پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

قدس آنلاین - ساحل عباسی: بازنشستگی در ایران به 50 سال رسیده است در حالی که در آمریکا و آلمان به 67 سال رسیده است یعنی 17سال تفاوت با ایران.

رفاه با کمترین کارکرد و بیشترین اسراف حاصل نمیشود/ سن بازنشستگی کشورمان ۱۷سال کمتر از آمریکاست، تعداد بازنشسته ها ۵برابر/هر کارمند برابر سهم ۲۰ نفر از درامد نفت حقوق میگیرد

افزایش حقوق کارمندان دولت و قدرت خرید پایین در این قشر از سوی دیگر، سرگردانی مردم در ادارات دولتی و رشوه هایی که برای انجام کار در برخی مواقع پرداخته می شود از مشکلات یا واقعیت ادارات دولتی است. بی تردید افزایش حقوق کارمندان دولت و رفاه اقتصادی برای همه مردم نیازمند توسعه اقتصادی و مکلف بودن اقشار جامعه به انجام کار مفید است. الگوگیری از بسیاری از کشورهای توسعه یافته در وجدان کاری و رفاه اجتماعی می تواند راه حلی برای حل مشکلات اقتصادی کشور باشد. اقتصاد مقاومتی که نقشه راهی برای اقتصاد کشور بود نه تنها اجرا نشده بلکه مردم به گفته دکتر محمد حسن قدیری ابیانه استراتژیست در اقتصاد راحتی روزگار می گذرانند و توقع دارند در راحتی به رفاه بالا و بهشت موعود برسند....

-         با توجه به اینکه همواره تورم و افزایش حقوق کارکنان دولت یکی از مسائل و مباحث مورد توجه این قشر و مسئولان بوده به نحوی که کارمندان راضی نمی شوند و از آن سو مردم در ادارات دولتی سرگردان هستند شما مهمترین دلیل این مشکل اساسی را در چه عواملی ارزیابی می کنید؟

بی تردید تورم موجود قدرت پول ایرانی و در نتیجه قدرت خرید مردم را کاهش داده است و این مسئله در زندگی همه ایرانیان تاثیر داشته است. یکی از عوامل اصلی تورم موضوع عرضه و تقاضاست. هر چه عرضه بیشتر و تقاضا کم تر باشد اثر ضد تورمی دارد و هر چه تقاضا بیشتر و عرضه (تولید) کمتر باشد بر تورم می افزاید. یکی از عوامل مهم در تشدید تورم در ایران، ضعف در تولید یعنی عرضه است و عامل مهم دیگر افزایش مصرف بی رویه یعنی اسراف در مصرف است.

متاسفانه  ایران دارای  بالاترین تعطیلات مناسبتی و کمترین  ساعات مفید کاری در ادارات  در جهان است و مردم ایران جزء پرمصرف ترین ملت ها محسوب می شوند و از نظر تنبلی اجتماعی ایرانیان در جهان بعد از اعراب دارای بالاترین رتبه  می باشند که هیچ کدام از موارد یاد شده شایسته ملت ایران نیست. علاوه بر تعطیلات مناسبی که 25روز در سال است شاهد بین التعطیلین هم هستیم به نحوی که عملا در ابتدای سال که آب و هوا مناسب کار و تلاش است ایران به مدت بیش از پانزده روز تعطیل است. یعنی تولید به حداقل و مصرف به حداکثر می رسد که در ایجاد تورم در ابتدای سال موثر است، ضمن اینکه قیمت تمام شده هر کالایی به  میزان مزد نیروی کار نیز بستگی دارد و چون در ابتدای هر سال حقوق افزایش می یابد به همان نسبت نیز در هزینه تمام شده کالاها و خدمات تولیدی و در نتیجه در تورم تاثیر گذار است. اگر بخواهیم تورم کاهش بیابد لازم است این روال را به طور کلی تغییر دهیم. به عبارت دیگر باید سبک اقتصای و فرهنگی زندگی در بخش تولید و مصرف و سایر جنبه ها را اصلاح نماییم درغیراین صورت این روند تدوام می یابد.

 طبیعتا کارمندان دولت نیز که حقوق بگیر هستند قدرت خریدشان کاهش می یابد و همواره خواستار افزایش حقوق به نسبت تورم می باشند و افزایش 15 الی 20درصدی حقوق که کمتر از تورم است را بر نمی تابند و در این راستا خواسته خود را برحق دانسته و برای جبران حقوق خویش به هر نحوی تلاش می کنند و یا گاهی برخی افراد به تلافی رو می آورند.

