پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

دکترای علوم استراتژیک با گرایش مدیریت استراتژیک، معمار پایه یک و عضو نظام مهندسی، مدیر انجمن نخبگان جهان اسلام، سفیرسابق در مکزیک و استرالیا

پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

دکترای علوم استراتژیک با گرایش مدیریت استراتژیک، معمار پایه یک و عضو نظام مهندسی، مدیر انجمن نخبگان جهان اسلام، سفیرسابق در مکزیک و استرالیا

اطلاعیه : جهت عضویت و مطالعه مطالب، به آدرس ghadiri1404@ در تلگرام، بپیوندید
محمد حسین قدیری ابیانه
فیلم معرفی قدیری ابیانه در کادر زیر:
Loading
پیوندها
پیوندهای روزانه
طبقه بندی موضوعی
محمد حسین قدیری ابیانه
آخرین نظرات

چهارشنبه, ۲۳ فروردين ۱۳۹۱، ۰۲:۰۱ ق.ظ

۴

 به گزارش خبرنگار سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه بین المللی قزوین همزمان با ایام روز فناوری هسته ای جشن بزرگ هسته ای را در این دانشگاه برگزار کرد .

بنا بر این گزارش، این برنامه با سخنرانی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه (سفیر سابق ایران در مکزیک و استرالیا) به همراه کیک بزرگ هسته ای و امضاء طومار حمایت از دانشمندان هسته ای برگزار شد.

این برنامه ساعت 15 روز 22 فروردین ماه در آمفی تئاتر بزرگ مرکزی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین برگزار گردید.

۹۱/۰۱/۲۳

نظرات  (۴)

