پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

شاید گروهی از طرفداران حداد عادل به سمت روحانی گرایش پیدا کرده باشند ولی اثر حضور جلیلی به خصوص با توجه به حاکمیت فعلی شخصی مانند احمدی نژاد، در پیروزی روحانی بسیار پررنگ تر است. در صورت عدم حضور جلیلی آرای او قطعا وارد سبد رای روحانی نمی شد. از طرف دیگر افرادی که گرایشات حزبی نداشتند اما از روی کار آمدن فردی نزدیک به احمدی نژاد می ترسیدند و دنبال تغییر بودند نه ادامه وضع موجود، به سمت رقیب گرایش پیدا کردند. تعداد این افراد کم نبود. سال 88 با مشارکت بیشتر از امسال و به صحنه آمدن بسیاری از آرای خاموش اصلاحات، موسوی و کروبی مجموعا حدود13-14 میلیون رأی آوردند در حالیکه امسال با مشارکت کمتر مردم نسبت به سال 88، روحانی 18 میلیون رأی آورد. با توجه به اینکه در نظرسنجی ها پیش بینی میشد انتخابات به دور دوم کشیده شود و رقابت نفر دوم میان جلیلی و روحانی و رضایی باشد طبیعی بود که این افراد بیشتر به سمت روحانی بروند چرا که او پشتوانه اصلاحات و هاشمی را داشت.

بنابراین می بینید که تندروی و خودمحوری افرای که خود را حق مطلق می دانند و حاضر به قبول اشتباهاتشان نیستد چگونه اعتماد مردم را تخریب می کند و ما را به گذشته ای بر می گرداند که تجربه تلخی در تسلیم استکبار شدن برایمان به جا گذاشته بود. آقای جلیلی انسان بسیار محترم و ولایت مداری است، قبول. ولی آیا کسی که خود را سمبل مقاومت و اسلام ناب میداند و بدون هیچ تجربه کار اجرایی و یا برنامه قوی کارشناسی شده در اواخر وقت ثبت نام احساس تکلیف میکند؛ قادر به حل این همه مشکلات حاصل از ندانم کاری افرادی هست که هم اکنون عده ای از آنها را به عنوان حامی و کارشناس در اطراف خود دارد؟ هر چقدر هم بگوید من نماینده دولت و ادامه احمدی نژاد نیستم باز هم مردم می بینند که طرفداران دو آتشه احمدی نژاد  که چهار سال پیش او را اصلح معرفی می کردند اکنون اطراف جلیلی جمع شده اند.

حتی آقای ولایتی هم با وجودیکه شما قبولش دارید سیاست های خارجی جلیلی که شما او را اصلح معرفی کردید قبول ندارد و آن را تندروی می داند. اصلاح طلبان از گذشته درس گرفتند و فهمیدند با پرهیز از تندروی و اتحاد روی یک نامزد میانه روی متمایل به اصلاحات و با حمایت هاشمی می توانند به پیروزی امیدوار باشند و نهایتاً با رأی لب مرزی در دور اول پیروز شدند. اما اصول گرایان چه؟ آنها نفهمیدند شعار مقاومت از طرف کسانی که حقوق های میلیونی دولتی دریافت می کنند برای جذب مردمی که در این سالها زیر فشار اقتصادی درحال له شدن هستند و نشان دادن  فریاد و دردشان به سیاه نمایی تعبیر می شود تأثیری ندارد. حضرت علی (ع) مانند فقیر ترین مردم زندگی می کرد. رئیس جمهوری که در یک منطقه بالای شهر در خانه شخصی با حقوق هیئت علمی زندگی می کند که وقتی از تورم نزد او گله می کنند آن را دروغ و تخریب بخواند و به تمسخر بگوید بروید از محله ما خرید کنید چگونه می تواند ادعای ساده زیستی کند. ساده زیستی یک ژست سیاسی نیست. لزوم ساده زیستی حاکمان اسلامی برای درک موقعیت و مشکلات فقرا است. عاقبت این رفتار این است که امروز عده ای می گویند رئیس جمهور ساده زیست نمی خواهیم. اشرافی زندگی کند اما درست کشور را اداره کند. نه اینکه پز ساده زیستی بدهد اما سیاست هایش باعث شود ثروتمندان و صاحبان قدرت روز به روز پولدارتر شوند و عده ای با استفاده از رانت اطلاعاتی و عدم ثبات در کشور به ملیاردر های یک شبه تبدیل شوند درحالیکه مردم عادی جامعه روز به روز فقیر تر می شوند و هر روز بگویند دریغ از دیروز. استقلال و عزت یک کشور فقط در مقاومت هسته ای نیست. شما که نظریه پرداز اقتصادی هستید حتما بهتر می دانید سقوط پول ملی چه بلایی سر استقلال و عزت کشور می آورد.