متاسفانه در حالی که در سال 89 ساعت مفید کاری در ادارات 64دقیقه در روز ارزیابی می شد که بسیار پایین بود در سال 1392 به 22 دقیقه در روز کاهش یافت.

 یعنی هم حقوق می گیرند هم کاری صورت نمی دهند و هم بر طبل مطالبات خود می کوبند و خود را در این مسیر برحق می دانند و متاسفانه مردم را که ولی نعمتهای کشور هستند و در حقیقت حقوق کارمندان از جیب ملت تامین می شود در ادارت سرگردان کرده و کارشان را به امروز و فردا موکول می کنند. البته در ادارات کارمندانی وجود دارند که نهایت تلاش خویش را برای انجام وظایف به کار بسته و ساعت مفید بالایی داشته و با وجدان کاری به مردم خدمت می کنند  اما این حالت یک روال معمول نیست و هنگامی که ساعت مفید کاری در کشور 22دقیقه در روزاست یعنی اصولا بسیاری از کارمندان ساعات منفی کاری دارند و بودن یا نبودنشان در ادارات فرقی نمی کند. و افرادی هستند که بیشتر در کار مردم کارشکنی کرده و برای انجام کار اداری خود آنها را وادار به پرداخت رشوه می کنند .

-         به هر حال تورم مسئله جدی است و کارکنان دولت از دولت خواسته ای دارند به نظر شما دولت مقصر است یا کم کاری کارکنان که در عدم توسعه کشور و افزایش ساعات مفید کاری باید نقش ویژه ای داشته باشند؟

 تعداد حقوق بگیران  دولت که شامل شاغلین و بازنشسته ها می باشد  هشت و نیم میلیون نفر است  که این تعداد خود یک فاجعه است. در حالی که حجم کارکنان دولت بسیار زیاد است و متاسفانه وجود استخدام مادام العمر رسمی موجب کاهش انگیزه کار در کشور شده است و این افراد بر این باور هستند که در صورت کار کردن و یا عدم آن آنچه که آن را آب باریکه می نامند تا حتی پس از مرگشان جاری خواهد بود. با این وجود عده ای درصدد هستند تا تعداد کارکنان رسمی دولت را افزایش داده و مسیر حرکت در جهتی است که حتی غیردولتی ها را نیز دولتی کنند. این در حالی است که باید برای کاهش بار مالی بر دولت تلاش نمود.

متاسفانه سال به سال سن بازنشستگی در ایران پایین می آید و تقریبا به سن 50سالگی رسیده است در حالی که در کشورهای پیشرفته سال به سال بر سن بازنشستگی می افزایند به نحوی که در آمریکا و آلمان سن بازنشستگی به 67سال رسیده است. یعنی 17سال تفاوت با ایران.

در ایران در این 17سال تفاوت به دو نفر حقوق می پردازند و آنها به یک نفر؛ ضمن اینکه در جهان به طور متوسط در قبال هر 6شاغل یک نفر بازنشسته است اما در ایران در دستگاه های دولتی در قبال هر دو نفر یک نفر و اندی بازنشسته شده اند و در دستگاه های نظامی در قبال هر یک نفر، یک نفر بازنشسته شده است و این مسئله بار بودجه را افزایش داده به نحوی که مطابق با اظهارت آقای نوبخت معاون رئیس جمهور، در ایران ماهانه ده هزار میلیارد تومان حقوق پرداخت می شود، یعنی به طور متوسط به هر کارمندی حدود یک میلیون و صد و هفتاد هزار تومان و سالانه کلا یکصد و بیست هزار میلیارد تومان به حقوق اختصاص می یابد. این در حالی است که در بودجه مصوب سال 94 درآمد حاصل از فروش نفت 53هزار میلیارد تومان پیش بینی شده است و این در شرایطی است که در ایران برای دریافت مبلغ این مقدار فروش نفت به دلیل تحریم ها با موانعی مواجه است، اما فقط حقوق متوسط کارکنان دولت بیش از دو برابر پیش بینی شده برای درآمد نفت است. 53هزار میلیارد تومان با احتساب 79میلیون جمعیت و 12ماه سال، یعنی به ازای هر ایرانی پیش بینی شده است حدود 56هزار تومان در ماه درآمد داشته باشیم. این بدین معنی است که متوسط حقوق کارکنان دولت معادل سهم کامل  بیست نفر از  نفت است. اما کارمندان دولت در هر بخشی که باشند خواستار افزایش حقوق هستند تا قدرت خرید حقوق خود را حفظ کنند اما به این مسئله توجه ندارند که ملت ایران فقط به حقوق بگیران محدود نمی شود و قرار نیست که همه بودجه کشور فقط صرف کارمندان دولت شده و مشکلات آنان رفع شود و بقیه مردم که آنها نیز در بحث تورم گرفتارند نادیده گرفته شوند، در حالی که کارمندان دولت حقوقی دارند که با تورم قدرت خرید آن کاهش می یابد، اما افراد زیادی در جامعه وجود دارند که فاقد هر شغلی بوده و بدون حقوق هزینه های آنها نیز افزایش می یابد و تورم وضعیت معیشت آنها را دچار مشکل کرده است در این راستا  دولت نمی تواند و حق ندارد آنها را نادیده بگیرد. نمی توان و نباید بار مشکلات دولت را از دوش کارمندان برداشت و بر دوش سایر اقشار جامعه گذاشت. بنابراین همه اقشار جامعه باید در کنار هم بار مشکلات را به دوش بکشند.

