پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

جنبش دانشجویی به عنوان یکی از جریان‌های مهم و تاثیرگذار اجتماعی در تاریخ سیاسی اجتماعی معاصر ایران نقش‌ها و عملکرد‌های غیر قابل انکاری بر عهده داشته است. این جریان در طول عمر خود، همواره نمایانگر شاخصه‌ها و معیار‌های متعالی برای جامعه اسلامی ایرانی بوده و همیشه در خط مقدم مقابله با نفوذ دشمنان خارجی و خائنان داخلی قرار داشته است. این جریان نشان داده است که دو اصل استکبارستیزی و عدالت‌خواهی هیچگاه از بدنه دانشجو و دانشگاه جدا نخواهد شد.

گفت‌وگوی تفصیلی فارس با قدیری ابیانه

جنبش دانشجویی باید پاسخگوی عملکردش باشد/ دانشجو صورت مسئله نیست، راه‌حل است

قدیری ابیانه معتقد است امروز برای دانشجویان فضای فعالیت دانشجویی بسیار بیش از گذشته است، اما از این فرصت استفاده نمی‌کنند و «دچار خمودگی» شده‌اند. امروز جنبش دانشجویی باید قدری از مطالبه‌گری‌اش کم کند و بر پاسخگویی به عملکردش بیفزاید.

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری فارس، تأسیس انجمن اسلامی دانشجویان در ایتالیا وابسته به اتحادیه انجمن‌ های اسلامی دانشجویان در اروپا و آمریکا در سن 20 سالگی (سال 1353) بهانه خوبی بود تا به مناسبت 16 آذر؛ روز دانشجو به سراغ محمدحسن قدیری ابیانه سفیر اسبق ایران در مکزیک و استرالیا برویم.

قدیری ابیانه وقتی از فعالیت‌های دوران دانشجویی‌اش در ایتالیا سخن می‌گوید، در نگاه اول از یک جوان 20 ساله بعید به نظر می‌رسد، که به تنهایی به سفارت ایران در رم برود و بگوید «من قدیری هستم نماینده دولت موقت، آمده‌ام که سفارت را تحویل بگیرم» و بدون هیچ فشاری بتواند سفارت را بگیرد!

یا اینکه یکی از نامه‌های امام (ره) که خطاب به آزادیخواهان جهان بود را ترجمه و تایپ کند، در پاکت گذاشته و برود واتیکان و بگوید حامل نامه امام (ره) به پاپ هستم و بالاخره هم داخل شود و نامه را ارائه دهد.

البته در کنار این فعالیت‌ها سختی‌هایی هم بوده که قدیری ابیانه از آنان به عنوان «سختی‌های شیرین» یاد می‌کند. اینکه با 50 دلار هزینه ماهانه اش به عنوان دانشجو نمی‌شد هزینه انجمن اسلامی را تأمین کرد یا اینکه گشتن شهرهای ایتالیا برای جذب حداقل یک دانشجوی مسلمان.

وی در همین خصوص می‌گوید «اگر شب یا صبح خیلی زود به شهرها می‌رسیدیم یا در پارک می‌خوابیدم یا در کیوسک تلفن یا در سالن انتظار قطار. نه جایی داشتم و نه پولی که به مهمانسرا بروم».

البته قدیری ابیانه معتقد است امروز برای دانشجویان فضای فعالیت دانشجویی بسیار بیشتر از گذشته است، اما از این فرصت استفاده نمی‌کنند و «دچار خمودگی» شدند. وی بر این اعتقاد است که امروز جنبش دانشجویی باید قدری از مطالبه‌گری اش کم کند و در پاسخگویی به عملکردش بی‌افزاید.

وی وضعیت جنبش دانشجویی در دوران اصلاحات را «نتیجه نفوذ دشمن» می‌داند و اینکه ترور دانشمندان ما مانند زدن هواپیمای جاسوسی است. اینکه ذهن دانشجو و استاد ما را اشغال کنند مانند این است که آن پهباد را به خدمت بگیرند و این خطرناک‌تر است.

قدیری ابیانه همچنین در این گفت‌وگو وضعیت امروز جنبش دانشجویی را آسیب شناسی کرد و گفت «خود کم‌بینی و "ما نمی‌توانیم" ابتدای انحراف در دانشجو و جنبش دانشجویی است».

در این نشست قدیری ابیانه مباحث دیگری از جمله سیاست دولت روحانی در برخورد با جنبش دانشجویی را نیر مطرح کرد که در ادامه متن کامل این گفت‌وگو آمده است.

آقای روحانی گفت که: نظر من نسبت به شورای نگهبان نظر قانون اساسی است. قانون اساسی شورای نگهبان را ناظر می‌داند ما هم این شورا را ناظر می‌دانیم.