 بنده هم بعنوان دانشجو معتقدم که دانشجو باید در مسایل کشور خودش رو دخیل بداند اما نباید این موضوع رو با خدایی نکرده شانتاژ و ادعای همه چیز دانستن خلط کنیم..
ارزش دانشجو بودن به تلاش برای دانستن است نه بیان هیجانات خود...
 چی شد دانشجوی نخبه ؟!
باید جواب دکتر رو در وبلاگتون نمایش بدبد اگر مدعی آزاد اندیشی هستید!
1- ما نگفتیم در آمد سرانه ماهانه است. در آمفی تئاتر هم که صحبت کردم گفتم در آمد ملی را در کل سال به نسبت جمعیت تقسیم میکنیم. 2- شما در صحبت هایتان گفتید تولید نفت بیش از 4000000 بشکه است که با کسر مصرف داخلی 2300000بشکه را صادر میکنیم. 3- گرچه نرخ نفت بشکه ای 125 دلار بیان شده، لیکن ما قیمت هر بشکه را 200000تومان در نظر گرفته ایم نه 125 دلار. 4- در بحث قدرت خرید فرمایش شما درست است ولی فقط در داخل کشور، آنهم باید میزان در آمد را در نظر بگیریم. با این وجود به جای اینکه قدرت خرید ایران و آلمان را با هم مقایسه کنیم بهتر است، 1000 یورو را در ایران خرج کنیم و 300 هزار تومان را در آلمان، آنوقت قدرت خرید پول مشخص میشود. 5- همانگونه که در پشت تریبون هم گفتم، خود دانشجویان مبلغ را محاسبه میکنند و میبینند که 61000 تومان میشود 280000تومان. از این گذشته حضور من به دلیل این نبود که بگویم سهم مردم از فروش نفت چقدر است. بلکه من به این دلیل پشت تریبون حاضر شدم که بگویم در آمد سرانه است که سهم هر ایرانی را تعیین میکند، نه در آمد 61000 تومانی شما. 6- ما نباید واقعیت ها را کتمان کنیم. وضعیت اقتصادی جامعه ما اسف بار است و من بر اساس نظرات حضرت امام خمینی(ره) خودم را مکلف به این دانستم که ایرادات خودم را بر اظهارات جنابعالی و خیلی های دیگر وارد کنم. حضرت امام دخالت دانشجویان در امور اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مملکت را یک تکلیف میدانند. 7- من در مقاله ای تحت عنوان بررسی انتظارات امام خمینی از دانشجویان که در کنگره دانشکاه اسلامی، رتبه برگزیده را اخذ کرده انتظارات امام را از دانشجویان بررسی کرده ام. یکی از نگرانی های امام این است که مبادا روزی دانشجویان نسبت به اوضاع دانشگاه و جامعه بی تفاوت باشند.
پاسخ:
سلام. دانشجوی عزیز. ما در اینجا بحث قدرت پول را مطرح نکردیم. بلکه قدرت خرید مردم را ارزیابی کردیم. PPP یعنی قدرت خرید آنهم در ایران.
ضمنا سرانه تولید به معنی سهم مردم از ثروت عمومی نیست. زیرا قرار نیست همه مردم شریک مال هم شوند. مثلا اگر شما صاحب خانه باشید، این حقی برای دیگری برای سهیم شدن در مالکیت شما نیست. بنابراین صحبت از سهم مردم از تولید ناخالص ملی یا داخلی مطرح نیست. حداقل طبق اسلام مالکیت خصوصی محترم است اگر به طریق حلال به دست آمده باشد. ضمنا آنچه مردم همه درش سهیمند ثروت عمومی کشور است که متعلق به همه ایرانیان است و بودجه دولت که به نمایندگی از مردم زمام امور را در دست دارد. بنابراین می توان گفت که سرانه هر نفر از ثروت عمومی و از بودجه عمومی چه مقدار است که آنهم در محاسبات اینجانب درج شده است. آنچه بنده محاسبه کردم بودجه مصوب مجلس است برای سال 1390 که در مورد نفت سرانه می شود حدود 62 هزار تومان در ماه. حال اگر نفت بیشتر از پیش بینی فروش رفت می شود مازاد درآمد که آنهم برای خرجش باید دولت مصوبه مجلس را بدست آورد.
شما چیزهایی از درآمد سرانه شنیده اید ولی در محاسبات و کارکرد آن کم اطلاعید. لذا توصیه می کنم بیشتر مطالعه کنید. دخالت دانشجویان در سیاست و این نوع محاسبات امری پسندیده است و از این لحاظ ایرادی به شما نیست. بلکه بنده خود همگان را به انجام محاسبات دعوت کردم.اما سعی کنید مطالب را متوجه شوید و اگر به این نتیجه رسیدید که اشتباه می کنید جرات اعتراف به اشتباه را داشته باشید. نباید واقعیت ها را کتمان کنید. شما علاوه بر اشتباه در محاسبات در تلقی از وجود خود و دیگران نیز دچار اشتباه هستید و آن اینکه چون فکر می کیند امکانات همه در اختیار دولت است و آن را هم نجومی فرض می کنید، خود را و توان خود و دیگران را نادیده می گیرید و منتظر می مانید تا دیگران مشکلات را حل کنند و خود را بی تاثیر و بدون وظیفه می دانید. تمام حرف من این است که برای خود نقش قائل باشید و قدر خود را بدانید و کارآفرین باشید. فکر می کنم در این باره هم فرمایشات حضرت امام را خوانده باشید. موفق باشید.
به هر حال می توانید در مورد بودجه مصوب سال 1390 اینجا را کلیک کنید..
 یک یاز دانشجویان در جلسه دانشگاه بین الملل قزوین به نام مصطفی خرمی  در وبلاگ خود نقدی را بر سخنرانی اینجانب نوشته است که عینا نقل می نمایم. امیداست پاسخ دهید. 

قدیری ابیانه، سه شنبه 22 فروردین در جمع دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) سهم هر ایرانی را از در آمد نفت، ماهانه 61000 تومان دانست. بدین گونه وی خوست به دانشجویان القا کند که ریشه مشکلات کشور و فقر، در درآمد پایین نفت است. وی همچنین دانشجویان را به درک پایین در مسائل اقتصادی توصیف کرد.

 

ابیانه عنوان کرد جامعه و شما دانشجویان نباید توقع داشته باشند که پس از اتمام دوره لیسانس و فوق لیسانس، کار برای آنها فراهم باشد یا اینکه دولت کار ایجاد کند، بلکه در سال تولید ملی، شما باید به فکر این باشید که کار ایجاد کنید.

 

وی استفاده از کالای داخلی را توصیه کرد و گفت که کالا خوب است. کار خوب است. کار باید کار باشد. سرمایه خوب است و ملی. اگر اینگونه باشد ایران از اروپا جلو میزند. زیرا بحران اقتصادی اروپا را فلج کرده است.