-          بین حقوق کارکنان دولت نیز تفاوتهایی وجود دارد مثلا یکی از مباحث امسال افزایش قابل توجه حقوق کارکنان بانک در برابر افزایش حقوق دیگر کارکنان مثلا معلمان بود در این باره چه نظری دارید؟

این وضعیت به این دلیل است که  متاسفانه کارمندان دولت مثل سایر اقشار و مسئولین در مورد بودجه های کشور دچار توهم شده اند و تصورشان از میزان درآمد صادرات نفت با 56هزار تومان به ازای هر نفر در ماه تطبیق نمی کند، بلکه تصور مردم از میزان درآمد نفتی گاه هزاران برابر واقعیت است و در این تصورند که اگر بودجه عادلانه توزیع شود و جلوی اختلاس‌ها گرفته شود همه مشکلات حل می شود. البته لازم است با اختلاس و اجحاف مبارزه کرد. اقدام دولت در افزایش حقوق برخی از کارکنان دولت و نادیده گرفتن دیگران احساس مظلوم واقع شدن را در اقشاری از جامعه مثل معلمان ایجاد می کند که از سویی حق دارند از این جهت که می گویند اگر کشور دچار مشکل است چرا حقوق کارکنان بانک ها افزایش پیدا می کند؟ و می گویند که با تفاوت گذاشتن مخالفند. هر چند به این مسئله توجه ندارند که حقوق آنها معمولا از متوسط حقوق کارکنان دولت بیشتر است و اگر قرار است فرقی گذاشته نشود حقوق آنها نیز کاهش می یابد چرا که معمولا حقوق آنها بیش از یک میلیون و صد و هفتاد هزار تومان یعنی متوسط حقوق کارکنان دولت است.

ضروری است با قاطعیت با این نوع تبعیض ها برخورد شود. قطعا اختصاص بودجه برای آموزش و پرورش صرفا هزینه کردن نیست بلکه نوعی سرمایه گذاری است، اما ایا بودجه کافی برای سرمایه گذاری بیشتر در این زمینه وجود دارد؟ بودجه اختصاص یافته به آموزش و پرورش حدود 23هزار میلیارد تومان است که حدود 45درصد بودجه پیش بینی شده برای نفت را تشکیل می دهد و این در حالی است که بخش اعظمی از پول نفت نیز وصول نشده است

 - اقتصاد مقاومتی یکی از راهکارهای حل مسائل و معضلات اقتصاد بیمار ایران است که اقتصاد توسعه نیافته ایران یکی از مهمترین دلایل فشار دشمنان و سوء استفاده از این وضعیت است اما به نظر می رسد کسی به فکر اجرای اقتصاد مقاومتی نیست و کارمندان دولت و سایر اقشار بیشتر به راحتی خود اهمیت می دهند تا سازندگی و کار مفید!

- در این راستا ضروری است توهم درخصوص درآمد نفت و بودجه برطرف شود .البته آمار بودجه شفاف است اما وقتی صحبت از ارقام ده ها و صدها میلیاردی و ده ها هزار میلیاردی می شود مردم در تشخیص اندازه آن دچار مشکل می شوند.

محاسبه ارقام بودجه به ازای هر نفر در هر ماه به درک ابعاد بودجه کمک می کند و محدودیت های بودجه بهتر درک می شود و در نتیجه توقعات تعدیل می گردد.

همچنین مناسب است کارکنان دولت حقوق خود را بر 56هزار تومان تقسیم کنند تا بدانند که حقوقشان معادل سهم کامل چند نفر از صادرات نفت است و اگر حقوق بیشتری مطالبه می کنند به این معنی است که عده بیشتری از سهم نفت خود محروم شوند، مگر این که اقتصاد کشور بزرگ تر شود که بزرگ تر شدن اقتصاد کشور به اصلاح سبک زندگی بستگی دارد. یعنی کاهش تعطیلات، افزایش ساعات مفید کاری، وجدان کاری، انضباط اجتماعی و اقتصادی، اصلاح الگوی مصرف، پرهیز از خرید کالای خارجی و پرهیز از سفرهای خارجی.

