چرایی وابستگی اقتصاد ایران بعد از ۴۰ سال به نفت؟
به گزارش سرویس خبری بسیج علمی از قم، بعد از گذشت ۴ دهه از عمر انقلاب موفقیت های چشمگیری در بخش های مختلف حاصل شده است. اما در اصلاح ساختار اقتصادی کشور و مستقل شدن اقتصاد از بودجه نفت دستاوریخهای قابل توجهی حاصل نشده است. چرایی این موضوع را در کدام بخش ها باید دنبال کرد؟
در همین رابطه در مصاحبه با دکتر قدیری ابیانه سفیر اسبق ایران در مکزیک و استرالیا، سیاست خارجه غربیها برای تسلط بر نفت در ایران را مورد واکاوی قرار داده ایم.
دکتر قدیری ابیانه در گفت و گو با خبرگزاری علم و فناوری گفت: برای اینکه بهتر بتوانیم سیاست غرب در برابر کشورمان را بدانیم بایستی سیاست های استعمار در رابطه با کشورهای نفتخیز را مورد بررسی قرار دهیم.
وی بیان کرد: غربی ها و استعمارگران به دنبال این بودند که منابع مهم انرژی نفت و گاز که مورد نیاز کشورهای صنعتی است، اهرمی در دست کشورهای نفتخیز نباشد، بلکه به ضداهرم تبدیل شود.
سفیر اسبق ایران سیاست غرب را بر این اساس که کشور ما مجبور به فروش نفت باشد و در صورتی که غرب نسبت به خرید نفت اقدام نکنند ما دچار مشکل شویم دانست و افزود: هم اکنون شاهد چنین اتفاقی در کشورمان هستیم، به جای اینکه ما استعمارگران را تحریم کنیم، آنها ما را تحریم میکنند که نفت شما را خریداری نمیکنیم و اینکه در دریافت پول نفت مشکل ایجاد میکنند.
قدیری ایبانه سیاست استعمارگران برای وابسته کردن کشورهای نفتخیز را مبنی بر دو استراتژی دانست و گفت: در بعد اول این استراتژی، استعمارگران به دنبال آن هستند که کشورهای نفتخیز وابسته به فروش نفت خام باشند و برای اینکه این اتفاق بیفتد، کشورهای نفتخیز نباید تولید ثروت داشته باشند، برای اینکه کشورهای نفت خیز تولید ثروت نکنند، نباید کار کنند و برای اینکه کشورهای نفت خیز کار نکنند، فرهنگ کار را خراب کردند.
در ادامه قدیری ابیانه به بعد دوم استراتژی غرب در برابر کشورهای نفت خیز اشاره کرد و بیان کرد: استعمار به دنبال آن است که پول حاصل از فروش نفت در زمینه تولید، آبادانی هزینه نشود و به مصرف گرایی اختصاص یابد.
وی دیگر سیاست غربیها برای آنکه درآمد و پول حاصل از فروش نفت دوباره به دست خودشان برگردد کاری کردند که مصرف کالای خارجی نشانهی تشخص اجتماعی باشد و در این زمینه تبلیغات گستردهای انجام دادند و موفق شدند، که هم بعد فرهنگی کار را تخریب کنند و هم اینکه فرهنگ مصرفگرایی و ترجیح کالاهای خارجی را در کشور جا بیندارند.
قدیری ابیانه با اشاره به فرمایشات و تاکیدات امام (ره) و مقام معظم رهبری (مدظله العالی) نسبت به تولید به جای مصرفگرایی بیان داشت: هر چند انقلاب در زمینههای مختلف دستاوردهای زیادی داشته است اما در این زمینه دستاورد مورد انتظار را نداشتهایم، هروقت که بالاترین درآمد نفتی را داشتهایم، به همان نسبت و حتی بیشتر واردات داشتهایم، حتی سیستم اداری کشور به گونهای تنظیم شده است که واردات کالا سهلتر از صادرات بوده است، کالای مصرفی به راحتی وارد کشور میشود اما واردات یک قطعه صنعتی که مربوط به تولید است در مقایسه با کالای مصرفی دردسرهای خاص خودش را دارد.
وی افزود: سیاستهایی که غرب در پیش گرفته است فقط مختص ایران نبوده و به تمامی کشورهای نفتخیز مربوط میشود.
همان طور که اشاره شد مقام معظم رهبری(مدظله العالی) چشمانداز و نقشه راه را در طول سالیان گذشته از طریق ابلاغ سیاستهای مختلف برای رهایی اقتصاد کشور از نفت ابلاغ کردهاند اما متاسفانه از سوی مسئولین مربوطه آنطور که باید اهتمام لازم را نداشتهاند. در حالی که صنایعی با تجربه نیم قرن در کشور وجود دارد و این صنایع میتواند در اقتصادی که به نفت متکی نباشد تاثیرگذار باشد به جای حمایت از این صنایع، برخی سازمانها و نهادها نسبت به واردات کالای مشابه تولید داخل مبادرت میورزند.
به عنوان مثال کارخانجات تولید اتوبوس در کشور بیش از 50 سال سابقه تولید و حتی صادرات به اروپا را دارند اما با این حال برای نوسازی ناوگان حمل و نقل کشور ، قرارداد واردات اتوبوس به داخل کشور تا سال 2017 منعقد میگردد، که خود باعث خروج ارز، تعطیلی کارخانه تولید اتوبوس داخل کشور ، بیکار شدن پرسنل کارخانه میگردد و از این قبیل تصمیمات در روزمره کشور در نهادهای مختلف در حال اتفاق است.
برای اصلاح ساختار اقتصادی کشور ظرفیتهای بالقوه فراونی وجود دارد که در صورت عملی شدن، این امید وجود دارد که در آینده شاهد نقش کمتر نفت در اقتصاد کشور باشیم.
متن کامل گزارش خبرگزاری👇
basijnews.ir/fa/news/9051263