هدف بازرسیها کسب اطلاعات برای جنگ احتمالی آینده است.
سفیر اسبق ایران در مکزیک با اشاره به فشار غرب به ایران برای اجرای پروتکل الحاقی گفت: هدف بازرسیها کسب اطلاعات برای جنگ احتمالی آینده است.
به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، محمدحسن قدیریابیانه در جمع دانشجویان دانشگاه هنر اصفهان اظهار کرد: طرف مقابل از معاهده ان.پی.تی علیه روند فعالیتهای صلحآمیز هستهای کشورمان سوءاستفاده کرد و این امر نشان میدهد که قابل اعتماد نیستند.
وی با بیان اینکه هیئت ایرانی فراتر از پروتکل الحاقی را پذیرفته است، افزود: اینکه گفتهاند پروتکل الحاقی را پذیرفتهایم و مجلس باید تصویب کند یک خطای راهبردی است و باید قبل از اعلام قصد برای پذیرش، نظر موافق مجلس را میگرفتند، چون رد پروتکل الحاقی توسط مجلس بهانه را به دست غرب میدهد که بگویند ایران مانع یه نتیجه نرسیدن مذاکرات شد.
طرف مقابل هیچ دلیلی برای شک در فعالیتهای هستهای ایران ندارد
کارشناس ارشد وزارت امور خارجه تصریح کرد: با کوتاه آمدن در مقابل فشارهای زیادهخواهانه دشمنان در مذاکرات، آنها مجاز خواهند شد همه جای ایران را بازرسی کرده و از هر فردی که لازم بدانند، بازجویی کنند.
وی افزود: طرف مقابل مرتباً میگوید به فعالیتهای هستهای ایران مشکوک هستیم، اما هیچ دلیلی برای این شک ندارند و مسلم است که قصد دارند از توسعه بازرسیها از صنایع هستهای و نظامی ایران، برای جنگ احتمالی آینده اطلاعات کسب کنند.
تیم مذاکرهکننده کمی تحت تاثیر تهدیدهای طرف مقابل قرار گرفته است
قدیریابیانه با بیان اینکه آنچه در لوزان رخ داد میتوانست بهتر باشد، تاکید کرد: احساس میشود هیئت ما کمی تحت تاثیر تهدیدهای طرف مقابل قرار گرفته، در حالی که این تهدیدها توخالی است و دشمنان ما به خوبی میدانند که هر تعرضی به ایران اسلامی برایشان خسارتبار خواهد بود.
وی با اشاره به سخنان ابوطالبی معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور که چندی پیش گفته بود نفس تعامل با آمریکا از مسئله هستهای مهمتر است، تصریح کرد: این یک نگاه به شدت غلط است و معنی این حرف آن است که هر توافقی بهتر از عدم توافق است، یعنی توافق بد هم بهتر از عدم توافق است و لذا برای تعامل با آمریکا باید مرتبا امتیاز داد.
آمریکاییها به هیچ وجه از مواضع خود کوتاه نمیآیند
سفیر اسبق ایران در مکزیک افزود: آمریکاییها به هیچ وجه از دشمنی خود کوتاه نمیآیند و اگر هم جایی امتیاز ناچیزی بدهند در عمل در مورد همان تعهدات ناچیز هم دبه در میآورند، مانند سخنان اخیرشان که به گفته مذاکرهکنندگان هستهای کشورمان، از زیر بار توافقات لوزان هم شانه خالی کردهاند.
وی با بیان اینکه البته نفس این مذاکرات نشانه قدرت ایران است، تصریح کرد: در این مذاکرات پنج کشور از 6 کشور طرف مذاکره با ایران، دارای حق وتو و سلاح هستهای هستند که گاه با یک تلفن سران برخی کشورها را دچار لرزش میکنند، یک طرف میز نشستهاند و ایران اسلامی نیز در طرف دیگر در حال چانهزنی هستند و نفس این وضعیت نشان قدرت ماست.
قدیریابیانه با اشاره به اینکه البته همین مقدار هم به غیرتمان بر میخورد که وزیر خارجه ما با آنها سر یک میز بنشیند، تاکید کرد: برخی میگویند چه افتخاری برای ایران دارد که ظریف با کری قدم زد، من میگویم آقای ظریف به عنوان مذاکرهکننده ملت ایران به کری افتخار داد که کری بتواند با او قدم بزند.
هیچ ضمانت اجرایی برای عمل طرف مقابل به قولهایشان وجود ندارد
وی تصریح کرد: بنده معتقدم به دلیل زیاده خواهی غرب، توافقی حاصل نخواهد شد و اگر هم بر فرض محال، توافقی صورت گیرد و حتی به تصویب کنگره آمریکا و شورای امنیت سازمان ملل هم برسد، باز هم آمریکاییها خلف وعده خواهند کرد، چرا که هیچ ضمانت اجرایی برای عمل آنها به قولهایشان وجود ندارد.
