پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۶

عمده‌ی مشکلات ریشه داخلی داشته و به ضعف مدیریتی، ضعف فرهنگ عمومی کار و فرهنگ عمومی مصرف در جامعه مرتبط هستند/ روحانی و حامیان دولت می‌کوشند تا دستاورد برجام را دور کردن سایه جنگ از کشور معرفی کنند که کاملاٌ کذب بوده و خطری جمهوری اسلامی را تهدید نمی کرد

از زمانی که آقای روحانی بر مسند قدرت تکیه زده، تهدید نظامی ایران و اشاره به گزینه های روی میز به شدت افزایش یافته است.

در بحبوحه رقابت‌های انتخاباتی نامزدهای دوازدهمین دوره ریاست جمهوری، تلاش کاندیداها برای تعریف خط مشی و اولویت‌های خود در سیاست خارجی و نقد برنامه‌های سایر رقبا و بویژه عملکرد دستگاه دیپلماسی دولت یازدهم، به یکی از محورهای اصلی مناظرات و متینگ‌های تبلیغاتی تبدیل شده است. بر این اساس "اصلح" در راستای رسالت رسانه‌ای خود برای آگاهی‌بخشی به جامعه، در گفتگو با محمد حسن قدیری ابیانه به بررسی عملکرد دولت یازدهم در حوزه سیاست خارجی پرداخته است.
قدیری ابیانه دارای دکترای علوم دفاعی استراتژیک با گرایش مدیریت استراتژیک در دانشگاه علوم استراتژیک (دانشگاه عالی دفاع ملی) و صاحب تألیفات متعددی به زبان‌های فارسی و انگلیسی و اسپانیایی می‌باشد. وی همچنین سال‌ها به عنوان دیپلمات و سفیر در وزارت امور خارجه مشغول به فعالیت بوده که از جمله مهمترین آنها میتوان به سفیر جمهوری اسلامی ایران در استرالیا (۱۳۶۹ تا ۱۳۷)، مکزیک، بلیز و گواتمالا (۱۳۸۶ تا ۱۳۸۹) اشاره کرد.
وی در ارزیابی خود از راهبرد و عملکرد دولت یازدهم در سیاست خارجی اظهار داشت: آقای روحانی سیاست خاصی را به دستگاه دیپلماسی دیکته کرد و وزارت خارجه موظف به پیگیری آن شد که رفع تحریم ها از دستورات اولیه دولت بود. اگرچه این امر ضروری قلمداد می‌شد اما روش بکاربرده شده و عملکرد سیاست خارجی روش مطلوبی نبود به نحوی که اولاٌ، اصل بر اعتماد به طرف آمریکایی گذاشته شد در حالی که بر طبق واقعیت و تجربیات تاریخی، نباید اصل را بر اعتماد میگذاشتند و همین امر موجب عدم اخذ ضمانت های لازم از طرف‌های مقابل برای انجام تعهداتشان شد؛ به همین دلیل آنها از انجام تعهدات خود سر باز زدند. ثانیاٌ، در موارد متعددی سخنان رییس جمهور به ضرر مذاکرات تمام شد. مثلا وقتی او میگوید که آب خوردن ما هم به مذاکرات بستگی دارد، برداشت دولت آمریکا از این عبارت ناچاری ایران در دادن امتیازات بیشتر می‌باشد.
ثالثاٌ، اشتباه دیگر آقای روحانی این بود که تصور ‌می‌کرد محتاج نشان دادن ایران، منجر به برانگیختن حس ترهم در طرف خارجی و در نتیجه دادن امتیاز به ایران خواهد شد. لذا وی در طول مذاکرات به کرات ایران را ضعیف و محتاج نشان داد و این هم باز به ضرر ایران تمام شد. وی بر این تصور بود که نشستن بر سر میز مذاکره با آمریکا و لبخند زدن به آنها می‌تواند ایالات متحده را از تداوم دشمنی با ایران منصرف کند که این امر ناشی از عدم شناخت صحیح دشمن و ماهیت آن می‌باشد.

