ماجرای نامههای مکتوب
یادداشت قدیری ابیانه:📝 *ماجرای نامههای مکتوب آمریکا*
مشکل آمریکا در نزد افکار عمومی جهان این است که این کشور را مقصر لغو برجام و عواقب آن میدانند واز این رو مقامات ایالات متحده در پی آنند که با ترفندهایی این اتهام را از روی دوش خود بردارند و ایران را به عنوان مقصر اصلی ناکامی برجام معرفی کنند.
از این رو دو استراتژی را دنبال میکنند؛ اول این که تقاضای انجام مذاکره را مطرح و در پی آن عنوان کردند که برای لغو تحریمها آماده اند. ارائه این سناریو البته با این هدف صورت گرفت که در صورت نپذیرفتن ایران، در سطح رسانهای و جامعه بینالمللی، جمهوری اسلامی را به عنوان عامل اصلی نتیجه بخش نبودن مذاکرات معرفی کنند.
همچنین درصورتی که ایران پیشنهادات آنها را پذیرفت شرط و شروطی را مطرح کنند که عملا پذیرش آن از سوی جمهوری اسلامی ممکن نباشد.
این مساله از نقاط ضعف هیات مذاکره کننده قبلی بود که راه را برای اعمال هر تحریمی به بهانه حقوق بشری یا غیر حقوقبشری برای طرفهای غربی و آمریکایی باز کرد. واقعیت آن است که مکانیزم تحریم آمریکا هیچگاه تفاوتی پیدا نمیکند و مقامات این کشور برای تحت فشار قرار دادن ایران حتی در صورت رسیدن به توافق، همه تحریمهای هسته ای را به اسم تحریمهای حقوقبشری و مقابله با تروریسم علیه ایران اعمال خواهد کرد.
بنابراین ترفند جدید آمریکا چیزی جز یک بازی سیاسی نیست و هدف هم کاهش نیافتن تحریمهاست. این که آمریکا حتی در صورت پذیرش توافق به وعدههای خود عمل نخواهد کرد موضوعی بود که بارها از سوی کارشناسان حتی قبل از توافق برجام مطرح شده بود و البته دولت پیشین توجهی به این هشدارها نداشت.
فراتر از آن معتقدم حتی اگر بر فرض محال، ایران هیچ مطالبهای در جریان مذاکرات نداشته باشد و در برابر خواستههای غرب و آمریکا کوتاه بیاید و از حمایت خود نسبت به حامیان خط مقاومت در منطقه دست بردارد و توان دفاعی خود را کاهش دهد باز هم این عقبنشینیها، آمریکا را راضی نخواهد کرد. در چنین شرایطی بحث مذاکره و رسیدن به توافق با غربیها اساسا بیفایده است، چون حتی اگر توافقی امضا شود باز هم خواهیم دید که غربیها به آن پایبند نخواهند بود.
با این وصف تنها فایده مذاکرات به ویژه گفتوگو با غربیها در دولت پیشین این بود که مردم فهمیدند مذاکره با آمریکا فایدهای در کاهش دشمنی این کشور با ایران ندارد. کما این که چه در دوره اوباما و چه در دوره ترامپ و حتی در دوره بایدن، تحریمها نه تنها کاهش پیدا نکرده بلکه روند افزایشی یافته است. در شرایط فعلی معتقدم که تیم مذاکره کننده ایرانی تاکنون از منافع ایران دفاع کرده و در برابر زیادهخواهیهای غرب کوتاه نیامده است.
البته این موضعگیری ممکن است با واکنش غربی از جمله فرانسه و انگلیس مواجه شود و آنها بخواهند که تحریمهای لغو شده شورای امنیت علیه ایران را دوباره اعمال کنند و به فشار بیشتر روی بیاورند. البته در صورت هر گونه واکنش علیه منافع ایران، جمهوری اسلامی هم باید سیاست مناسبی را در پیش بگیرد. خروج از انپیتی و به طور کل لغو هرگونه نظارت سازمان بینالمللی انرژی هستهای میتواند گام مهمی برای پاسخ مناسب به غربیها باشد.
در حالی که به رغم همه گزارشهای سازمان بینالمللی انرژی اتمی ، هیچ خطایی از سوی ایران مشاهده نشده اما آنها باز هم علیه ما اقدام میکنند. این در حالی است که پذیرش نظارتهای سازمان براساس گرفتن وعدههایی از سوی این نهاد بینالمللی بود و آنها نه تنها امتیازات را به ایران ندادند و بالاترین نظارتها را علیه کشورمان اعمال کردند اما باز هم در مسیر خواستههای غربیها گام برداشتند.
بنابراین با توجه به تجربه گذشته میتوان دریافت که ارائه نامههای مکتوب و پیشنهادهایی از جانب آمریکاییها مبنی بر دادن وعدههایی دروغین برای انحراف مسیر مذاکرات است و هدفی جز فریب دولت و ملت ایران ندارد.
📆سهشنبه ۲۸ دی ۱۴۰۰
📰 روزنامه جام جم