در شرایط فعلی افزایش حقوق حقوق بگیران موجب فقیرتر شدن بیکاران، فقرا و محرومین می‌شود.
دولت خزانه را با حدود دو میلیون میلیارد تومان بدهی تحویل گرفته است. یعنی به ازای هر ایرانی ۲۴ میلیون تومان بدهی دارد. به عبارتی دیگر بابت هر خانواده ۴ نفری بیش از ۹۰ میلیون تومان بدهی دارد.
دولت پول کافی برای پرداخت حقوق‌های موجود ندارد. برای پرداخت حقوق‌ها دولت ناچار به چاپ پول بدون پشتوانه بوده و هست.
چاپ پول بدون پشتوانه موجب کاهش ارزش پول ملی شده و کاهش ارزش پول ملی باعث افزایش قیمت‌ها به نسبت پول کشور می‌گردد.
در این شرایط اگر حقوق‌ها افزایش یابد دولت برای پرداخت آن باید پول بدون پشتوانه بیشتری چاپ کند. یعنی سرعت بیشتر در کاهش ارزش پول ملی و افزایش شدیدتر گرانی و تورم.
اگر بر فرض افزایش حقوق‌ها تا حدودی کاهش قدرت خرید حقوق‌بگیران را جبران کند، اما برای بیکاران، محرومان و فقرا فقط گرانی بیشتر و فقر بیشتر را به ارمغان می‌آورد و تعداد بیشتری زیر گرانی و تورم له می‌شوند و به‌ناچار تعداد زباله‌گردان بیشتر شده و افراد بیشتری مجبور می‌شوند فرزندان خود را بجای تحصیل روانه خیابان‌ها کنند تا گدایی کرده یا به دنبال دستفروشی یا پاک کننده شیشه خودروها باشند.
خلاصه آنکه کسانی که در این شرایط برای افزایش حقوق دست به تجمع می‌زنند و راهپیمایی می‌کنند، اگر با دیده بصیرت به زیر پای خود نگاه کنند اقشار ضعیفی را می‌بینند که زیر پایشان دارند له می‌شوند.
در واقع شعار برای افزایش حقوق در شرایط فعلی یعنی شعار به نفع تورم بیشتر و فقر گسترده‌تر.
معتقدم هرچند تمام کسانی که در ایران دست به تحصن و راهپیمایی می‌زنند از عواقب کار خود بی‌اطلاع‌اند لیکن گردانندگان این تجمع‌ها می‌دانند که چه می‌کنند و به احتمال قریب به یقین از سوی معاندین و سازمان‌های جاسوسی بیگانگان مأموریت دارند اوضاع کشور را بهم بریزند.
مناسب است سران این حرکت‌ها را با دستگاه دروغ‌سنج مورد سوال قرار دهند و از رابطه با بیگانگان و مأموریت‌های محوله و وجوه دریافتی به خاطر خوش خدمتی به بیگانگان سوال کنند.
قطعا عده‌ای به استفاده از دستگاه دروغ‌سنج اعتراض خواهند کرد. اتفاقا این‌ها کسانی هستند که باید در اولویت دروغ‌سنجی قرار گیرند زیرا *آن را که حساب پاک است از محاسبه چه باک است.*
ضرب‌المثلی قدیمی است که می‌گوید *چوب را که بلند می‌کنی گربه دزده در میره.*
البته قدرت خرید همهکحقوف بگیران در شرایط فعلی کم شده است و زندگی سخت‌تر شده است.
سوالی که اینجا میش می‌آید این است که آیا نجومی بگیران تقصیری ندارند؟
نه تنها نجومی بگیران بلکه کسانی که حقوق نجومی می‌دهند نیز مقصرند و و زیلن آنها خیلی بیش از زیان مالی‌ای هست که به اقتصاد جامعه می‌زنند. زیان آنها به اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی هزاران برابر زیان مالی آنهاست.
و اما همه می‌خواهد رفاه ایرانیان از جمله حقوق‌بگیران از مردم هر کشور دیگری بیشتر باشد و اگر مردم به درک اوضاع ترغیب می‌شوند به این دلیل نیست که وضع موجود راضی کننده هست بلکه برای این است که برای رسیدن به رفاه عمومی راهکارهایی وجود دارد که با این تجمعات و مطالبات نه تنها بهتر نمی‌شود بلکه بدتر هم می‌شود.
✍️ *محمد حسن قدیری ابیانه*
https://chat.whatsapp.com/DvBhtV9qdhELo2lKkbvsFl
ghadiri.ir/post/7195