان"٬ از اعضای سابق تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران که الان به عنوان محقق مهمان در دانشگاه "پرینستون" آمریکا مشغول فعالیت است، سرمقاله‌ای را در روزنامه آمریکایی "بوستون گلوب" تحت عنوان "راه‌حل‌های واقعی برای بن‌بست هسته‌ای با ایران" منتشر کرد.

وی در این مقاله که در آستانه مذاکرات ایران و گروه 1+5 منتشر می‌شود راهکارهایی را برای توافق بین تهران و طرفهای مذاکره آن در گفت‌گوهای 25 فروردین ارائه می‌کند.

وی در این مقاله نوشته است که در شرایط کنونی دست‌یابی به توافق بر سر برنامه هسته‌ای ممکن است.

موسویان می‌نویسد که جمهوری اسلامی قصد دارد یک راه‌حل بادوامی را برای بن‌بست سیاسی درباره برنامه هسته‌ای خود پیدا کند.

وی شرط لازم حصول توافق بین طرفین را این می‌داند که آمریکا و هم‌پیمانان اروپایی‌اش حق غنی‌سازی ایران در خاک این کشور را به رسمیت بشناسند و نشان دهند که تهدید و جنگ٬ تنها گزینه‌های روی میز جامعه جهانی نیستند.

موسویان می‌نویسد: برای درخواست توقف غنی‌سازی دیگر خیلی دیر است و ایران از سال ۲۰۰۲ به قابلیت آستانه هسته‌ای دست یافته است. 

وی این فرآیند را برگشت‌ناپذیر می‌داند و برای بازگرداندن پرونده هسته‌ای به وضعیت عادی راه‌هایی پیشنهاد می‌کند.

موسویان می‌نویسد که مذاکرات پیش‌رو در استانبول فرصت مناسبی برای برون‌رفت از بن‌بست ۹ ساله در زمینه هسته‌ای ایران است.

عضو سابق تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران افزود: جمهوری اسلامی موضع توقف قطعی غنی‌سازی گروه ۱+۵ را نخواهد پذیرفت و لازم است که قدرت‌های غربی از مواضع پیشین خود عقب‌نشینی کنند.

حسین موسویان با انتقاد از رویکرد "تغییر رژیم" آمریکا و متحدانش٬ می‌نویسد: آمریکا باید به رهبران جمهوری اسلامی ثابت کند که سیاست‌هایش معطوف به تعامل است و نه تغییر رژیم در ایران.

وی می‌افزاید: واقعیت این است که تحریم‌های فلج‌کننده٬ عملیات پنهان و حمله نظامی٬ برنامه هسته‌ای ایران را کند خواهد کرد٬ اما در متوقف کردن آن ناکام خواهد بود.

موسویان در ادامه 4 فاز را برای حصول توافق در مذاکرات ایران با 1+5 را توصیه می‌کند که در فاز اول آن ایران غنی‌سازی 20 درصد را متوقف کند و در نقطه مقابل و به طور همزمان 1+5 میله‌های سوخت را به ایران داده و تحریم‌های نفتی و بانک مرکزی تهران را تعلیق کند.

در فاز دوم وی پیشنهاد می‌کند که ایران کد ترتیبات اجرایی 3.1 را اجرا کرده و به سوالات آژانس درباره ابعاد نظامی را پاسخ دهد. در نقطه مقابل هم 1+5 باید حق ایران برای داشتن انرژی هسته‌ای تحت پادمان ان‌پی‌تی را به رسمیت شناخته و تحریم‌های سازمان ملل مرتبط با امور هسته‌ای را تعلیق کند.

در فاز سوم وی پیشنهاد می‌کند که ایران اجازه بازرسی کامل به بازرسان آژانس از سانتریفیوژها داده و غنی‌سازی خود را محدود به تاسیسات موجود کند. ایران به عنوان گام اعتمادساز، سوختی را برای مصارف داخلی استفاده نمی‌کند، در اختیار نداشته باشد. در عوض 1+5 تحریم‌های یکجانبه در زمینه امور هسته‌ای را تعلیق کرده و کالاهای غیرنظامی (نظیر کالاهای صنعت هواپیمایی) را رفع تحریم کند و با ایران در زمینه صنعت هسته‌ای همکاری کند.

وی در فاز چهار پیشنهاد می‌کند به به منظور تضمین شفافیت بادوام، ایران پروتکل الحاقی و کد ترتیبات اجرایی 3.1 را مصوب کرده و همکاری خود را با آژانس به حداکثر رسانده و تا زمانی که ابهامات آژانس رفع نشده، ساخت تاسیسات جدید غنی‌سازی را متوقف کند. در مقابل 1+5 تمام تحریم‌های سازمان ملل و یکجانبه علیه ایران را بردارد.

ملاحظات: در پیشنهادات آقای موسویان لغو تحریمها در مقابل پذیرش شرایطی را مطرح می سازد که یکی از آنها امضاء پروتکل الحاقی است.

پروتکل الحاقی ایران را به دام بازرسی هایی می اندازد که تمامی ندارد. پذیرش یک پروتکل دائمی در مقابل یک عقب گرد موقت غرب به نفع غرب است. زیرا غرب به راحتی نشان داده که می تواند به همه تحریم ها باز گردد و وعده های خود را زیر پا بگذارد و در مقابل ایران می ماند با یک پروتکل دائمی جدید دست و پا گیر. پیشنهاد جالبی است اما برای غرب.