پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

سفیر سابق ایران در مکزیک و استرالیا: خزانه خالی و بدهکار یکی از مشکلات پیش روی دولت سیزدهم

محمد حسن قدیری ابیانه کارشناس مسائل سیاسی و سفیر سابق ایران در مکزیک و استرالیا در مورد چالش هایی پیش روی دولت سیزدهم توضیحاتی داد.

تاریخ انتشار: سه شنبه ۱۴۰۰/۰۴/۸

به گزارش صاحب نیوز؛ امروز اکثر جامعه با نگاه به کارنامه تحول‌گرائی سید ابراهیم رئیسی در قوه قضائیه، از هر روزی نسبت به تغییر و تحول در وضع موجود و حل مشکلات اقتصادی و معیشتی امیدوارتر هستند، مردمی که امید خود به اصلاح، تغییر و پیشرفت را در خود حفظ کرده و حالا منتظر چشیدن طعم شیرین ثمره این صبر و انتظار هستند.

اما اگر بگوئیم سید ابراهیم رئیسی سخت ترین دولت را به دست گرفته بیراه نگفتیم، نقدینگی افسارگسیخته، بدهی های متعدد، سیل جوانان بیکار،ت ولید زخم خورده و …همه و همه میراث دولت تدبیر و امید هست که کار دولت مردمی ایران قوی برای خروج از وضع موجود را در مشکل ترین حالت قرار داده، اما مردم امید دارند به مسئولی که از زبان رهبر معظم انقلاب مصداق حرکت جهادی، جدی، شبانه روزی، پرتلاش و پر انگیزه کار می‌کند و خسته نمی‌شود.

در این باره با محمد حسن قدیری ابیانه کارشناس مسائل سیاسی و سفیر سابق ایران در مکزیک و استرالیا گفت و گو کردیم که در ادامه می توانید بخوانید.

*صاحب نیوز: بزرگ ترین موانع پیش روی دولت سیزدهم را در چه می‌بینید؟

یکی از بزرگترین موانعی که در جلوی راه دولت وجود دارد، تصوری است که در ذهن مردم در مورد میزان درآمدهای کشور وجود دارد.

بر فرض مثال مردم گمان می‌کنند با صادرات نفت می‌توان مشکلات و نیازهای مردم را حل کرد در حالیکه در اوج صادرات نفت به ازای هر ایرانی ماهیانه حدودا ۱۰۰ هزار تومان خواهد بود. در بودجه ۱۴۰۰ پیش بینی شده است که ما روزی یک میلیون بشکه صادرات داشته باشیم و این اگر محقق بشود، می‌توان حسابی کرد که این یک میلیون بشکه به ازای هر ایرانی در ماه حدود ۳۵ صدم بشکه می‌شود و این حدود یک سوم یک بشکه است و اگر ۱۴ و نیم درصد آن را که سهم شرکت نفت است نیز از این میزان کم کنیم، سهم هر ایرانی کمتر‌ از یک سوم بشکه خواهد شد.

اما مردم ما بر این باورند که در آمد نفت به ازای هر نفر در ماه ده ها یا صدها میلیون تومان است و این مسئله بصورت طبیعی توقعات را بالاتر خواهد برد.

همین تصور راجب میزان درآمدهای کل کشور نیز وجود دارد و بنابراین ما مردم و دولت نیاز داریم که تصور مردم از درآمدهای کشور را در موارد درآمدهای نفتی و غیرنفتی کشور واقع بینانه‌ بشود.

دومین موردی که پیش روی دولت آینده وجود دارد این است که دولت فعلی خزانه را خالی و بلکه بدهکار تحویل دولت اینده خواهد داد و گفته می‌شود دولت فعلی حدود ۳ میلیون میلیارد تومان پول اضافه و بدون پشتوانه را چاپ کرده است که این رقم بسیار زیادی است و بودجه تنظیم شده نیز با حدود ۳۰۰ الی ۴۰۰ هزار میلیارد تومان کسری مواجه است و این در حالی است که دولت جدید باید طبق قانون مطابق با بودجه مصوب شده عمل کند و از سال آینده می‌تواند خودش بودجه طراحی و تحویل مجلس بدهد.

دولت جدید برنامه دارد که با فساد برخورد بکند و خوب کسانی هستند که با فساد ثروتمتد و قدرتمند شده‌اند و امکانات زیادی را در اختیار گرفته اند و از جمله در رسانه‌ها رو به تخریب بیاورند و شما مشاهده می‌کنید که با وجودیکه دولت هنوز بر سرکار‌ نیامده است در رسانه‌ها انواع تخریب را شروع کرده‌اند.

نکته دیگر آن است که مردم باید نقش خودشان را در مسائل اقتصادی ایفا کنند و این بدان معنی است که می بایستی جلوی بسیاری از اسراف‌ها گرفته شود و ساعات مفید کاری در کشور هم نیز زیاد شود و همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند مردم باید نسبت به ترجیح خرید کالاهای داخلی نسبت به خارجی تعصب داشته باشند. دولت در برنامه‌های خود این را گنجانده است که از تولید حمایت بکند و ما فرض کنیم که بخش خصوصی هم وارد این کار شود و سرمایه‌های خود را به سمت تولید سوق بدهد و کارخانه‌ها راه بیفتد و تولید شکل بگیرد. اگر این تولیدات توسط مردم خریداری نشود و مردم کالای خارجی را ترجیح بدهند، تمام سرمایه گذاری و همت و تلاش خنثی می‌شود.