پاسخ: در قانون اساسی نظر رئیس جمهور در مورد وظایف شورای نگهبان هیچ اهمتی ندارد. طبق قانون اساسی تفسیر قانون اساسی و از جمله اختیارات شورای نگهبان با شورای نگهبان است.

کارشناس عالی امور استراتژیک گفت:دغدغه دولتمردان کسب آرای مردم در انتخابات بعدی است و این مسئله موجب گردیده است سیاست دولتها به جای یک سیاست تولید محور یک سیاست توزیع محور باشد، اقتصاد ایران را نه می توان حماسی نه مقاومتی و نه جهادی نامید بلکه با ویژگی هایی که ذکر شد اقتصاد ایران یک اقتصاد استراحتی است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ محمد حسن قدیری ابیانه کارشناس عالی امور استراتژیک در گفتگو با “مهندسان ایران “ در رابطه با اولویت های اقتصادی فراموش شده کشور اظهار داشت : مشکل اقتصادی ایران وابستگی اقتصادی کشور به نفت است که از ضعف فرهنگ کار و تولید در کل کشور ناشی می شود.

وی افزود: متاسفانه این ذهنیت در بین مردم شکل گرفته که ایران به دلیل ثروتمند بودن و داشتن منابع نفتی و سایر منابع نیازی به کار کردن ندارد و از این طریق می شود نیازهای مردم را برطرف کرد که در این ماجرا هم مردم و هم دولت ها و مسئولین مقصر هستند این در حالی است که تصور مردم از درآمدهای نفتی ده ها ، صدها و گاه هزاران برابر واقعیت است یعنی وابستگی ذهنی مردم به نفت چندین برابر وابستگی واقعی است واین امر تنبلی اجتماعی را به دنبال آورده است.

مطابق با معیارهای تنبلی اجتماعی ایرانیان بعد از اعراب در جهان قرار گرفت اند.

خبرگزاری رسا ـ سفیر سابق ایران در مکزیک و استرالیا با اشاره به فضای موجود کشور در قبال رسانه‌های منتقد دولت گفت: فشارهایی که دولت بر مطبوعات منتقد وارد می‌کند، مسأله‌ای حساس است؛ ازجمله آن حذف یارانه نشریاتی که متعلق به بیت‌المال هستند که با این کار دولت در عمل خواسته به آنها ضربه بزند و همین امر سبب شده است تا برخی از خبرگزاری‌ها و نشریات در نمایشگاه مطبوعات امسال شرکت نکنند.

محمد حسن قدیری ابیانه، سفیر سابق ایران در مکزیک و استرالیا با حضور در غرفه خبرگزاری رسا در بیست و یکمین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری ها در گفت‌وگو با خبرنگار این خبرگزاری، با اشاره به فضای موجود کشور در قبال رسانه‌های منتقد دولت اظهار داشت: فشارهایی که دولت بر مطبوعات منتقد وارد می‌کند، مسأله‌ای حساس است؛ از جمله آن حذف یارانه نشریاتی که متعلق به بیت‌المال هستند که با این کار دولت در عمل خواسته به آنها ضربه بزند و همین امر سبب شده است تا برخی از خبرگزاری‌ها و نشریات در نمایشگاه مطبوعات امسال شرکت نکنند.

 وی افزود: گرچه دولت می‌خواهد این مسأله را در پوشش عدم کمک به مؤسسات عمومی که از بیت المال ارتزاق می‌کنند، نسبت بدهد، اما هدف این نیست.

 قدیری ابیانه به تخصیص بودجه برای نشریات به اصطلاح خصوصی اشاره و تأکید کرد: تعداد قابل توجهی از این نشریه‌ها جزء نشریات فتنه‌گر هستند؛ نشریاتی که خط را از خارج کشور می‌گیرند و هزینه آنها را وزارت فرهنگ و ارشاد می‌دهد.

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو 1394/08/20، قدیری ابیانه گفت: همان طور که می بینید روسیه در سوریه هم امروز با داعش می جنگد.

وی گفت: مصدق هم معتقد بود که باید از قدرت ها به نفع خود استفاده کرد و به آمریکا هم اعتماد داشت همین خام خیالی ها منجر به کودتا شد و 25 سال کشور را گرفتار کرد.

این کارشناس استراتژیک با بیان اینکه برخی احساس می کنند با رابطه با غرب همه چیز به دست می آوریم اظهار داشت: اسنادی که هم اکنون در لانه جاسوسی قرار دارد اسناد بعد از انقلاب نشان می دهد که آمریکا از همان ابتدا به دنبال نابودی نظام، ضربه زدن به اقتصاد کشور و تولید و حمایت از ترورها بوده است. ما به آمریکا فرصت دادیم که تغییر رویکرد بدهد ولی نکرد.