مذاکرات ایران با 1+5 با محوریت رفع تحریم ها در حالی آغاز شده است که درون جبهه استکبار برای رفع تحریم و چگونگی آن اختلافاتی بروز کرده و این موارد اختلافی بین کاخ سفید و کنگره به اوج خود رسیده است.

کنگره تلاش می کند رئیس جمهور آمریکا را در عقد قرارداد و توافق با ایران محدود کند که این اقدام در چارچوب فشارهای لابی صهیونیستی صورت گرفته است. سیاست ایران شفاف سازی مسائل هسته ای و پیگیری «لغو تمام تحریم ها» در «روز امضای توافقنامه» است و این دو هدف باید حداقل در کنار هم و همزمان تعقیب شوند زیرا وضع تحریم ها، ظالمانه، غیرقانونی و غیرمنطقی است. آنچه طرف غربی از انحراف ایران از اهداف صلح‌آمیز هسته‌ای مطرح می کند در حقیقت یک جوسازی رسانه‌ای است که توسط کارگروه‌های رسانه های سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا تهیه و عملیاتی شده است. 

ابهامات رفع تحریم ها دارای ملاحظاتی به شرح زیر است:
1- «لایحه ۲۰۱۵ بازبینی توافق هسته‌ای ایران» با پشتیبانی سناتور «باب کورکر» و «رابرت منندز»، رئیس‌جمهور آمریکا را موظف می‌کند، متن هرگونه توافق هسته‌ای با ایران را قبل از تأیید در اختیار کنگره قرار دهد و همچنین دولت آمریکا را به مدت ۶۰ روز از تعلیق تحریم‌های کنگره علیه ایران منع می‌کند. بر همین اساس، مذاکره کننده آمریکایی تاکید کرده است که از واژه «تعلیق» به جای «لغو» استفاده خواهد کرد زیرا در صورت کاربرد عبارت اخیر باید، سیر قانونی آن از طریق کنگره طی شود و این مسئله باعث ایجاد بسترهای سوء‌استفاده بعدی احتمالی خواهد گردید. در نظام سیاسی آمریکا رئیس جمهور این کشور نمی تواند به صورت مستقیم دستور لغو تحریم ها را صادر کند بلکه تنها قادر است که آن را با اطلاع رسانی به کنگره، تعلیق نماید. تاکیدات مذاکره کنندگان ارشد کشورمان مبنی بر «لغو تحریم‌ها» به معنای گرفتن بهانه از دست آنان و زدودن هر گونه بند ابهام آمیز در متن توافقنامه است، زیرا بر اساس تصریح رهبر معظم انقلاب، اختلافات داخلی طرف آمریکایی بین کنگره و کاخ سفید ارتباطی به ما ندارد.

رئیس جمهور آمریکا در صورتی می تواند از گزینه دوم اختیاراتش، یعنی «لغو تحریم» استفاده کند که مراحل صلح‌آمیز بودن فعالیت های هسته ای را به کنگره ثابت کند. در این صورت نیز، طرف آمریکایی اگر واجد اراده سیاسی واقعی باشد، می تواند با مراجعه به گزارش های آژانس بین المللی انرژی اتمی، آن را ثابت کند. 

