پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

به گزارش تراز به نقل از ایران،حجم دلار تا سال ۲۰۰۸ فقط ۸۰۰ میلیارد دلار بود، از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ فدرال رزرو ۱۴۰۰ میلیارد دلار دیگر چاپ کرد، در سال ۲۰۱۱ مازاد بر دلارهای قبل ۶۰۰ میلیارد دلار جدید چاپ شد و فدرال رزرو اعلام کرد تا اطلاع ثانوی ماهانه ۴۰ میلیارد دلار جدید چاپ می‌شود. این دلار‌های کاغذی را ابتدا امریکا چاپ می‌کند و سپس بخشی از آن را به دنیا می‌دهد و کالا می‌گیرد و بخشی از آن را به دنیا وام می‌دهد.

امریکا دلار بدون پشتوانه چاپ می‌کند و سپس آن را به دنیا وام می‌دهد. بدهی خارجی دنیا که عمده آن به بانک‌های امریکاست در سال گذشته از ۶۲ هزار میلیارد دلار به ۶۹ هزار میلیارد دلار افزایش یافته است که عمده افزایش بدهی به سبب چاپ اسکناس بدون پشتوانه در امریکاست.

قدرت خرید دلار امریکا کاهش خواهد یافت

«وارن بافت» یک میلیاردر امریکایی, مدیرعامل و رئیس شرکت برکشایر هاتاوی در خصوص قدرت خرید دلار گفت: خرید اوراق قرضه بلند مدت با سرمایه‌گذاری ثابت به دلار را توصیه نمی‌کنم. وی در سال ۲۰۰۹ از کنگره این کشور خواسته است از سرمایه‌گذاری‌ها در برابر تورم محافظت کند و سرمایه‌گذاران باید از خرید اوراق قرضه بلندمدت با درآمد ثابت دلاری پرهیز کنند زیرا قدرت خرید دلار کاهش خواهد یافت. وی در خصوص کاهش قدرت خرید دلار ادامه داد: ‌اگر از من بپرسید آیا دلار امریکا تا پنج، ۱۰ یا ۲۰ سال آینده قدرت خرید خود را به‌طور کامل در سطح سال ۲۰۱۱ حفظ می‌کند یا خیر من خواهم گفت نه، حفظ نمی کند.

چگونگی چاپ دلارهای بی پشتوانه و کنترل نقدینگی و تورم در امریکا

امریکایی‌ها دلار بی‌پشتوانه و بی‌حساب و کتاب را به بازار جهانی تزریق می‌کند، اما اگر کسی بخواهد بیش از ۱۰ هزار دلار پول خود امریکا را وارد امریکا کند، در فرودگاه باید اظهارنامه‌ای تنظیم کند. این یعنی این‌که امریکا از ورود پول خود به کشور خودش جلوگیری می‌‌کند تا بتوانند پول داخل امریکا را کنترل کنند. امریکا با همین دوز و کلکها، بحران خود را به اروپا تزریق کرد و تا حدی خود را از آن بیرون کشید.

چاپ دلار بدون پشتوانه عامل کاهش قدرت خرید دلار

پیشتر، پشتوانه پول یک کشور, طلا بود، سپس رسید پول، جایگزین شد و اکنون پشتوانه اصلی چاپ پول، تولید داخل است.

لبته در کنار قدرت تولید ملی در جامعه، از طلا و دلار نیز استفاده می شود.

بعد از جنگ جهانی دوم، در سال ۱۹۴۴ کشورهای «متحد» نشست برتون وودز (Bretton-Woods Conference) برگزار کردند و کینز (john maynard keynes) هم به عنوان نماینده انگلیس در آن شرکت داشت. کینز گفت که جامعه جهانی پول جهانی هم می‌خواهد، پولی که نهادهای بین‌المللی آن را اداره کنند؛ نه این‌که یک کشور خاص سیاستگذاری آن پول را در دست بگیرد و بر اساس منافع خود عمل کند؛ بنابراین با مرجعیت دلار به عنوان پول بین‌المللی مخالف بود. او پولی با اسم بانکور (Bancor) پیشنهاد کرد، که البته به تصویب نرسید.

آغاز کاپیتالیزم دلار

در نظام پولی برتون وودز، دلار هم در کنار طلا به عنوان ارز ذخیره جهانی و مورد استفاده در مبادلات بین‌المللی انتخاب شد تا بتواند همراه طلا، پشتوانه پول کشورها قرار گیرد. این وضع برای پول امریکا مزایای زیادی داشت، زیرا علاوه بر ایجاد مقامی شامخ و پرستیژ مالی برای دلار، به امریکا اجازه داد برای جبران کسری موازنه پرداخت‌های خود، اسکناس چاپ کند و آن را به دست طلبکاران خود بدهد، در حالی که کشورهای دیگر برای جبران کسری‌های خارجی خود ناچار بودند به طلبکاران خود طلا یا دلار پرداخت کنند. در برابر این مزیت بزرگ، امریکا متعهد شد تا هر کشوری که به او دلار ارائه کند، با نرخ ۳۵ دلار برای هر اونس طلا به کشور مذکور طلا تسلیم کند. و موجودی طلای امریکا در سال ۱۹۴۵میلادی، کاملاً تکافوی این را می کرد؛ زیرا جمع دلارهای خارج از امریکا در آن زمان بسیار کمتر از موجودی طلای امریکا بود. قرار شد که هر اونس طلا معادل ۳۵ دلار باشد و هر کشوری در ازای هر دلاری که به امریکا می دهد، بتواند مقدار یک سی و پنجم اونس طلا از امریکا دریافت کند.

امریکا با چاپ کاغذ، سرمایه‌های جهانی را به تملک در می آورد

این مسأله در سال ۱۹۴۵ مصوب شد، دهه ۵۰ و ۶۰ را نیز به خوبی پشت سر گذاشت. برای اولین بار در سال ۱۹۶۰ دلار پخش شده در جهان بر میزان ذخائر طلای امریکا فزونی یافت. در طول دهه ۷۰ که امریکا در باتلاق سیاست‌های نظامی گری و دو جنگ کره و ویتنام و نیز هزینه‌های جنگ سرد گیر افتاد، مخارج پیش آمده، امریکا را واداشت تا به چاپ بدون پشتوانه دلار دست بزند و دیگر برایش مقدور نبود تا در برابر هر دلاری که به امریکا وارد می شود، یک سی پنجم اونس طلا بدهد. لذا نیکسون، رئیس جمهور وقت امریکا، در اقدامی یک طرفه، این تعهد عظیم بین‌المللی امریکا را لغو کرد. امریکایی‌ها با چاپ و توزیع متوسط سالانه هشتصد میلیارد تا یک تریلیون دلار در جهان، بالاخره در سال ۱۹۷۱ با پایان پشتوانه ذخایر طلای امریکا در برابر دلارِ توزیع شده در جهان مواجه شدند.

با اینکه امریکایی‌ها در مدت ۲۵ سال؛ یعنی تا سال ۱۹۷۱ ارزش دلار را ثابت نگه داشتند اما از سال ۷۱ تا ۳۸ سال بعد؛ (۲۰۰۹) نرخ برابر دلار نسبت به طلا به هر دلار معادل یک نهصدم یک اونس طلا کاهش یافت.