پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

دکتر قدیری ابیانه در گفتگو با خبرنگار ال اچ وی نیوز، به بررسی ابعاد مختلف سفر هیئت های پارلمانی و آسیب شناسی دیپلماسی عمومی کشور پرداخت.

به گزارش خبرگزاری LHV، این کارشناس مسائل سیاسی در رابطه با کلیت سفر هیئت های پارلمانی به کشور، اظهار داشت: سفر هیئت های پارلمانی به ایران به دعوت پارلمان یا گروه دوستی یا کمیسیون ها در راستای دیپلماسی پارلمانی تعریف می شود و امری مثبت تلقی می گردد که می تواند مزایای زیادی بر آن مرتتب باشد. از این رو، باید این امر به صورت سفر هیئت های پارلمانی خارجی به ایران و برعکس ادامه پیدا کند و برای آن برنامه ریزی شود. در پارلمان هر کشور، احزاب مختلف که صاحب نفوذ در کشور خود هستند، حضور دارند و می توانند حتی اگر دولت آنها با امری مخالف بود به آنها فشار بیاورند و نظر خود را به دولت تحمیل کنند. البته دیپلماسی پارلمانی نباید به سفر خلاصه شود بلکه مکاتبات هم بخشی از دیپلماسی عمومی پارلمانی است .

وی با موثر دانستن اینگونه دیپلماسی غیردولتی، ادامه داد: علاوه بر روابط بین دو پارلمان، سازمانهای غیر دولتی نیز مناسب است وارد این عرصه شوند و نمایندگان پارلمانی کشورهای مختلف جهان را در کمیسیون های مختلف مخاطب قرار دهند و تنها به کمیسیون خارجی پارلمان ها نیز اکتفا نکنند. موضوعات زیادی را می شود از این طریق دنبال نمود. به عنوان مثال، کمیسیون های حقوق بشر را در رابطه با موضوعاتی چون نقض حقوق فلسطینی ها توسط رژیم صهیونیستی یا جنایات آمریکا در بمباران مردم بیگناه افغانستان، پاکستان و غیره می توان مورد خطاب قرار داد. در این رابطه، حتی اعضای پارلمان ها به عنوان فرد نیز می توانند مورد خطاب افرادی در داخل ایران قرار گیرند و لزوما نباید تشکلهای غیردولتی این ارتباطات را برقرار نمایند. مثلا خانواده قربانیان ترورها می توانند با نمایندگان مکاتبه کنند حتی با کسانی که به طور علنی با جمهوری اسلامی عناد دارند و فرضاٌ از منافقین حمایت می کنند، می توانند با مکاتبه و ارسال تصاویر مربوطه، نمایندگان را مواخذه کنند.

وی افزود: قطعا چنین روال دیپلماسی عمومی که نمایندگان پارلمان های کشورهای مختلف مورد خطاب قرار گیرند، می تواند موثر باشد. نکته ی دیگر مورد غفلت واقع شده علاوه بر روابط انجمن های دوستی و پارلمانی در چهارچوب دیپلماسی عمومی، موضوع خواهرخواندگی شهرهای کشور با شهرهای مختلف جهان است. باید خواهرخواندگی شهرهای مختلف ایران با شهرهای مختلف جهان مد نظر قرار گیرد. این مسئله از جهت تبادلات فرهنگی و اقتصادی بین کشورها می تواند بسیار موثر و حائز اهمیت باشد. این جنبه نیز از جنبه هایی است که متاسفانه نسبت به آن غفلت شده است.

دکتر قدیری ابیانه در تشریح فضای حاکم بر سفر هیئت های اروپایی به تهران، اظهار داشت: ما نباید تصور کنیم سفر یک هیات پارلمانی به ایران به معنای همسویی مواضع آن هیئت با جمهوری اسلامی است. بلکه ممکن است این هیئت ها نسبت به جمهوری اسلامی موضع منفی هم داشته باشند. اصل تنظیم این سفرها با این هدف صورت می گیرد که پارلمان خارجی و احزاب آنها با مواضع کشور آشنا شده و احیاناٌ تعدیلاتی در مواضع و دیدگاه های آنها صورت بگیرد. زیرا این هیئت ها در فضای رسانه ای و اجتماعی که هستند، معمولا خبرها را به صورت یک جانبه از رسانه های معاند با نظام جمهوری اسلامی دریافت می کنند و بر آن اساس تحلیل های خود را انجام می دهند. مثلاٌ همین کاری که هیئت پارلمانی اروپا کرد و با عناصر مسئله دار در سفارت یونان دیدار کرد و جایزه ای به آنها داد، اصلاٌ خوشایند نیست. اما نباید زیاد حساسیت شان داد و آن را به مسئله ی اصلی کشور تبدیل کرد. به نظر می رسد بهتر بود این قدر سختگیری نمی شد تا جایی که رئیس مجلس شورای اسلامی از پذیرفتن آقای استراو که رئیس گروه پارلمانی دوستی انگلیس و ایران است، خودداری کند.. به خاطر اینکه ایشان نه به عنوان نماینده دولت انگلیس، بلکه به عنوان نماینده پارلمان انگلیس در ایران حضور دارد. و از طرفی ایشان اخیرا مواضعی در مورد ایران اتخاذ کرده است که خوشایند دولتهای انگلیس و آمریکا نبوده است، لذا باید از این ظرفیت نیز برای مقابله با تبلیغات خصمانه انگلیس و آمریکا استفاده کرد. باید توجه داشت برخی افراد در مقام دولتی باید در چهارچوب سیاستهای دولتشان عمل کنند ولی پس از کناره گرفتن از مقام دولتی، الزامی به موضع گیری در آن جهت ندارند و می توانند نظر خودشان را بیان کنند.