2- نکته بعدی عبارت است از شفاف نبودن موارد رفع تحریم ها. تاریخ سیاسی آمریکا در ارتباط با وضع تحریم ها نشان می دهد که واژه «تحریم‌های هسته‌ای»، زنجیره ای از تحریم های جانبی به بهانه حمایت از تروریسم، نقض حقوق بشر و تولید سلاح های کشتار جمعی را به همراه دارد و در نتیجه به قطعیت نمی توان مشخص کرد که کدام دسته از تحریم ها لغو خواهند شد. بر همین اساس قید «لغو تمام تحریم‌ها» باید مجموعه کاملی از زمینه های احتمالی بهانه‌جویی های غرب را خنثی و غیرفعال کند. 
3- یکی از موارد نگران‌کننده که خوشبختانه با واکنش فرماندهان نظامی ما مواجه شده است، عدم پذیرش نظارت فراپادمانی و فوق العاده بر مراکز نظامی کشور است. این مورد یعنی پذیرش بررسی ابعاد احتمالی نظامی در برنامه هسته‌ای (PMD)، می تواند توافق هسته‌ای را با تاخیر و مانع رو به رو کند. آژانس بین المللی انرژی اتمی پیش از این از بعضی مراکز نظامی ما از جمله مرکز نظامی پارچین بازرسی کرده است اما اصرار بر نظارت موارد مشکوک، علاوه به خطر انداختن امنیت ملی، می تواند آسیب‌پذیر شدن این مراکز حساس را در پی داشته باشد. ترور دانشمندان هسته‌ای که پس از بازرسی بازرسان آژانس و تهیه اطلاعات کاملی از آنان روی داد، زنگ خطری برای وقوع مجدد چنین حوادثی است. 
4- از نگاه حقوق بین الملل، از آنجا که این تحریم ها بر مبنای شواهد اثبات نشده وضع شده است، پذیرش تجدید تحریم ها مخالفت های جدی در میان کشورهای دیگر از جمله کشورهای عضو اتحادیه اروپایی را به دنبال خواهد داشت.
ادامه روند بی‌منطق تحریم‌ها همچنین می تواند بر از دست رفتن چیرگی فرهنگی آمریکا بر غرب موثر باشد. بسیاری از تحریم‌های با شکایت ایران به دادگاه‌های اروپایی لغو شده و این روند نشان می دهد که از بُعد بین المللی نیز چنین روندی با منافع غرب در تضاد است. هر چند مخالفت هایی از سوی کنگره در راه توافق هسته ای وجود دارد اما شواهد نشان می دهد که مقاومت ملت ایران از یک سو و نیاز آمریکا به تعامل با ایران از سوی دیگر و پس از ماه ها مقاومت و تهدید های مکرر، چنین به نظر می رسد که کنگره آرام آرام در حال پذیرش نقشه راه ترسیم شده از سوی ایران است. در نامه 367 عضو مجلس نمایندگان به اوباما که در اوایل سال جاری به نگارش درآمد، دیگر از بحث تصویب تحریم های جدید علیه ایران یا تایید توافق احتمالی در سنا خبری نیست. امضا کنندگان این نامه پذیرفته اند که اگر صلح آمیز بودن برنامه های هسته ای ایران اثبات شود، کنگره تحریم های کنونی را لغو خواهد کرد. البته هنوز بر سر مدت زمان اعمال محدودیت ها میان طرفین مذاکرات اختلاف نظر وجود دارد. پا فشاری دولت ایران بر حفظ حقوق هسته ای خود، نیاز حیاتی دولت آمریکا برای حفظ دستاوردهای یک موفقیت دیپلماتیک و نهایتا، نارضایتی شدید مردم آمریکا از جنگ احتمالی با ایران در صورت شکست مذاکرات، اعضای کنگره آمریکا را قدم به قدم به عقب‌نشینی و تجدید نظر در مواضع خصمانه خود در قبال مذاکرات جاری واداشته است. به هر حال ، تمامی 435 عضو مجلس نمایندگان و یک سوم 100 سناتور آمریکا باید سال آینده در انتخابات شرکت کنند و اگر آنان به عنوان حامیان جنگ جدید در خاورمیانه شناخته شوند، شانس خود را به شکل چشمگیری برای پیروزی از دست می دهند حتی اگر لابی های رژیم صهیونیستی در آمریکا نیز به کمک آنان بشتابند. لذا ضروری است مذاکره کنندگان ما ضمانت های عینی برای رفع کامل تحریم ها را از طرف غربی اخذ نموده و با مدنظر قرار دادن نیاز مقامات آمریکایی به این توافق، با قدرت تمام بر مواضع اصولی خود پافشاری نمایند.