طبیعی است همگان خواستار بهبود وضعیت معیشت مردم ایران هستند به نحوی که ایران قطعه ای از بهشت شود و همه هر آنچه اراده می کنند در اختیارشان قرار بگیرد. اما واقعیت های اقتصادی در زندگی کنونی مقدمه ای برای زندگی در بهشت است. قطعا همه مردم و مسئولان دوست دارند رفاه مردم ایران بیش از رفاه مردم هر کشوری باشد اما دیگرانی که به رفاه رسیده اند برای آن تلاش کرده اند. ژاپن و کره جنوبی در تحریم نبوده و مشکلات ما را ندارند اما ساعات مفید کاری در ژاپن هشت ساعت در روز و در کره جنوبی نه ونیم ساعت در روز است. اگر این ساعات را با 22دقیقه کار مفید متوسط کارکنان ایرانی ادارات درروز مقایسه کنیم، یعنی یک سال کار مفید یک تبعه کره جنوبی به اندازه 26سال کار مفید یک کارمند ایرانی است.

 به عبارت دیگر اگر ملاک را هشت ساعت کار مفید در روز در نظر بگیریم یک کارمند ایرانی به طور متوسط در ظرف سی سال کار اداری کمتر از یک سال و نیم کار مفید انجام می دهد اما سی سال حقوق می گیرد و سپس حقوق بازنشستگی و بعد از فوت در اختیار خانواده اش قرار می گیرد.

حتما لازم است حجم دولت کاسته شود و استخدام رسمی محدود و در صورت نیاز ملغی شود. چرا باید به کسانی که ساعت مفید کاری 22دقیقه ای دارند ضمانت استخدام 30ساله داده شود؟ در حالی که مردم در ادارات سرگردانند. استخدام رسمی با شایسته سالاری مغایرت دارد زیرا در هر لحظه ای اگر فردی بتواند امور محوله را به نحو بهتری انجام دهد او باید جایگزین فرد قبلی شود و استخدام مادام العمر مانع آن است. حقوق های بالا برای کشور سم مهلک بوده و موجب کاهش اعتمادعمومی می شود. در این باره این سئوال مطرح می شود که اگر دولت پولی ندارد چرا به برخی حقوق های آن‌چنانی پرداخت می کند که البته سئوال به جایی است هر چند مسجل  است دولت در تامین بودجه مشکل دارد و این سئوال پیش می آید که چرا دولت که روز به روز بدهکارتر می شود هدفمندی یارانه ها را به تاخیر انداخته و یارانه اقشار ثروتمند را حذف نمی کند. آیا کسانی که به خارج برای خوشگذرانی سفر می کنند و ارز ایران را در این کشورها خرج می کنند مستحق دریافت یارانه هستند؟ و موارد بسیار فراوان دیگر...

متاسفانه دولت اقتصاد مقاومتی را جدی نگرفته و مردم نیز به آن عمل نمی کنند با تعطیلات فراوان ایران و ساعات غیر مفید کاری و اسراف ها و تنبلی اجتماعی باید گفت اقتصاد ایران نه مقاومتی است، نه حماسی، نه جهادی! بلکه اقتصادی استراحتی است!! و اقتصاد استراحتی به اقتصاد ریاضتی منجر خواهد شد.

مردم و دولت از جمله کارکنان دولت همه باید برای تحقق اقتصاد مقاومتی تلاش کنند زیرا اقتصاد مقاومتی راهکار پیشرفت کشور، افزایش قدرت خرید، کاهش تورم و راهکار اصلی رفع تحریم ها است. اقتصاد استراحتی در ایران موجب امیدواری دشمن برای ضربه زدن به معیشت و اقتصاد مردم از طریق اعمال تحریم ها شده است و متاسفانه باید گفت برخی از آقایان به ویژه اصلاح طلب به ویژه پس از فتنه سال  88 دست به دامان استکبار شدند تا تحریم ها را تشدید و وضعیت معیشتی مردم را دچار مشکل کرده و از سوی دیگر با دامن زدن به توقعات و مطالبات و اعتراضات اجتماعی به ملت و نظام اسلامی خیانت کنند و از نارضایتی موجود برای فتح مجلس و سایر مصادر قدرت بکوشند که البته در این راه مورد حمایت استکبار جهانی قرار دارند. رسانه های دشمنان گواه این مطلب است .

ساحل عباسی