مشکلات اقتصادی امروز، تورم، بیکاری جوانان، صدمه دیدن تولید، بی ثباتی مدیریتی که امسال همه کاندیدها بر روی آنها مانور میدادند را چهار سال پیش آقای رضایی پیش بینی کرده بود. او قطعا میدانست با جو موجود رأی نمی آورد اما آبرویش را خرج کرد تا به این افراد هشدار دهد روششان را اصلاح کنند نه اینکه خود را در همه مسائل متخصص بدانند. او تنها کاندیدی بود که در سال 88 اخلاق و قانون را رعایت کرد با این حال آمدند او را وصل به میر حسین و کروبی کردند و گفتند اینها سه نماینده زر و زور و تزویر بودند . 8 سال فرماندهی او را در جنگ تعبیر به 4 روز جنگ می کنند. او هم قطعا از خیلی ها خیلی چیزها می داند اما منش و اخلاقش اجازه نمی دهد مانند امثال احمدی نژاد بگم بگم راه بیندازد و مصلحت نظام و آرامش کشور را فدای منافع شخصی و تحریک احساسات مردم برای ماهیگیری از آب گل آلود کند. او در این انتخابات هم از کاندیدای اصلح شما (که شخصیت پیشکسوت و با سابقه ای مانند دکتر ولایتی را به تمسخر گرفت و طوری نشان میداد که همه نادان و دروغگو هستند و فقط خودش می فهمد در سیاست خارجی چه خبر است) با اخلاق تر بود.  همین کسانی که امروز جلیلی را اصلح میدانند چهار سال پیش احمدی نژاد را (با وجود واضح بودن رفتارهای غلطش) اصلح و نماینده نظام و رهبر معرفی کردند اما وقتی نقاب از چهره برداشت نه تنها حاضر نشدند به اشتباهشان اعتراف کنند و از مردم عذر بخواهند بلکه سایرین را به بی بصیرتی متهم کردند و ادعا کردند او قبلا منحرف نبوده الان هم نیست فقط آدم بده مشایی است. کسانی که چهار سال پیش چشمشان را بروی انحرافات و قانون شکنی های احمدی نژاد بستند، ماجرای هاله نور را انکار کردند و دروغ خواندند، ماجرای دوستی با مردم اسرائیل را نادیده گرفتند، بی اخلاقی و جنجال آفرینی او در مناظرات و هیزم در آتش فتنه ریختن را حق او در دفاع از خود دانستند در حالی که گوششان را بر انتقادات آقا از او بستند و فقط نظرات مثبت رهبری را در مورد او شنیدند، امروز محصول رفتارشان را درو می کنند که البته اگر خطری وجود داشته باشد متوجه همه ملت خواهد بود همانطور که دود رفتارهای غیر منطقی و سوء مدیریت احمدی نژاد و تیمش در چشم همه رفت.

نتیجه دوران خفقان و سرکوب انتقادات دوره هاشمی شد خاتمی با شعار آزادی و مردم سالاری، نتیجه بی بند و باری و فساد اقتصادی و تسلیم استکبار شدن در دوره ی خاتمی شد احمدی نژاد با شعار ساده زیستی و مبارزه با مفاسد؛ و اکنون نتیجه تندروی و بی ثباتی و قانون گریزی و بی لیاقتی در اداره اقتصادی کشور و فشارهای تحریم روی مردم همین شده که می بینید. احمدی نژاد کارهای مثبت زیادی انجام داد اما عملکرد او مشکلات بزرگی هم درست کرد که نتیجه آن نارضایتی مردم و سخت شدن زندگی آنها بود. در چنین حالتی مردم به دنبال تغییر می روند. ای کاش اصول گرایان به جای آنهمه احساس تکلیف فرق بین اهم و مهم را بهتر تشخیص می دادند که اکنون امثال آقای یامین پور نیاید بگوید شماتت حزب‎الهی‎ها خیانت است و هر که شماتت کند ابله است.

سلام مجدد آقای دکتر

من کماکان منتظر جوابتون هستم؟