جشن و پایکوبی قدرت چانه زنی تیم دیپلماتیک را کاهش می دهد/ آمریکا به تعهداتش پایبند نیست/ نگرانی از خودتحریمی
وی تصریح کرد:آنچه که متاسفانه من مشاهده کردم و بابت آن تاسف خوردم ، حضور عده ای از افراد در خیابان ها و جشن برای این بیانیه بود، در حالی که قطعا امتیازاتی که 1+5 و آمریکا از این بیانیه گرفته اند امتیازات کمی نبوده ولی هیچ پایکوبی در اروپا و آمریکا مشاهده نکردیم. این پایکوبی و این جشن برای بیانیه به ضرر هیئت دیپلماتیک و به ضرر مذاکرات کشور تمام خواهد شد و قدرت چانه زنی هیئت دیپلماتیک را برای رسیدن به توافق نهایی تضعیف خواهد کرد. متاسفانه عده ای تلاش دارند از این ماجرا ماهی برای انتخابات بگیرند و در این راه یا عمدا منافع ملی را در نظر نمی گیرند و یا برای آن ها منافع جناحی بر منافع ملی ارجحیت دارد.
قدیری ابیانه خاطر نشان کرد: این طوری که هیئت ایرانی می گوید این بیانیه الزام آور نیست ؛ هرچند در بیانیه سوئیس به الزام آور بودن آن اشاره ای نشده است ولی به هر حال چارچوب توافقی است که قرار است در آینده صورت بگیرد.
وی تاکید کرد: بدترین نکته موجود در بیانیه سوئیس پذیرش پروتکل الحاقی است؛ هرچند الان به صورت داوطلبانه توسط دولت انجام خواهد شد و تصویب آن موکول به اختیارات رئیس جمهور و مجلس شورای اسلامی شده است، اما در حقیقت با این بند توپ در زمین ایران افتاده است و هنگامی که قرار است این بحث در مجلس شورای اسلامی مطرح شود آن چنان فضای تهدید خارجی علیه ما سنگین خواهد شد تا مجلس را متقاعد کنند و بازگشت تحریم ها را به عدم تصویب این پروتکل نسبت دهند ، حتی این احتمال وجود دارد که تصویب کردن یا نکردن پروتکل الحاقی به یکی از موضوعات انتخاباتی در رابطه با مجلس شورای اسلامی مطرح شود. یعنی غرب با تبلیغات خود آن چنان جو تهدید را بالا ببرد که مردم را به خیال خود دچار رعب و وحشت کند تا از این طریق مردم به کسانی رای بدهند که موافق پروتکل الحاقی هستند. البته ناگفته نماند که مردم دچار این رعب و وحشتی که آمریکایی ها به دنبال آن هستند نخواهند شد و همیشه جواب زیاده خواهان خارجی را با درایت و صلابت داده اند.
قدیری ابیانه گفت: در قطعنامه598 هم به همه حقوق ما اشاره نشده بود بلکه تنها به بخشی از حقوق ما اشاره شده بود؛ اما بنا بر مصالحی، آن توافق را پذیرفتیم و حضرت امام (ره) از آن به عنوان جام زهر نام بردند. بنابراین جام زهر جشن ندارد. هرچند در قطعنامه 598 به بخشی از حقوق ما اعتراف شده بود و در نهایت پذیرش آن به نفع ایران شد و متعاقب آن با حوادث پیش آمده، صدام مجبور شد اسرای ایرانی را آزاد کند، سرزمین های ما را تخلیه کند؛ و در پی تجاوز به کویت شرایطی پیش آمد که صدام سرنگون شد.
این کارشناس عالی علوم استراتژیک با اشاره به تفاسیر مختلف صورت گرفته از مجموع راه حل های تفاهم شده در سوئیس گفت: از بعد خارجی تضمینی در مجامع بین المللی نیست که آمریکا به آن پایبند باشد به این خاطر که بالاترین رکن سازمان ملل متحد ، شورای امنیت است و آمریکا در آن حق وتو دارد و می تواند اعتراض به تخلف خودش را وتو کند. کما اینکه بارها از جنایات رژیم صهیونیستی حمایت و هر قطعنامه ای را وتو کرده است و هم اکنون هم مشاهده می شود که امکان صدور قطعنامه ای بر علیه تجاوز عربستان با حمایت آمریکا و اسرائیل علیه یمن وجود ندارد و آن ها هر جنایتی را مرتکب می شوند ولی از شورای امنیت هیچ صدایی بلند نمی شود.
وی در پایان تاکید کرد: کشور ما دچار تحریمی خطرناک تر از تحریم خارجی شده است و آن خودتحریمی است؛ اگر به اقتصاد مقاومتی عمل شود و تک تک مردم و مسئولان نقش خود را در این رابطه بشناسند و به آن عمل کنند تا اقتصاد مقاومتی محقق شود، آن وقت دشمن اصولا تحریم ها را بی فایده خواهد یافت و دیوار تحریم ها خود به خود فرو پاشیده خواهد شد، بدون اینکه حتی نیاز باشد با آن ها به توافقی در این رابطه برسیم و بخواهیم امتیازی به آن ها بدهیم.
اگر مردم و مسئولان به شعارهای سال عمل می کردند اصولا دشمن امیدی به تحریم ها نمی بست که بخواهد آن را برقرار یا تشدید کند.