 

متاسفانه پس از اتمام سخنان ایشان، پرسش و پاسخی صورت نگرفت. به همین دلیل من به اظهارات وی راجع به سهم 61000 تومانی مردم از در آمد کشور اعتراض کردم و عنوان نمودم که اینجا دانشگاه است شما با نخبگان روبرو هستید. در حالی که اجازه داده نشد که عرایضم را ادامه بدهم، با  درخواست و تشویق دانشجویان، ضمن اینکه به این ممانعت پاسخ داده شد، علی رغم مخالفت مسئولین همایش، در جایگاه سخنرانی حضور یافتم و دیدگاه های دانشجویان را بدین شرح بیان کرد:

 

1-       تشکر میکنم از دانشجویان عزیز که در خواست کردند من در اینجا حضور یابم. من به عنوان نماینده مستقل دانشجویان در اینجا صحبت میکنم.

 

2-       راجع به سهم هر ایرانی از فروش نفت فقط باید بگویم که (حداقل) تولید ایران به طور متوسط 3600000 بشکه در روز است که با قیمت نفت 125 دلار، اگر فقط هر بشکه نفت را معادل 200000تومان محاسبه کنیم، سهم ماهانه هر ایرانی، 280000 تومان میشود، نه 61000تومان.

 

3-       راجع به سهم هرکس از درآمد کشور بگویم که ملاک تقسیم بندی با فروش نفت صورت نمیگیرد. بلکه ملاک GNP GDP    است. یعنی تولید ناخالص داخلی و ملی، که کلیه درآمد های حاصل از صادرات و واردات، استخراج معادن، سود حاصل از مناسبات مالی و... را در بر میگیرد. ما جمع این ارقام را تقسیم بر جمعیت کشور میکنیم و در آمد سرانه کشور به دست می اید. طبق آمار سال 1387، درآمد سرانه هر ایرانی 10000 دلار و در بعضی آمار ها 12000 دلار است، یعنی سهم هر ایرانی از در آمد سرانه 20 تا 24 میلیون تومان است. این به این معنی است که یک خانواده 4 نفره 80 تا 96 میلیون تومان است نه 61 هزار تومان.

 

4-       شما میگویید ما دانشجویان کار ایجاد کنیم! این در حالی است که کلیه منابع اقتصادی، اجرایی، مناسبات مالی و ارکان کلیدی کشور را شما در دست دارید، بعد توقع دارید این دانشجویان برای شما کار ایجد کنند؟ وقتی دولت این منابع را در اختیار داره، پس باید کار ایجاد کنه، نه من ِ دانشجو.

 

5-      آقای دکتر گفتند بحران اقتصادی اروپا را فلج کرده. دوستان عزیز این همه ایران در بوق و کرنا میکند که بحران اقتصادی اروپا را فلج کرده؛ فقط بدونید که طبق گزارش بانک جهانی و بانک مرزی اروپا، تورم 2.5 درصدی شده 2.6 (یا 2.7) درصد. این در حالی است که تورم نقطه ای ایران در هر فصل به 40 درصد رسیده است.

 

6-      در بحث یارانه ها میگویم، شما که قیمت ها را در داخل آزاد کرده اید! پس قیمت ها را در واردات هم آزاد کنید. شما از یک سو قیمت ها را در داخل آزاد میکنید و از یک سو کالا هایی که وارد کشور میشوند با کارتل ها و تراست ها مواجه مشوند، یعنی یک ماشین 20 ملیونی 200 میلیون تومان تمام میشود.

 

7-      در پایان از دانشجویان که اجازه دادن من به عنوان نماینده شان در اینجا حضور یابم، و همچنین از آقای دکتر که به اظهارات ما گوش دادن، تشکر میکنم.

پاسخ:

پاسخی به نکات مطروحه توسط دانشجوی محترم مذکور.

1-       بنده در مورد بودجه دولت صحبت کردم. یعنی آنچه در اختیار دولت است. تولید ملی که سرانه آن را مورد اشاره قرار دادید در اختیار دولت نیست. مثلا خانه شما در اختیار دولت نیست. بعد هم دولت حق برداشت از ثروت شخصی افراد را ندارد. آنچه در اختیار دولت است بودجه دولت است که بخشی از آن مربوط به صادرات نفت است.