ما با تحریم‌های خارجی مواجه هستیم اما پدیده تأسف‌بارتر از آن “خود تحریمی” است. یکی از ابعاد خودتحریمی را بنده اینطور تعریف میکنم که مردم در کشور خودمان کالای تولید داخل را تحریم و کالاهای کشورهای تحریم کننده ایران را ترجیح داده و آن را خریداری می‌کنند.

این نکته خیلی مهمی است و دولت و مردم باید دست به دست هم بدهند و همت کنند تا بتوانیم اقتصاد را از این وضعیت بیرون ببریم و اقتصاد مقاومتی را محقق کنیم.

*نظر شما پیرامون انتقال آرام قدرت در قوه مجریه چیست؟

البته این انتقال آرام قدرت از اول انقلاب وجود داشته است و در همه دولت ها این صورت گرفته است و در خیلی از کشورها نیز این انتقال ارام صورت میگیرد و البته به غیر از آمریکا که اخیرا به افتضاح بزرگی تبدیل شد و حتی ترامپ حاضر نشد در مراسم معارفه شرکت بکند.

متاسفانه دولت روحانی در حال تلاش است که در این اواخر دولت نیروهای خود را در امور کشور جای داده و منصوب کند، بر فرض مثال در وزارت امور خارجه به عنوان سفیر و در حالیکه باید صبر بکنند و اجازه بدهند تا یک ماه دیگر دولت تشکیل بشود و دولت جدید خودش سفیری را اعزام بکند و این کار دولت باید به هر نحوی جلوگیری شود.

و اخلاق حکم می‌کند که دولتی که یک‌ماه تا پایان کار آن مانده است اجازه بدهد دولت جدید خودش سفرای خود را انتخاب کرده و مسئولین مورد اعتماد خویش را در کشور منصوب بکند.

*به نظر شما اجماعی که حول سید ابراهیم رئیسی در احزاب و اقوام اتفاق افتاده تا چه حدی به ایشان در حل مشکلات کمک خواهد کرد؟

طبیعتا اقوام و نیز اکثریت افراد و احزاب و هر کس که می‌تواند باید رئیسی را کمک بکند و تا اینکه ایشان بتوانند برنامه های خود را اجرا بکنند؛ رئیسی رئیس جمهور همه‌ مردم ایران است و در حقیقت کاپیتان کشتی ای هستند که همه ما مسافران ان هستیم.

بنده در حقیقت معتقدم که کشور همانند کشتی پارویی است و ما ملت همه باید پاروزن آن باشیم و دولت به عنوان کاپیتان وظایفش را انجام بدهد و طبیعتا در این دریای متلاطم دارا بودن یک کاپیتان خوب لازم و ضروری است اما همه مردم هم باید پاروزنان خوبی باشند تا کشتی هماهنگی و سرعت خوبی به پیش برود و این دریای طوفانی را پشت سر بگذاریم.

*نظر شما درمورد حضور فرهاد رهبر در تیم اقتصادی سید ابراهیم رئیسی چیست؟

رهبر از نیروهایی هستند که از ابتدای انقلاب مسئولیت داشتند و اقتصاد خوانده اند و زمانی معاونت اقتصادی وزارت اطلاعات را برعهده داشتند و نیروی ارزنده‌ای هستند و اینکه اگر قرار است در دولت جایگاهی داشته باشند به عهده رئیسی و دیگرانی است که قرار است نقش ایفا کنند. می‌بایست نقش ایشان و دیگران و برنامه‌هایی که قرار است دنبال بشود را نیز در نظر بگیریم.

*به این جهت که شما در وزارت امور خارجه به عنوان سفیر حضور داشته‌اید نظرتان در مورد علی باقری کنی به عنوان یکی از افراد در تیم سیاست خارجه ایشان چیست؟

باقری نیز نیروی ارزنده‌ای هستند و البته دیگرانی هم هستند که آن ها هم نیروهای ارزنده‌ای بوده و در سیاست خارجه نیز دارای تجربه هستند و باید دید در بین این نیروها چه کسی توسط آقای رئیسی انتخاب می‌شود و چه کسانی قرار است با این مسئول همکاری کنند و این ها همه موثر است؛ تصمیم این امر تماما به عهده رئیسی است و وی تلاش خواهد کرد از بهترین نیروها در دولتشان استفاده بکنند و طبیعتا همه باید با وی همکاری بکنند.

قوه مجریه در جمهوری اسلامی ایران بزرگترین قوه بوده و بیشترین پول و ثروت و پست و مقام در این قوه جای گرفته است و به اصطلاح این قوه به مثابه شیرینی است که مگسان زیادی می‌خواهند به این شیرینی دست پیدا کنند و آیت الله رئیسی باید مراقب این گونه افراد باشد و اجازه ندهد که این افراد وارد دولت شوند.

انتهای پیام/

snai.ir/1054143