جریمه مالی در قبال هیچ؛ معاهده بین‌المللی آب‌وهوایی، ایران را بدون اینکه بهره‌ای برده باشد، متحمل جریمه‌های مالی و مصادره اموال می‌کند
یک استراتژیست و سفیر سابق ایران در مکزیک و استرالیا، درباره معاهده بین‌المللی آب‌وهوایی، گفت: در این توافقات که ایران نیز عضو آن شده است، درصورت عمل نکردن به تعهدات، طی چند سال آینده جریمه مالی خواهیم شد درحالی که از فواید آن هیچ بهره‌ای نبرده‌ایم زیرا قدرتهای بزرگ دنیا بر سازمان‌های بین‌المللی تسلط دارند.
محمد حسن قدیری ابیانه، استراتژیست و سفیر سابق ایران در مکزیک و استرالیا در گفت‌وگو با خبرنگار سینا، درباره معاهده بین‌المللی آب‌وهوایی پاریس، گفت: در توافقات آب‌وهوایی که ایران نیز عضو آن شده است، درصورت عمل نکردن به تعهدات، طی چند سال آینده جریمه مالی خواهیم شد درحالی که از فواید آن هیچ بهره‌ای نبرده‌ایم.
وی گفت: تقریبا در تمام توافقات بین‌المللی که کرده‌ایم، بدون اینکه از حقوق و مزایای آن بهره‌ای ببریم، مجازات‌های آن را متحمل شده‌ایم.
قدیری ابیانه، با اشاره به اینکه طبق این توافق، باید گازهای گلخانه‌ای در کشورها تولید نشود، افزود: بنابراین ایران باید تولیدات صنایع خود را محدود کند؛ همچنین باید صنایع خود را به پیشرفته‌ترین حالات برساند، این درحالی است که ما در تحریم بسر می‌بریم و تحریم‌ها مانع نوسازی صنایع کشور است اما اگر میزان گازهای گلخانه‌ای ایران بیش از آنچه باشد که تعهد داده است، ایران پرداخت جریمه مالی را در آینده‌ای نزدیک متحمل می‌شود.
این استراتژیست، گفت: لذا پیوستن به این قرارداد از موانع تولید بوده، ضمن اینکه در آینده باید شاهد مجازات‌های مالی و مصادره اموال ایران بابت مبالغ مجازات باشیم؛ تنها نتیجه‌ای که امضای این معاهدات بین‌المللی برای ما داشته اینست که موقع تصویب این معاهده، کشورهای خارجی دیپلمات‌های ما را تمجید و تشویق کردند.
خروج آمریکا از معاهده بین‌المللی آب‌وهوایی
وی خاطرنشان کرد: هم اکنون آمریکا که جزو ثروتمندترین کشورهاست، برای اینکه بتواند تولیدات بیشتری در کشور خود داشته باشد از این معاهده خارج شده است؛ زمان مناسبی است که ما نیز خروج آمریکا را بهانه کنیم و از این معاهده خارج شویم.
قدیری ابیانه، این سوال را مطرح کرد که به چه حقی معاهده‌ای امضا شده که در سه یا چهار سال آینده، ما را مجبور به پرداخت جریمه می‌کند؟!
از حقوق هسته‌ای خود هیچ بهره‌ای نبردیم
سفیر سابق ایران در مکزیک و استرالیا، گفت: طرف‌های خارجی قراردادها اجازه نمی‌دهند ایران از منافع توافقات بین‌المللی بهره ببرد و عملا مخالفت می‌کنند؛ مثلا در NPT در قبال تعهداتی که دادیم، از حقوقی نیز برخوردار شدیم؛ یک از آن حقوق‌ها، کمک سازمان انرژی هسته‌ای به بهره‌مندی ایران از انرژی صلح آمیز هسته‌ای بود، اما نه تنها هیچ کمکی در این زمینه نشد بلکه محدودیت‌ها و فشارها بر کشورمان همچنان افزایش یافت.
وی ادامه داد: در موضوع هسته‌ای، حتی تحریم شدیم بدون آنکه خلافی کرده باشیم، زیراکه قدرتهای بزرگ دنیا بر سازمان‌های بین‌المللی تسلط دارند و بنابراین توافقات را مطابق میل خود جهت دهی می‌کنند.
قدیری ابیانه، در پایان گفت: اصولا باید نوع نگاه به معاهدات بین‌المللی اصلاح شود و اصل را بر تصویب آنها نگذاریم بلکه اصل باید بر "عدم تصویب" باشد مگر اینکه کاملا به نفعمان باشد.