پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

دولتی ها مرتب می گویند که قصد سرکشی به جساب های بانکی را ندارند. یعنی اگر کسی که دارا بود و بر خلاف مقررات تقاضای دریافت یارانه کرد، مورد رسیدگی قرار نخواهد گرفت.

علت این مواضع، هراس از این است که افراد متقاضی یارانه پول های خود را از حساب های بانکی بیرون بکشند و کشور را دچار بحران بنکنند.

حال سوال این است که چرا افراد دارا باید متقاضی یارانه باشند و از حساب و کتاب بترسند؟

اولا نه تنها دولت حق دارد از موجودی و گردش مالی افراد مطلع شود بلکه باید این اطلاعات را داشته باشد. ثانیا راه هایی وجود دارد که افراد را از بیرون کشیدن حسابشان باز می دارد.

مثلا اینکه برای محاسبه دارایی فرد نه موجودی حسابشان در روز بررسی بلکه در سالهای گذشته را نیز ملاک محاسبه قرار دهد.

ضمنا دولت می توان مطمئن باشد که کسانی که پولشان را از بانک بیرون می کشند ریگی به کفش دارند که از حساب و کتاب می ترسند.

بنابراین باید یارانه بگیرانی که پول های حسابشان بیرون کشیده شده مورد بررسی در اولویت قرار گیرند. مثلا اموالشان چه مقدار است؟ چه منزل و چه ماشینی دارند و قیمت آنها چقدر است؟ چه مقدار مالیات داده اند؟ اگر کارمند دولت هستند آیا این درآمدها از راه حقوقمشروع  حاصل شده است یا مثلا از طریق رشوه بوده است؟

خلاصه افراد باید بدانند که نباید با دادن اطلاعات دروغ، از طریق دریافت یارانه به بیت المال دستبرد بزنند. زیرا کسی که از بیت المال پولی ار برداشت می کند که قانونا نسبت به آن حقی ندارد، این فرد دزد است. دزد نباید بتواند کارمند دولت باشد یا از تسهیلات دوئلتی برخوردار شود.