2-       درآمد سرانه بر اساس قدرت خرید حدود 10 هزار و یا به قول شما 12 هزار دلار است. سرانه را به سال حساب می کنند نه به ماه.

بنابراین می شود متوسط ماهی هزار دلار بر ای هر نفر. آنهم بر اساس قدرت خرید.

محاسبه بر اساس قدرت خرید یعنی چه؟ مثلا در ایران یک بطری یک و نیم لیتری آب معدنی 300 تومان به فروش میرسد. همین مقدار آب در آلمان 2یورو است، یعنی 5000 تومان.

پس کسی که هزار یورو در آلمان دارد می تواند 1000 لیتر آب بخرد. هزار لیتر اب معدنی در ایران می شود 300هزار تومان .

بنابراین قدرت خرید 300 هزار تومان در ایران معادل هزار یورو در آلمان یا به عبارتی 2 و نیم میلیون تومان است. پس بر اساس قدرت خرید که به آن PPP می گویند 300 هزار تومان می شود معادل هزار یورو.

پس باید مراقب بود PPP  را با GDP  یا  GNPاشتباه نگیریم.

3-       بنده در صحبتهایم از میزان صادرات نفت صحبت کردم. کل تولید نفت به قول شما 3600000 بشکه در روز است و کل صادرات نفت نیز 2300000 بشکه است. بنابراین سرانه تولید نفت در هر ماه (یعنی به ازای هر نفر در هر ماه) می شود یک و شش دهم بشکه و میزان صادرات نفت نیز به ازای هر نفر در هر ماه می شود 9 دهم یک بشکه یعنی کمتر از یک بشکه. این مقدار با تصوری که دانشجویان داشتند و اعلام کردند یعنی ماهی چند میلیون تومان و یا حتی یک میلیارد تومان فاصله نجومی دارد.

4-       آنچه بنده محاسبه کردم بودجه حاصل از درآمد نفت در بودجه مصوب سال 90 کل کشور بود.

5-       بودجه بر اساس نفت صادراتی 81 و نیم دلار در هر بشکه تنظیم شده و هر دلار هم 1050 تومان محاسبه شده بود که در نتیجه اگر رقم مندرج در بودجه را بر 75 میلیون نفر و دوازده ماه تقسیم کنیم می شود همان حدود 62 هزار تومان ماهانه

6-        کل بودجه عمومی دولت هم که از درآمد نفت و غیره و مالیات و غیره بدست می آید اگر تقسیم کنیم بر جمعیت و ماههای سال می شود حدود 187 هزار تومان (کل بودجه عمومی دولت به ازای هر نفر در هر ماه)

7-       البته اگر فروش نفت بیش از مقدار پیش بینی شده باشد آن درآمد به خزانه می رود که خوشبختانه قیمت نفت افزایش داشته و درآمد واقعی از فروش نفت بیش از پیش بینی بوده ولی چون مالیات ها وصول نشد، با وجود افزایش درآمد نفت دولت در سال 1389 دچار 28 هزار میلیارد تومان کسری بودجه شد.

8-       در اروپا قیمت نفت سفید حدود دو یورو است. یعنی حدود 5000 تومان. هم پول سوخت را می گیرند. هم سود کمپانی ها را و هم مالیات زیادی. بنابراین یک درصد افزایش قیمت در اروپا یعنی 50 تومان افزایش در هر لیتر. اما در ایران که نفت سفید 100 تومان است اگر 50 تومان به قیمت آن افزوده شود می شود 50 درصد افزایش قیمت!!!

9-       ضمنا یکی از منابع درآمدی دولت همین مالیات بر واردات خودرو یا گمرک است. اگر آن را نگیرند پس بودجه محقق نمی شود و نمی توانند خرج دانشجویان عزیز و یا حقوق کارمندان و یا خدمات را ارائه دهند.. همه کشورها از ماشینی که وارد می شود و یا در کشور خود تولید و مصرف می شود مالیات می گیرند ولی از صادرات مالیات نمی گیرند تا صادرات تقویت شود. مگر در بنادر آزاد. مثل دبی که آنهم مقدار کمتری مالیات می گیرند.

10-   قیمت ها را هم که قدری غیر یارانه ای کردند پولش را دارند می دهند به خود مردم. ماهی 45500 تومان از طریق افزایش قیمت سوخت تامین می شود.

