قسم ناموس شاه به کندی: به آمریکا خیانت نکنم، حتی اگر به قیمت خیانت به کشور و ملت ایران تمام شود.
شاه خواسته آمریکاییها، در زمینه اجرای طرح صهیونیستها، برای نابود کردن کشاورزی ایران و وابسته کردن کشور به محصولات کشاورزی آمریکا، اسرائیل و همپیمانانشان را، خود در پوشش کوتاه کردن دست خوانین و حمایت از کشاورزان و به عنوان برنامه اصلاحات ارضی و یکی از مهمترین اصول به اصطلاح «انقلاب سفید شاه و مردم»، مطرح کرده بود؛ اما از اینکه آمریکاییها، امینی را متولی و مجری این کار میدانستند، ناراحت بود؛ و ارتباط فعال امینی با آمریکاییها را خطری جدی، علیه بقاء سلطنت خود، تلقی میکرد.
شاه به منظور جلب نظر مقامات کاخسفید و برای جلوگیری از افزایش حمایت آمریکا از امینی، در مورخ 21 فروردین 1341 به اتفاق فرح به آمریکا رفت. او مجبور شد، توصیههای کندی را برای انجام رفرم اقتصادی بپذیرد و اقداماتی را با همین هدف به انجام رساند.(15) شاه در این سفر، یک رشته جواهرات بینظیر، متعلق به ریچارد شیردل را که از جواهرفروشی در لندن به مبلغ دو میلیون پوند خریداری کرده بود، به «ژاکلین» همسر کندی هدیه داد.(16) این حاتمبخشی سخاوتمندانه از اموال ملت ایران، موجب اطمینان کندی از سرسپردگی شاه به اربابانش میشد. شاه خود در این مورد گفته است: به کندی قول دادم، که هر چه بگویند و هر برنامهای که داشته باشند، شخصا انجام میدهم، و بهتر است، دست از امینی بردارند. کندی هم از من قول ناموس(!؟) گرفت که به آمریکا خیانت نکنم، حتی اگر به قیمت خیانت به کشور و ملت ایران تمام شود، و من پذیرفتم.