پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

گروه سیاسی آناج؛ بیانیه لوزان و لزوم حفظ حقوق هسته ای و کامل تحریم ها در توافق احتمالی، موضوعی است که در گفتگوی آناج با محمد حسن قدیری ابیانه به صورت تفصیلی مورد واکاوی قرار گرفت. متن این گفتگو بدین شرح می باشد:

آناج: آقای دکتر به نظر شما بیانیه لوزان متوازن بود؟ در زمینه تعهد آوری این بیانیه چه نظری دارید؟

تصویب و اجرای پروتکل الحاقی با منافع ایران انطباق ندارد

بیانیه لوزان هرچند در قالب بیانیه به رشته تحریر در آمد اما چارچوب های کلی توافق احتمالی را اعلام کرده است. در مورد جزئیات هم هنوز جای چانه زنی و تعیین مصادیق وجود دارد. در مذاکرات اخیر، به بخشی از حقوق ایران اذعان و به رسمیت شناخته شده است و البته صحبت از لغو و یا معلق شدن بخشی از تحریم هاست. هر چند ساختار تحریم ها باقی خواهد ماند و البته قابل نقد است.

چند اشکال اساسی به بیانیه وارد است. غربیها معلق کردن تحریم ها را به انجام اقداماتی از سوی ایران و تایید آن توسط آژآنس موکول کردند. این در حالی است که آژآنس تحت نفوذ است و هر نقشی که آمریکا بخواهد ایفا خواهد کرد.

پذیرش پروتکل الحاقی با منافع ایران انطباق ندارد. در بیانیه هم به پذیرش پروتکل الحاقی و فراتر از آن اشاره شده است.

پروتکل الحاقی سختگیرانه تر از معاهده ان پی تی است. در ان پی تی هرچند کشورهای عضو در قبال تعهداتی از امتیازاتی برخوردار خواهند شد اما به واسطه نفوذ غرب در سازمان بین المللی انرژی اتمی، ایران نتوانسته از امتیازات استفاده کند. و شدیدترین محدودیت ها را هم متحمل شده است.

این در حالی است که آژآنس، به بهانه ی اینکه اسرائیل عضو ان پی تی نیست، از هرگونه بازرسی و درخواست بازرسی امتنا می کند

. این روش در رابطه با پروتکل الحاقی بدتر خواهد بود. با این بهانه، مراکز نظامی را هم مورد بررسی قرار می دهند تا بتوانند در یک جنگ احتمالی در آینده از این اطلاعات استفاده کنند.

در بیانیه تاکید شده در چارچوب اختیارات رئیس جمهور و مجلس شورای اسلامی به تصویب پروتکل اقدام خواهد شد. این یک پاشنه آشیل است. اگر مجلس ما این موضوع را تصویب نکند تحریم ها هم لغو نخواهد شد. در حالی که ایران به تعهداتش عمل کرده است. و از این بابت زیان خواهیم کرد.

در هر توافقی با غرب، باید اصل را بر تخلف و تقلب غرب گذاشت/مکانیزمی برای مجازات خلف وعده طرف مقابل وجود ندارد چون آمریکا دارای حق وتوست/ در ذیل فصل هفتم باقی ماندن به ضرر ایران است.

آناج: پیشنهاد شما برای رفع نقاط ابهام آور چیست؟

در هر توافقی با غرب، باید اصل را بر تخلف و تغلب غرب گذاشت.

باید مکانیزمی برای راستی آزمایی رفع تحریم ها پیش بینی شود تا اگر در کاغذ تحریم ها لغو شود اما در عمل اتفاقی حاصل نشود، به عنوان خلف وعده ی آمریکا شناخته شود.

باید ذکر شود که آمریکا و هیچ کشور و هیچ دادگاهی حق دست اندازی در اموال خارج از کشور ایران را ندارند. کاری که به کرات آمریکاییها و کاناداییها و انگلیسی ها انجام داده اند.

در ادامه مذاکرات باید بر لغو کامل تحریم ها به خصوص تحریم های شورای امنیت تاکید شود. در حالی که غربیها مایلند این تحریم ها را زنده نگه دارند.

باید ضمن لغو تحریم های گذشته آنچه به تصویب شورای امنیت می رسد در ذیل فصل هفتم قرار نگیرد. چرا که در فصل هفتم امکان مداخله نظامی در صورت عدم انجام تعهد وجود دارد.

این درحالی است که اگر آمریکا دست به خلف وعده و قانون بزند مکانیزمی برای مجازات آمریکا وجود ندارد و قطعنامه علیه آمریکا صادر نمی شود چون آمریکایی ها حق وتو دارند. و ضمنا کشوری هم وجود ندارد که به آمریکا حمله نظامی کند.

بنابراین در ذیل فصل هفتم باقی ماندن به ضرر ایران است. در توافق احتمالی باید ذکر شود که هیچ کشوری حق ندارد که تاسیسات هسته ای ایران را مورد حمله یا تهدید نظامی قرار دهد. و یا احتمال حمله هم نباید به ذهن کسی خطور کند.

