بسم الله الرحمن الرحیم. با توجه به آثاری که هدفمندسازی یارانهها بر شرایط اقتصادی کشور و در نتیجه «توسعه» دارد، بحث «هدفمندسازی یارانهها، چالش‌های فرارو و آثار آن بر توسعه در ایران» را در شماره پیشین آغاز کرده و تلاش کردیم موضوعاتی مانند: هدفمندسازی یارانهها و عدالت، هدفمندی یارانهها و رشد اقتصادی، آثار بلندمدت هدفمندی بر توسعه در ایران و ... را مورد بررسی قرار دهیم. با توجه به ناتمام ماندن بحث و ضرورت ادامه آن، در این میزگرد به ضرورت هدفمندسازی و اصلاحات ساختاری مکمل هدفمندی یارانهها می‌پردازیم. منتظر شنیدن نظرات جناب آقای دکتر قدیری‌ابیانه هستیم.
دکتر محمدحسن قدیری ابیانه: با تشکر از فصلنامه راهبرد توسعه که نسبت به موضوع مهم هدفمندسازی یارانهها، اهتمام داشته و این میزگرد را سامان داده است، مطالبی را در این مورد بیان می‌کنم.
بحث از یارانهها به بحث کلی‌تری با عنوان «نفت» در کشور ما باز می‌گردد. بخشی از نفت صادر می‌شود و بخشی هم به مصرف داخلی می‌رسد که یارانهها به مصرف داخلی نفت مربوط است. مناسب است که به وضعیت فعلی صادرات نفت اشاره‌ای داشته باشم. به نظر من (با توجه به ارتباطی که با مردم و سخنرانی‌هایی که در میان اقشار و در نقاط مختلف کشور دارم) معضل بزرگتری نسبت به وابستگی اقتصاد به نفت داریم. آن معضل بزرگ‌تر، وابستگی ذهنی به نفت است که دهها، صدها و گاهی هزاران برابر واقعیت است. ما دچار نوعی توهم در کشور هستیم.
قدیری ابیانه در گفتگو با «نسیم»: دولت فقط 33 هزار تومان از مبلغ یارانه را از محل واقعی کردن قیمت‌ها می‌پردازد و مابقی از محل اعتبارات عمرانی است/ با تنبلی اجتماعی از جهاد اقتصادی به اقتصاد مقاومتی رسیدیم/ 'خود تحریمی' و تنبلی بزرگترین تحریم ما است.
قدیری ابیانه با بیان اینکه اقتصاد و فرهنگ دو بال برای پیشرفت کشور و اوج گرفتن آن در همه ابعاد است اظهار داشت: همه مردم باید خود را مخاطب این پیام بدانند و به دنبال ایفای نقش خود باشند/حماسه سیاسی در بعد مردمی محقق شده و اثر خارجی نیز داشته است.