پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

هرچه به روز تنفیذ و تحلیف ریاست جمهوری دوازدهم نزدیکتر می شویم، گمانه زنی های برای چینش کابینه آینده بیشتر می شود اما در این بین اصلاح طلبان بیشتر احساس نگرانی می کنند. آنها اعلام کردند از هرچه بگذرند، درباره وزارت کشور کوتاه نمی آیند.

محمدحسن قدیری ابیانه کارشناس مسائل سیاسی می گوید: روحانی تحت فشارها قرار نمی گیرد چون با طلبکارها کار نمی کند.

جناح های مختلف به آقای رحمانی فضلی انتقاداتی را وارد می کنند اما می توانیم عملکردش را هماهنگ با آقای روحانی بدانیم یعنی دنبال آن بود که سیاست های آقای روحانی را در وزارت کشور به اجرا درآورد اما اصلاح طلبان دولت را رحم اجاره ای می دانند و درصددند خواسته های خود را به روحانی تحمیل کنند.

او به عنوان مسئول وزارت کشور باید پاسخگو باشد هرچند افرادی به او تحمیل شدند مثل معاون سیاسی وزارت کشور که در آستانه انتخابات انتصاب او تصمیم رئیس جمهور بود تا برای جهت دهی به انتخابات در آن مسئولیت قرار گیرد. در واقع تکمین به روحانی شرط پذیرش افراد در مسئولیت های مدیریتی است. به همین خاطر وزیر جهاد کشاورزی وقتی از او پرسیدند آیا در دولت آینده خواهد بود یا خیر؟ می گوید من کارمند آقای روحانی هستم.

در هیأت دولت هر وزیر یک رأی دارد.

بالاخره وزیر باید با رئیس جمهور هماهنگ باشد.

اما وزیر در هیأت دولت یک رأی دارد که باید مطابق با مصلحت کشور رأی بدهند نه براساس میل رئیس جمهور؛ وگرنه نیاز به تشکیل هیأت دولت نبود، خود رئیس جمهور تصمیم می گرفت.

فرق ندارد، کسی از عملکرد آقای احمدی نژاد اینجا دفاع نمی کند. همین وزیر نفت هم که می گفت می خواهد با ژنرال ها کار کنم دنبال سرباز است.

بستگی دارد به اینکه او چقدر اقتدار داشته باشد. 

آقای رحمانی فضلی را جزء سالمترین وزرا به لحاظ شخصیتی می دانم اما اشتباهاتی هم داشت و تحمیل هایی هم به او صورت گرفت. در مجموع با توجه به محذورات و تحمیلات رحمانی فضلی را بهتر از شریعتمداری می دانم. در واقع او جزء شاگرد اول های کابینه است.

من او را به افرادی مثل مجید انصاری، شریعتمداری و احمدی معاونش ترجیح می دهند، اما ظاهرا رئیس جمهور بنا ندارد رحمانی فضلی را در مسئولیت وزارت کشور ابقا کند. به نظرم این به معادلات در مجلس بر می گردد.

بستگی به آقای روحانی دارد. اصولگرایان معتقدند آقای روحانی فعلا رئیس جمهور است و کشور مشکلات فراوان و دشمنان زیادی دارد باید دولت را در مسیر درست کمک کنند اما اگر بخواهد در مسیر خلاف آرمان های انقلاب و نظام حرکت کند باید در مقابل آن بیاستند.

یکی از دلایلی که وزارت کشور دولت یازدهم را به دست آقای رحمانی فضلی سپرد برای کسب حمایت بدنه رأی آقای لاریجانی در مجلس بود و آقای لاریجانی نیز در طول چهار سال گذشته برای حمایت از دولت سنگ تمام گذاشت. سال 92 روحانی بود که خود را نیازمند کسب پشتیبانی از طرف آقای لاریجانی می دید اما الان به نظر می آید آقای لاریجانی بیشتر برای رئیس مجلس ماندن به حمایت دولتی ها نیاز دارد.

الان دوره دوره فشار است. اصولا وقتی می خواهد دولتی تشکیل شود گروه ها تلاش می کنند تعداد افراد بیشتری در کابینه داشته باشند و سهم خواهی می کنند حتی برای سهم خواهی سعی می کنند خودشان را بزرگتر و موثرتر از حد واقعی خودشان نمایش بدهند، کاری که امروز اصلاح طلبان انجام می دهند. طوری وانمود می کنند که پیروزی آقای روحانی 100 درصد مرهون حمایت آنها است، گویی اینکه همه مردم ایران هماهنگ با اصلاح طلبان رأی می دهند. در حالیکه شاید 7 درصد مردم با اصلاح طلبان باشند. روحیه ای که از آقای روحانی سراغ دارم این است که او نمی تواند با کسی که خودش را طلبکار می داند کار بکند.

خیر، با طلبکاران کار نمی کند. یک دلیلی که از آقای عارف استفاده نکرد این بود که آقای عارف احساس می کرد روحانی ریاست جمهوری اش را مدیون اوست.

با هیچ طلبکاری کار نمی کند همه باید کارمند او باشند.

اگر در مسیر درست حرکت کند، بله.

اگر آقای روحانی بخواهد کابینه ملی درست کند که حمایت اقشار مختلف مردم را داشته باشد باید جلب اعتماد کند که راهش وجود احزاب و جناح های مختلف در کابینه آینده است. ما این روحیه را در زمان ریاست جمهوری آقای هاشمی دیدیم. او از نیروهای جناح های مختلف در دولت استفاده کرد در واقع چینش کابینه به توانایی های افراد نگاه کرد.