این کارشناس مسائل بین الملل در ادامه افزود: البته جمهوری اسلامی همواره به دنبال تنش زدایی بوده است اما نباید تنش زدایی به معنای تسلیم در مقابل خواسته های طرف خارجی و تحقیر ملت ما ترجمه شود. مثلا ما اگر بخواهیم از جنگ پرهیز کنیم راهش این نیست که سلاح هایی را که داریم از دست بدهیم بلکه باید قوی و قویتر شویم تا دشمن اساساٌ فکر تجاوز به ما را از سر بیرون کند. رابعاٌ، اشکال دیگر سیاست خارجی دولت آقای روحانی آن بود که کلید رفع مشکلات اقتصادی را صرفاٌ در رفع تحریم‌ها مشاهده می‌کرد. حال آنکه عمده‌ی مشکلات ریشه داخلی داشته و به ضعف مدیریتی، ضعف فرهنگ عمومی کار و فرهنگ عمومی مصرف در جامعه مرتبط هستند. لذا دولت علاوه بر تلاش برای رفع تحریم های ظالمانه، باید اصل را بر تحقق اقتصاد مقاومتی در کشور می‌گذاشت؛ اما آقای روحانی اعتقادی به اقتصاد مقاومتی نداشته و برای تحقق آن نیز اقدامات موثری انجام نداده‌ا‌ند.

قدیری در بخش دیگری از سخنان خود به نرمش دستگاه دیپلماسی دولت یازدهم در برابر مواضع و اقدامات تند دولت جدید آمریکا در قبال توافق هسته ای و عدم پاسخ‌دهی متناسب به این اقدامات اشاره کرده و بیان داشت: اصولا قلدر مآبی غربیها در رابطه با برجام ناشی از نرمشهای بیجای دولت است. ترامپ در دوران مبارزات انتخاباتی خواهان لغو توافق هسته ای و پاره کردن آن بود اما پس از ورود به کاخ سفید و پی بردن به فواید آن برای آمریکا، شاهد هستیم که امروز دیگر بحث پاره کردن مطرح نیست سخن از انجام مذاکرات مجدد برای گرفتن امتیازات بیشتر از ایران می‌باشد. این حس ناشی از نرمش های بیجای دولت از یک طرف و غلو کردن روحانی در فواید برجام بوده است. از طرف دیگر به دلیل عدم پایبندی غربی ها به اندک تعهداتی که موظف به اجرا بوده‌اند، روحانی و حامیان دولت می‌کوشند تا دستاورد برجام را دور کردن سایه جنگ از کشور معرفی کنند که کاملاٌ کذب بوده و خطری جمهوری اسلامی را تهدید نمیکرد، زیرا آمریکا قبلا در افغانستان و عراق شکست را تجربه کرده است و هیچگاه حاضر به تکرار چنین تجربه‌ای در رابطه با ایران که دارای نفوذ در سطح منطقه می‌باشد نخواهد بود.

قدیری ابیانه در ادامه به تأثیر مخرب تأکید بر دور شدن سایه جنگ از کشور در نتیجه مذاکرات سیاسی در ترغیب دشمنان به افزایش فشارها و تهدیدات بر ایران اشاره کرده و افزود: از زمانی که آقای روحانی بر مسند قدرت تکیه زده، تهدید نظامی ایران و اشاره به گزینه های روی میز به شدت افزایش یافته است. بنابراین برای دوری از جنگ نباید خود را حقیر و ضعیف نشان داد بلکه باید اقتدار توانایی خود برای مجازات متجاوز را تقویت کرده و حتی به رخ دشمن کشید. سیاست نظام مبنی بر پرهیز از بروز جنگ است اما در عین حال ایران با تقویت نظامی خود این پیام را به دشمن داده است که در صورت هرگونه تجاوز با دادن پاسخ قاطع و محکم آنها را از عمل خود پشیمان خواهد کرد.

