بالاخره هر چند با تاخیر جناب آقای موسی قربانی نماینده محترم قائنات در مجلس شورای اسلامی توضیح دادند که منظورشان از تماس هایی از ریاست جمهوری برای منتفی شدن مجازات های متخلفین گرانفروشی ربطی به قدیری ابیانه نداشته است و تاکید کردند که " فکر نمی کنم هیچ یک از خوانندگانی که گفت و گوی تفصیلی بنده را خوانده باشند چنین برداشتی کنند."
وی در ادامه می گوید:
موسی قربانی: "فکر نمی کنم هیچ یک از خوانندگانی که گفت و گوی تفصیلی بنده را خوانده باشند چنین برداشتی کنند."
سایت خانه ملت: واکنش موسی قربانی به جوابیه قدیری ابیانه
عضو هیات رئیسه کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس هشتم، واکنش قدیری ابیانه به صحبت‌های خود مبنی بر اینکه قربانی با طرح موضوعاتی در روزنامه‌های آن زمان به دنبال پیروزی در انتخابات مجلس بود را تهمتی آشکار خواند و گفت: ایشان در مورد صحبت های بنده قضاوت کرده و گفته است که قربانی انگیزه انتخاباتی داشت در حالی که تا مرداد ۷۴ به هیچ عنوان در ذهنم بحث انتخابات نبود.
به گزارش خبرگزاری خانه ملت، انتشار گفت و گوی تفصیلی خانه ملت با موسی قربانی نماینده ادوار مجلس که در تاریخ سوم فروردین ۱۳۹۲ منتشر شد، واکنش محمد حسن قدیری ابیانه را در پی داشت زیرا در بخشی از این مصاحبه از وی نام برده شده بود که همین امر ارسال جوابیه‌ای از سوی قدیری ابیانه را در پی داشت، در این میان صحبت های وی باعث توضیحات موسی قربانی نسبت به این اظهارات شد.
باسمه تعالی
مدیر مسئول سایت خانه ملت
با سلام و احترام
آن سایت محترم در تاریخ 3 فروردین 1392 اقدام به نشر مصاحبه جناب حجت الاسلام موسی قربانی در مورد خاطراتشان نموده اند. از آنجا که مطالب ایشان موجب القای مطالب نادرست در مورد اینجانب می شود، با وجود اینکه ایشان به خوبی واقفند که بنده هیچ تماسی با ایشان برای سفارش هیچکس نداشته ام و با توجه به اینکه متوجه شده اند که ممکن است خوانندگان تلقی اشتباه از صحبت هایشان داشته باشند و علیرغم اینکه آگاهند که مطلبشان می تواند خدشه بی جهت به اعتبار یک هموطن شده باشد لیکن متاسفانه ایشان صداقت و تعهد و عدالت لازم را برای صدور اصلاحیه حتی در وبلاگ شخصی شان نداشته اند و این موضوعی نیست که از ایشان انتظار می رفت.
لذا از آن سایت محترم خواهشمند است پاسخ کامل اینجانب به ایشان شامل این سطور را در روزنامه خود درج فرمایید.
قدیری ابیانه در سال های 1373 الی 1376 معاون ارتباطات و تبلیغات دولت در دفتر رئیس چمهور در سه سال آخر دوره ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی بود.
چهار اداره کل زیر نظر وی انجام وظیفه می کردند که عبارت بودند از:
اداره کل اطلاعات و مطبوعات
اداره کل روابط عمومی
دفتر تبلیغات دولت
دفتر پژوهش های دفتر ریا
عکس از خبرگزاری ایتالیایی آنسا بهمن 1357
خاطرات اشغال سفارت شاهنشاهی ایران در ایتالیا در دهه فجر سال 1357
خاطرات اشغال سفارت شاهنشاهی ایران در ایتالیا در دهه فجر سال 1357 قسمت اول
خاطرات اشغال سفارت شاهنشاهی ایران در ایتالیا در دهه فجر سال 1357 - قسمت دوم
خاطرات اشغال سفارت شاهنشاهی ایران در ایتالیا در دهه فجر سال1357 - قسمت سوم
خاطرات اشغال سفارت شاهنشاهی ایران در ایتالیا در دهه فجر سال 1357 - قسمت چهارم
ارتداد آیه‌ی شیطان
فاطرنیوز: حکم امام خمینی(ره) فراتر از دولت و حتی نظام است. در واقع حکم ایشان حکم اسلام است؛ این حکم به تمام اهداف خود نایل آمد؛ فقط یک قدم باقی مانده و آن اجرای حکم است تا جسد پوسیده و متعفن سلمان رشدی نیز به خاک سپرده شود.
بهمن ۲۷, ۱۳۹۱
گروه فرهنگی فاطرنیوز؛ اولین اقدامی که پس از جنگ ایران و عراق در جبهه‌ی جنگ نرم علیه اسلام توسط غرب طرح‌ریزی شد، انتشار کتاب «آیات شیطانی» نوشته‌ی سلمان رشدی و توزیع آن در سراسر جهان بود. بعد از آن در نشریات اروپایی از سلمان رشدی به عنوان یک شخصیت انقلابی یاد شد و در نهایت سیاستمداران ایالات متحده نیز با دعوت از رشدی و همسرش به آمریکا، برای وی برنامه‌های سخنرانی متعددی در ایالت‌های مختلف آمریکا ترتیب دادند؛ امام خمینی(ره) در ۲۵ بهمن ۱۳۶۷ در اقدامی بی‌سابقه، فتوای اعدام سلمان رشدی را صادر کرده. در این راستا و به مناسبت سالگرد فتوای امام(ره) با دکتر «محمدحسن قدیری ابیانه» دکترای مدیریت استراتژیک به گفت و گو نشستیم.
در روز 16 بهمن 1357 در رم وقتی شنیدم که حضرت امام (ره) مهندس بازرگان را به عنوان نخست‌وزیر موقت تعیین فرمودند، بلافاصله به این اندیشه فرو رفتم که در این لحظه تاریخی تکالیف من چیست؟
و چه باید بکنم؟ بلافاصله همه دانشجویان مسلمان را به سفارت فرا بخوانم؟! یا راه دیگری باید رفت!؟ تصمیم گرفتم از هر انجمنی بخواهم سریعا یک نفر را به عنوان رابط و هماهنگ کنده به رم بفرستد و خودم نیز بلافاصله به سفارت شاهنشاهی مراجعه کرده و خود را نماینده دولت موقت معرفی کنم و بخواهم که سفارت را تحویل من دهند،
این نامه را محمد حسن قدیری ابیانه در زمانی که رایزن مطبوعاتی بوده به میر حسین موسوی که نخست وزیر و وزیر خارجه بوده نوشته است.