چه خوابی دیده بودند؟ ? یادداشت قدیری ابیانه در روزنامه حمایت / 8 تیر 94
سخنان اخیر رییس محترم قوه قضاییه ناظر بر اینکه، «فتنه سال 88 یک شبه کودتا بود و جریانی که این کار را راه انداخت هنوز هم هست» نیازمند تامل و واکاوی بیشتر است.
یکی از دستاوردهای انقلاب اسلامی مردم‌سالاری است. در نظام جمهوری اسلامی ایران، مردم که خود در رفراندوم به جمهوری اسلامی رأی داده‌اند، در چارچوب اسلام و قانون اساسی که آن هم مستظهر به آراء مردمی است، مسئولین را به طور مستقیم و غیرمستقیم از طریق انتخابات مجلس خبرگان رهبری، ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و شوراها، بر می‌گزینند. در حقیقت با پیروزی انقلاب اسلامی حاکمیت مردم از طریق انتخابات و در چارچوب قانون اساسی، معین و مصوب شد. این یکی از دستاوردهایی است که با خون شهدا و مبارزات مردم به برکت پیروزی انقلاب اسلامی به دست آمده است و تمکین به آن، وظیفه همه مردم و مسئولین است.
اما در سال 88 و در جریان انتخابات ریاست جمهوری، فتنه هدایت شده‌ای از سوی بیگانگان و با نقش‌آفرینی فتنه‌گران ظاهر گردید که عوامل و مجریان آن به جمهوریت، مردم‌سالاری و به جامعه مدنی پایبند نبودند. کسانی که زمانی در رأس قدرت قرار داشتند و دور ماندن از قدرت برای آنان، بسیار تلخ بود، تلاش کردند با شعله‌ور کردن آتش فتنه، کودتایی را علیه آراء عمومی به راه بیاندازند. آنان به این حقیقت که اقلیت بودند اذعان داشتند و تلاش کردند با ادعای پوچ و دروغین تقلب، صحنه انتخابات را بر هم زده و مانع پیروزی رقیب گردند.
در فتنه 88 اماّ، ماجرا فراتر از این بود. فتنه‌گران اصلی و سازمان‌دهندگان خارجی آن، تلاش کردند اصل نظام اسلامی را به چالش بکشند و اسلامیت آن را زیر سوال ببرند. تمام تلاش آنان بر این بود که اصل مترقی ولایت فقیه را که نقطه قوّت جمهوری اسلامی است، تضعیف کنند و در این مسیر از هیچ خیانتی دریغ ننمودند.
در این فتنه، جنایاتی رخ داد که عامل آن فتنه‌گران بودند و تمام دستگاه تبلیغاتی دشمن به نفع فتنه‌گران بسیج شدند . فتنه گران مورد حمایت رادیوهای بیگانه، و آمریکا، رژیم صهیونیستی و انگلیس قرار گرفتند و گروه‌های تروریستی اعم از منافقین و امثال گروه ریگی و تجزیه طلبان، تمام قد به دفاع از فتنه‌گران پرداختند. همه این توطئه‌ها در حالی صورت گرفت که جریان داخلی فتنه خود را پیرو امام(ره) معرفی می‌کردند تا بتوانند پیروان امام را نیز فریفته و به آراء خود اضافه کنند.
بازنده انتخابات در حالی که حدود 11 میلیون رأی کمتر از رقیب خود داشت، در مسیر توطئه‌ای برنامه‌ریزی شده، پیروزی خود را اعلام کرد! از سوی دیگر برخی دیگر از حامیان فتنه‌گران که در طول هشت سال دوره موسوم به اصلاحات، به جای پرداختن به امور اجرایی کشور، وقت خود را صرف تئوریزه نمودن جمهوریت، جامعه مدنی و مردم‌سالاری کرده بودند، به ناگاه با تبریک پیروزی به بازنده انتخابات بر تمام ادعاهای خویش خط بطلان کشیدند و نشان دادند که از نظر آنها رأی مردم فقط زمانی محترم است که به او و حزب مورد نظرش رأی دهند؛ در غیر اینصورت آراء آنان بی‌اعتبار و قابل خدشه است.
آنها در این توهم بودند که با پشتوانه آمریکا، انگلیس، رژیم صهیونیستی و به مدد دلارهای سلاطین عربی و امکانات گسترده تبلیغاتی دشمنان، قادرند افکار عمومی را فریب دهند. آنان در حالی که خود به کمک‌های مالی بیگانگان اتکاء داشتند، فریب‌خوردگان را به اغتشاش دعوت کردند. اما با مدیریت رهبری و حضور مردم در صحنه، ورق برگشت. دست نفاق و خائنین به یاری الهی هویدا گردید و پایه‌های جمهوریت نظام مستحکم‌تر گردید. سران فتنه و عوامل آنان با همراهی برخی آقازاده‌های فتنه‌گر که از رأی مردم به خشم آمده بودند و خود را بازنده این رقابت می‌دیدند، به فکر انتقام از ملت افتادند و معیشت مردم را هدف حملات خود قرار دادند. آنان از دشمنان و استکبار جهانی خواستند تا تحریم‌ها را بر کشور تحمیل کنند تا بدین وسیله معیشت مردم، دچار مشکل گردد. از سوی دیگر با نشریات زنجیره‌ای خود و رسانه‌های بیگانگان، انگشت اتهام را به سوی نظام دراز کردند و اینگونه وانمود نمودند که عملکرد نظام موجبات تحریم را فراهم کرده است. برخی از این افراد، با پول بیت‌المال به سفر خارجی رفته و در صدد تحریک غرب به تشدید فشارها برآمدند و از این طریق قصد داشتند از آب گل آلود ماهی بگیرند.
اکنون که چند سال از آن حوادث و رویدادهای تلخ می‌گذرد نباید فراموش کرد که مقصر اصلی تحریم‌ها، فتنه‌گران هستند. بنابراین حصر سران فتنه، کمترین کاری است که امکان داشت در حق آنان صورت پذیرد. عمله و خدمه فتنه، علی الخصوص کسانی که در مصدر امور بودند، جرم بزرگی را مرتکب شدند و گناه آنان از کسانی که به تصور تقلب، در اعتراضات حاضر شدند بیشتر است.
ریشه‌های جریان فتنه، همانگونه که رییس محترم قوه قضائیه، آیت‌الله آملی لاریجانی اخیرا در همایش گرامیداشت هفته قوه قضاییه تصریح نموده‌اند هنوز زنده است و برنامه‌ریزان آن قصد دارند برای انتخابات‌های آتی، مشکلات و دردسرهایی را به وجود آورند. بدون شک قوه قضائیه به هیچ وجه اجازه قانون‌شکنی‌های جدید را به هیچکس نخواهد داد تا مبادا در صفوف ملت رخنه کنند.
کسانی که در فتنه دست داشته‌اند نباید قادر باشند تا خود را برای تصدّی امور نامزد نمایند. سلامت و صلابت قوه قضائیه هم جنبه احقاق حق دارد و هم دشمنان را از عواقب سیاست‌های خود می‌ترساند، سیاست‌هایی که می کوشید نظام مقدس جمهوری اسلامی را تا مرز براندازی پیش ببرد و دشمنان را به تخریب آرمان‌های نظام امیدوار کرد. اما خواب کودتای مخملی در آن سال تعبیر نگردید و یقیناً با هوشیاری مردم و مسئولین، رؤیای آشفته آنان برای سال‌های پیش روی انقلاب اسلامی نیز تعبیر نخواهد شد.