در صورت توافق نهایی تازه می تواند مثل صلح حدیبیه باشد/ صلح حدیبیه برای ده سال بسته شده بود که ظرف دو سال مشرکین، عهد شکنی کردند/ آمریکا به هیچ وجه موظف به رعایت قواعد بین المللی نیست/ اگر توافق ده ساله باذکر نکات اساسی انجام شود بازهم دوام نخواهد آورد

آناج: در صورت توافق احتمالی، آمریکا چه رفتاری از خود نشان خواهد داد؟ عهد شکنی خواهد کرد یا متعهد خواهد ماند؟

اگر در تیرماه به شرط لحاظ حقوق هسته ای ایران و لغو کامل تحریم های ایران، توافق حاصل شود، تازه می تواند مثل صلح حدیبیه باشد.

صلح حدیبیه برای ده سال منعقد شده بود که ظرف دو سال مشرکین، عهد شکنی کردند و موریانه هم معاهده نامه را جز بخش کوچکی از آن از بین برد.

در نهایت و به دنبال نقض عهد توسط مشرکین، مکه هم توسط مسلمانان به فتح کامل رسید.

اگر توافق ده ساله با ذکر نکات اساسی انجام شود بازهم دوام نخواهد آورد.

به قول سناتورهای آمریکایی، دولت آمریکا می تواند این توافق نامه را نقض کند.

برخی ها با اشاره به مصوبات بین المللی می گویند که آمریکایی ها حق چنین کاری را ندارند.

اما واقعیت آنست که آمریکا به هیچ وجه خود را موظف به رعایت قواعد بین المللی نمی داند.

محکومیت این کشور در شورای امنیت به خاطر داشتن حق وتوی آمریکا نشدنی است.

مشارکت در کشتار مردم سوریه، لشگر کشی به افغانستان و عراق و کشتار مردم بیگناه، کودتا علیه مصدق، و کارنامه ی سیاه، سندی بر بی قانونی آمریکاست.

من معتقدم که اگر توافقی به امضا برسد که رهبری هم اجازه امضای آن را صادر کند باز هم آمریکا آن را لغو خواهد کرد.

البته اگر ایران تعهدی را امضا کند پایبند خواهد بود.

ما نباید توافقی را مبنی بر تعهد قطعی ایران و تعهد مشروط آمریکا امضا کنیم.

در تصمیم گیری ها باید بنا را بر نقض عهد طرف مقابل گذاشته و تصمیم بگیریم.

در دو ماه باقی مانده تا توافق نهایی عملکردها می تواند صدها برابر تاثیرگذار باشد/ جشن گرفتن برای یک بیانیه حکم سم مهلک را دارد

ما با دو مقطع حساس مواجهیم:

1. زمان باقی مانده تا تیرماه و موعد توافق نهایی که باید ابعاد مختلف بیانیه لوزان اصلاح شود.

2. دو سال زمان روی کار آمدن دولت جدید در آمریکا.

صهیونیست ها تلاش خواهند کرد که توافق احتمالی را مثل موریانه بی اثر کنند.

عملکرد دولت و ملت در این دو سال از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. ب

اید تلاش کنیم اقتصاد مقاومتی را محقق کنیم.

اثر فعالیت ها در این دو سال به دلیل حساسیت موقعیت آن، ده ها برابر خواهد بود.

اما در این دو ماه باقی مانده تا توافق نهایی عملکردها می تواند صدها برابر تاثیرگذار باشد و دشمن را در تدوین توافق نهایی وادار به عقب نشینی کند.

در تحقق اقتصاد مقاومتی همه مردم و تک تک مسئولین تاثیر گذارند.

در این مدت مردم باید خرید کالای خارجی را بر خود حرام بدانند. به خصوص کالاهای مصرفی که مشابه آن در ایران وجود دارد.

از این طریق می توان نیاز ایران به ارز خارجی را کاهش داد.

ساعت مفید کاری، وجدان کاری، انضباط اجتماعی و اداری باید در حد اعلا بهبود یابد.

انسجام ملی حول ولایت و مشارکت عمومی در جامعه باید بیش از گذشته نمایان شود.

مردم باید در نوع عملکرد خود به جهانیان تفهیم کنند که حاضرند برای حفظ حقوق خود و مقابله با زیاده خواهی دشمن هر نوع سختی را تحمل کنند.

این اعلام آمادگی جنبه بازدارندگی داشته و دشمن را در پیگیری زیاده خواهی هایش ناامید می کند.

اقداماتی مثل جشن گرفتن برای یک بیانیه حکم سم مهلک را دارد. و به دشمن این باور را القا می کند که ایران به آنچه گرفته راضی است و در ادامه مذاکرات در تحمیل نظرات خود سماجت بیشتری را به کار می بندد.