این کارشناس مسائل بینالملل خطاب به دانشگاهیان گفت: اگر آمریکا به تعهدات توافق احتمالی عمل نکند، چه کسی میتواند مانعش شود و کدام نهاد بینالمللی آمریکا را مجازات یا توبیخ خواهد کرد، لذا توافق با آمریکاییها هیچ ضمانت اجرایی ندارد و این در حالی است که اگر دولت ما اندک تخطی از توافق احتمالی کند، برای تشدید تحریمها و مجازاتش، حتی به مصوبه شورای امنیت و هیچ منطق حقوقی دیگری نیاز ندارند؛ به همان دلیل که برای حمله به یمن و به خاک و خون کشیدن مردم این کشور هیچ نیازی به مصوبه شورای امنیت ندیدند و حتی از متجاوز حمایت کردند.
آمریکاییها نمیخواهند اسرائیل از سلاح هستهای خلع شود
وی افزود: این واقعیت دنیاست که قانون جنگل در آن حاکم است و لذا باید برای بودن و ماندن، قوی شویم و به خود اتکا کنیم.
قدیریابیانه با اشاره به عضویت ایران در معاهده ان.پی.تی و عدم عضویت رژیم صهیونیستی تصریح کرد: این عضویت یک تعهداتی دارد و یک امتیازاتی هم باید به همراه داشته باشد و میبینید که بابت این عضویت، بازرسی، نظارت و پلمپ میکنند، اما به توسعه دانش صلحآمیز هستهای ایران هیچ کمکی نمیکنند و در مقابل، هیچ فشاری برای عضویت رژیم صهیونیستی در این معاهده وارد نمیسازند.
وی ادامه داد: در همین اجلاس ان.پی.تی ایران پیشنهاد کرد طرح خاورمیانه عاری از سلاح هستهای مطرح شود، اما آمریکا و اسرائیل مخالفت کردند، چرا که خاورمیانه عاری از سلاح هستهای این رژیم نامشروع را هم شامل میشد و مسلم است که آمریکاییها نمیخواهند اسرائیل از سلاح هستهای خلع شود.
چقدر باید عقبنشینی کنیم تا با آمریکا به تعامل برسیم؟
سفیر سابق ایران در مکزیک در بخش دیگری از صحبتهای خود، با بیان اینکه تیم مذاکرهکننده به دنبال دور کردن ایران از تهدیدهاست، افزود: وزیر امور خارجه میگوید ما برخی مطالب را صد بار در جلسات میگوییم. این در حالی است که ما معتقدیم وقتی غربیها و آمریکا میدانند ایران دنبال بمب هستهای نیست، چرا و چقدر باید عقبنشینی کنیم تا با آمریکا به تعامل برسیم؟
خوشبینی مصدق به آمریکا کار دستش داد
وی با ذکر یک مثال تاریخی گفت: در جریان ملی شدن صنعت نفت ایران که با مخالفت شدید استعمارگران آن زمان مواجه بود، نماینده انگلیس در شورای امنیت گفت ملی شدن صنعت نفت ایران صلح و امنیت جهانی را به خطر میاندازد. سؤال این است که آیا مصدق کار بدی کرد که نفت ایران را ملی کرد؟ که بعد از ملی شدن نفت کودتا کردند و 25 سال بر ایران مسلط شدند. ملی شدن نفت کار خوبی بود ولی دلیل توفیقشان در آن کودتا از خوشبینی مصدق نسبت به آمریکا نشأت گرفت و همین خوشبینی کار دستش داد و الان هم متاسفانه برخی به آمریکا خیلی خوشبین هستند.
قدیریابیانه ادامه داد: در مذاکرات به آمریکاییها میگویند تحریم صفحات سوخت 20 درصد کار ما را برای تولید رادیوداروها که با سلامت حدود یک میلیون نفر مرتبط است با مشکل دچار میکند و فکر میکنند آمریکا دلش میسوزد، در حالی که او تحریم کرد تا سلامت این بیماران به خطر بیفتد و در واقع سلامت و جان اینها را گروگان بگیرد.