این کارشناس مسائل بین الملل همچنین در خصوص موفقیت های جمهوری اسلامی در تقابل راهبردی با آمریکا و دیگر رقبای ایران در موضوعات و پرونده‌های مهم منطقه همچون عراق، یمن و بویژه سوریه بیان داشت: این دستاوردها نتیجه هدایت های مقام معظم رهبری، سپاه قدس، جانفشانی مدافعان حرم و حمایت یکپارچه ملت ایران بوده است و معتقدم کارشکنی هایی که دولت یازدهم در این مسیر داشته خنثی شده و نمیتوان آن را به عنوان دستاورد دولت روحانی قلمداد کرد.

همچنین فدیری در ادامه ارزیابی خود از سیاست خارجی دولت یازدهم، بر عملکرد دستگاه دیپلماسی در تقویت بنیه اقتصادی کشور بوسیله‌ی گشودن بازارهای خارجی به روی تولیدکنندگان داخلی و یا جذب سرمایه‌گذاری های خارجی گریزی زد.
وی بیان داشت: در خیلی از کشورها بخش تجارت خارجی در وزارت خارجه ادغام شده است و تجارت خارجی بخش مهمی از اهداف دیپلماسی این کشورها شده است. رویکرد سیاست خارجی ما باید در پی تقویت اقتصادی کشور باشد و پشتیبان خوبی برای تحقق اقتصاد مقاومتی. از آنجایی که هدف آن است که بخش خصوصی در اقتصاد کشور تقویت شود حمایت از بخش خصوصی در راهبرد سیاست خارجی ضروری است. هم اقای قالیباف و هم آقای رییسی هر دو یه این مهم توجه داشته و من معتقدم که آن را عملی خواهند کرد. اما دولت یازدهم در این زمینه عملکرد محسوسی نداشته و حتی بالعکس می‌توان گفت که وعده‌های روحانی در زمینه ایجاد تحولات عظیم اقتصادی پس از اجرای برجام، بر تشدید وقوع رکود اقتصادی بسیار تاثیرگذار بود و متاسفانه ما همچنان شاهد هستیم که در تبلیغات انتخاباتی و مناظرات از در وصف برجام و جلب سرمایه ها و آغاز معاملات با جهان خارج میگویند در حالی که این واقعیت ندارد و برای فریب مردم و جلب رای آنها میباشد.

سفیر سابق ایران در کشورهای استرالیا، مکزیک و گواتمالا در بخش پایانی سخنان خود از تأثیر انتخابات ریاست جمهوری ایران بر محیط بین المللی گفت و به انتظارات متفاوت دشمنان و متحدان ایران از نتیجه انتخابات ۲۹ اردیبهشت اشاره کرد. وی گفت:  دشمنان ما به صراحت مطلوب خود را اعلام کرده اند. رییس سازمان سی آی ای از نگرانی برای شکست روحانی در انتخابات پیش رو دم زده و رییس بخش اطلاعات رژیم صهیونیستی نیز روحانی را بهترین گزینه در بین نامزدها و به نفع اسرائیل دانسته است. طبیعتاٌ این سخنان از سر دلسوزی برای ملت ایران ایراد نمی‌شوند زیرا آنها دشمن ملت ایران هستند؛ دانشمندان هسته ای ما را ترور کرده، از منافقین حمایت میکنند و ریگی را مورد حمایت قرار می‌دهند. در نتیجه آنها رییس جمهور شدن روحانی را به ضرر ملت ایران دانسته و البته این سازمان ها صرفا به اظهار نظر بسنده نمی‌کنند و برای تحقق اهدافشان ستاد عملیاتی تشکیل میدهند و من یقین دارم که در این سازمان ها ستاد عملیاتی به نفع اقای روحانی و به ضرر رقبا میباشد و بخشی از آن، تبلیغات های رسانه ای است که میتوان از جمله به سایت ضدانقلابی آمد نیوز اشاره کرد که از سازمان های جاسوسی بیگانه دستور میگیرد و به ستاد تبلیغاتی آقای روحانی تبدیل شده است.
@ghadiri1404