11-   نکته دیگر اینکه دانشجوی عزیز قیمت نفت مصرفی در ایران را هم به نرخ 125 دلار محاسبه کرده است.

یک بشکه نفت 158 ممیز 91 صدم لیتر است. پس قیمت نفت خام صادراتی (تقسیم 125 دلار بر لیترهای یک بشکه) می شود لیتری بیش از 78 سنت. دانشجوی مذکور در محاسبات خویش دلار را 2000 تومان در نظر گرفته است. اگر همین نررخ را ملاک قرار دهیم بنابراین هر لیتر نفت خام صادراتی می شود 1560 تومان. این قیمت صادرات عمده نفت خام است. ولی ان بخش از نفت را که در ایران هزینه می شود دولت به پالایشگاهها می برد و هزینه های تصفیه، انبار داری، حمل و نقل و توزیع را بر عهده می گیرد سپس نفت سفید را می دهد لیتری 100 تومان، گازوئیل آزاد را می دهد لیتری 350 و سهمیه ای را لیتری 150 تومان. بنزین سهمیه ای را می دهد لیتری 400 تومان و آزاد آن را می دهد لیتری 700 تومان. این در حالی است که دانشجوی مذ کور قیمت واقعی را جزو درآمد دولت محاسبه کرده است و نه قیمت یارانه ای را. قبل از هدفمند سازی نفت سفید و گازوئیل بود لیتری کمتر از 17 تومان و بنزین لیتری 100 تومان. بنابر این دولت در مورد سوخت مصرفی در ایران بیش از اینکه درآمد داشته باشد زیر بار هزینه بود و اکنون که بخشی از یارانه ها حذف شده مابه التفاوت را به مردم نقدا تحویل می دهد.

12-   فکر می کردم دانشجوی مذکور می رود و محاسبه می کند و متنعم شده است. لیکن ظاهرا بر محاسبات غلط خود اصرار دارد.

اینجا دیگر بحث بر سر راه حل ها نیست که نظرات کارشناسی مختلفی قابل تصور باشد. بلکه بحث بر سر عدد و رقم است. بحث بر سر ضرب و تقسیم است. بر سر معادلات ریاضی است.

کافی است قدری منصف باشیم تا به واقعیات پی ببریم.

13-   بنده تاکید کردم که دولت وظیفه دارد به فکر اشتغال و .... باشد ولی انتظار اینکه همه بنشینند و همه چیز را فقط از دولت طلب کنند اشتباه است و دانشجو باید کارآفرین باشد. و نه تنها باید به فکر ایجاد اشتغال برای خود باشد به فکر ایجا د اشتغال برای کسانی که به دانشگاه راه نیافته اند نیز باید باشد.

دانشجوی مذکور می گوید: "شما میگویید ما دانشجویان کار ایجاد کنیم! این در حالی است که کلیه منابع اقتصادی، اجرایی، مناسبات مالی و ارکان کلیدی کشور را شما در دست دارید، بعد توقع دارید این دانشجویان برای شما کار ایجد کنند؟ وقتی دولت این منابع را در اختیار داره، پس باید کار ایجاد کنه، نه من ِ دانشجو."

معلوم می شود این دانشجو وجود خود دانشجو را و توانایی های او را جزو امکانات کشور نمی داند. و به هیچ وجه نقشی برای دانشجویان و یا فارغ التحصیلان برای ایجاد کار قائل نیست. چنین دیدگاهی به افراط وابسته نمی تواند حلال مشکلات باشد و همیشه باید منتظر باشد تا دیگران دست او را بگیرند.

14-    خوب بود می گفتید که شما را دعوت کردیم که بیایید پشت تریبون و از شما خواستیم که خودتان با ماشین حساب محاسبه کنید و نگذاشتیم بروید تا اینکه خودتان حرف قبلی خودتان را در جمع تکذیب کردید وادعای اینکه درآمد دولت از صادرات نفت 40 برابر آمار اعلامی از سوی بنده است عملا پس گرفتید.

15-    دانشجو باید این آزادگی را داشته باشد که وقتی اشتباه می کند آن را صریحا بپذیرد و در وبلاگ خود نیز منعکس سازد. بویژه اگر خود را نخبه بداند.

برای برای مطالعه بیشتر می توانید از این مقالات بازدید فرمایید.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">