تجدیدنظرطلبان، بزرگترین کاسبان تحریم هستند
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود، با اشاره به ابداع واژه «کاسبان تحریم» از سوی طرفداران دوآتشه توافق هستهای تصریح کرد: برخی در داخل کشور، از واژه کاسبان تحریم استفاده میکنند و آن را به علاقهمندان انقلاب نسبت میدهند، در حالی که بعد از فتنه 88 برخی تجدیدنظرطلبان پناهنده شده به دامان غرب، علنا و برخی ها هم در خفا غربیها را ترغیب به تشدید تحریمها کردند تا معیشت مردم دچار مشکل شود و تقصیر به گردن حکومت بیفتد و نظام در مقابل فتنهگران کوتاه بیاید، آیا این افراد دلسوز مردم بودند یا دلسوز قدرت خودشان؟
نویسنده کتاب «توهم نفتی و اقتصاد استراحتی» افزود: در زمان اصلاحات و با توجه به تغییر لحن رئیس جمهور وقت نسبت به آمریکا و شهید نامیدن آبراهام لینکن، آنها لقب محور شرارت به ایران دادند، آیا میتوان گفت تقصیر رئیس جمهور وقت بود که ما را در لیست محور شرارت قرار دادند؟ پس چرا میگویند همه تحریمها نتیجه عملکرد دولت گذشته است؟
اگر مذاکرات به نتیجه نرسد، برخی آن را به گردن منتقدان داخلی خواهند انداخت
وی با بیان اینکه نگرانم اگر مذاکرات به نتیجه نرسد برخی در داخل، همنوا با غربیها به نتیجه نرسیدن مذاکرات را به گردن منتقدان داخلی بیندازند، تصریح کرد: دولت آقای روحانی برای توافق هستهای هر کاری میتوانست کرده و عقبنشینی هم انجام داده و به اندازه کافی هم نرم صحبت کرده و لبخند زده است، اما آمریکاییها زیادهخواهی را کنار نمیگذارند و بنابراین شکست مذاکرات تقصیر آمریکاییهاست و هر کس تقصیر را متوجه داخل کند در زمین آمریکا بازی کرده است.
قدیریابیانه در ادامه صحبتهای خود، با اشاره به تاثیر قدرت داخلی در افزایش قدرت چانهزنی تیم مذاکرهکننده گفت: در جریان جنگ تحمیلی، صدور قطعنامه 598 و پذیرش خواستهای ایران بعد از آن، به دلیل توان تیم مذاکرهکننده نبود، بلکه به دلیل آن بود که در میدان جنگ صاحب برتری شده بودیم و اکنون هم وضعیت میدانی ما در مذاکرات مؤثر است و باید از خود بپرسیم چه شد اینها ما را تحریم کردند و چه امیدی به تحریم بستند.
طرف مذاکرهکننده تنها به تواناییهای شخصی افراد هیئت ما کار ندارد
وی در پاسخ به این سؤال تصریح کرد: این فشارها یک مقدار ناشی از وضع داخلی ماست و یک دلیل بروز فتنه بود که آنها را امیدوار کرد میتوانند بین ملت ما انشقاق ایجاد کنند و تصور کنید اگر بعد از انتخابات سال 92 آن هفت نامزد علیه دکتر روحانی مردم را تحریک به شورش میکردند و میگفتند تقلب شده. آیا امروز هیئت ایرانی میتوانست با قدرت مذاکره کند؟ بنابراین وضع داخلی ما و برداشتی که غرب از وضع داخلی ما دارد، در روند مذاکرات و چانهزنیها بسیار مؤثر است و طرف مذاکرهکننده تنها به تواناییهای شخصی افراد هیئت کار ندارد بلکه به این میاندیشد که این افراد، چه کشوری با چه خصوصیاتی را نمایندگی میکنند.
وضع داخلی کشور در روند مذاکرات و چانهزنیها بسیار موثر است
نویسنده کتاب سبک اقتصادی و فرهنگی زندگی در بخش دیگری از صحبتهای خود با طرح این سؤال که خارج از میز مذاکرات و فارغ از عراقچی و ظریف، از خودمان بپرسیم چه میتوانیم بکنیم که هیئت ایرانی پیروز شود و بیشتر بتواند بر حقوق ما پافشاری کند؟ اگر پاسخ این سؤال را ندهیم در تحلیل موضوع اشتباه خواهیم کرد.
وی در بخش پایانی صحبتهای خود مصرف کالای داخلی، بالا بردن بهرهوری در ادارات، مبارزه با مصرفزدگی، کاهش تعطیلات و ... را عوامل تثبیت اقتصاد مقاومتی و در نهایت بالا رفتن قدرت اقتصادی و سیاسی ایران دانست و اضافه کرد: بسیاری از مردم و حتی نخبگان تصور میکنند پول نفت بسیار کلان است و حتی میپرسند با این همه درآمد نفتی چرا دچار مشکل اقتصادی هستیم؟
قدیریابیانه اضافه کرد: من توضیح مبسوط این توهم را در کتاب «توهم نفتی و اقتصاد استراحتی» دادهام، اما خلاصهاش آن است که یک محاسبه ساده لازم است تا بدانید اوج درآمدهای نفتی ایران را که در سال 91 پیش بینی شده بودو 61 هزار میلیارد تومان بود، اگر دولت این مبلغ را به طور مساوی بین تکتک افراد ملت تقسیم کرده و آ« را صرف هیچ یک از نیازها نکند و بگوید این درآمد نفت مال خودتان و خودتان خرج زندگیتان کنید، به هر فرد ایرانی ماهانه فقط 67 هزار تومان میرسد و این نشان میدهد که ما دچار یک توهم نفتی هستیم و تصور میکنیم درآمد نفتی ما آنقدر بالاست که همه مشکلاتمان را حل کند.