پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

وی ادامه داد: فکر می‌کردم اگر لحظه‌ای کوتاهی می‌کردم و برای امام خمینی(ره) اتفاقی می‌افتاد هرگز خودم را در طول عمرم نمی‌بخشم بنابراین وفتی امام راحل مهندس بازرگان را منصوب کردند .رفتم سفارت و در زدم و دربان ایتالیایی سفارت آمد و پرسید: چه‌کار داری؟ من در آن لحظه جواب دادم که می‌خواهم با سفیر ملاقات کنم. دربان ایتالیایی دوباره پرسید: شما وقت ملاقات دارید، که جواب دادم نه، وقت ملاقات ندارم. که پاسخ دادم من قدیری، نماینده دولت موقت انقلاب اسلامی ایران هستم و آمده‌ام سفارت را تحویل بگیرم.

قدیری افزود: دربان سفارت که برای انتقال پیام رفته بود، پس از چند دقیقه بازگشت و گفت آقای سفیر نیست. گفتم: بسیار خوب، پس پیغام من را به آنها برسان و بگو قدیری گفت برای گرفتن سفارت می‌آیم، پس سفارت را برای تحویل دادن آماده کنند .

وی ادامه داد: ماجرای تلاش ما برای تحقق و حمایت از انقلاب در ایتالیا ادامه داشت تا اینکه در 22 بهمن دوباره به سفارت برگشتم، در زدم سرایدار ایرانی سفارت آمد گفت: چه‌کسی هستی و با چه‌کسی کار داری؟ گفتم: من رئیس جدید نمایندگی و نماینده دولت موقت جمهوری اسلامی هستم، در را باز کن. گفت: آقا، من کاره‌ای نیستم و اجازه ندارم در را باز کنم. گفتم: من رئیس جدید تو هستم، در را باز کن. باز هم قبول نکرد؛ گفتم: تو خبر رادیو را شنیدی؟ گفت: بله. گفتم: در را باز کن، آن رژیم تمام شد و من رئیس جدید هستم و اگر به حرف من گوش نکنی اخراج می‌شوی.

قدیری در پایان اظهار داشت: دربان در را باز کرد و سفارت بدون درگیری و خسارت تصرف شد و این کار سبب شد بقیه سفارتخانه‌ها نیز در فائو، واتیکان و سرکنسولگری نیز تصرف شود.‌‌ ظهر 23 بهمن نیز نخستین کنفرانس مطبوعاتی را برگزار کردیم و بدین گونه سفارت فتح شد.

عکس قدیری ابیانه با چفیه مربوط به 23 بهمن 1357 است.