پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

نماینده کلیمیان: تهدید منافع ایران در منطقه منافع آمریکا را به‌صورت مضاعف مورد تهدید قرار خواهد داد

نماینده کلیمیان ایران در مجلس گفت: هرگونه خدشه‌ای به امنیت اقتصادی ما در منطقه باعث می‌شود منافع اقتصادی همه حواریون آمریکا و صهیونیست‌ها در منطقه به‌صورت مضاعف تهدید شود.

سیامک مره‌صدق نماینده کلیمیان ایران در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، با اشاره به ماجراجویی‌های آمریکا در سطح منطقه، گفت: همه سوداگران و کسانی که در منطقه قصد تجارت دارند باید بدانند که یا منطقه خلیج فارس به صورت باید مورد استفاده همه قرار گیرد یا اینکه هیچ کس نخواهد توانست از این منطقه به صورت امن استفاده کند.

وی افزود: ما به هیچ وجه اجازه نمی‌دهیم استانداردهای دوگانه‌ای که آمریکا در ذهن خودش در رابطه با مسائل مختلف در جهان سیاست و فرهنگ و اخلاق به کار می‌برد به صورت اجباری شامل حال ما شود و اجازه نخواهیم داد منافع ملی ما مورد طمع امپریالیسم و صهیونیسم قرار گیرد و آنها امنیت اقتصادی ما را تهدید کنند.

اروپا به دلیل حجم گسترده مراودات تجاری خود، هر قدر که با کاخ سفید اختلاف داشته باشد، قادر نیست که از زیر سایه پدرخواندگی آمریکا خارج شود. حجم روابط اروپا و آمریکا حدود هزار میلیارد دلار است، درحالی‌که این رقم در رابطه با کشورمان 20 میلیارد دلار برآورد شده است.

 «محمدحسن قدیری ابیانه» در روزنامه «حمایت» نوشت: 

این روزها که در چهارمین سالگرد امضای توافق هسته‌ای ایران با گروه 1+5 قرار داریم، دیگر بر کسی پوشیده نیست که تکیه به غرب و آمریکا برای برخورداری از اقتصادی بهتر، تطابقی با چشم‌اندازهای جمهوری اسلامی و اهداف آن ندارد. کاخ سفید در ماجرای گفتگوهای هسته‌ای با وعده‌های پوچ کوشید تا برای خلع سلاح انقلاب اسلامی از مؤلفه‌های حیثیتی و محدود کردن توان تأثیرگذاری کشورمان در غرب آسیا، برجام را یک امر حیاتی برای آینده ایران معرفی کند، حال آنکه به‌واسطه بدعهدی‌های آمریکا، جمهوری اسلامی به هیچ‌یک از اهداف اقتصادی خود از رهگذر «برنامه جامع اقدام مشترک» نرسید. برخلاف آنچه برخی از مسئولین تصور می‌کردند، نه‌فقط اوباما بلکه ترامپ و اروپا نیز به تعهدات خود ذیل توافق هسته‌ای پایبند نماندند و در دوران تصدی دموکرات‌ها و جمهوری خواهان، بر ابعاد تحریم‌ها افزوده شد. افزون بر این، شاه‌بیت ایران در دوره مذاکرات هسته‌ای این بود که نشست‌وبرخاست‌ها با گروه 1+5 به‌منظور رفع تحریم‌ها صورت می‌گیرد، حال آنکه رئیس‌جمهور وقت آمریکا، برای حفظ اهرم فشار اقتصادی در وهله نخست و بعدها برای جایگزینی تحریم‌ها با وعده‌هایی به‌منظور تحدید توان دفاعی و نفوذ منطقه‌ای کشورمان مذاکره می‌کرد. 

یکشنبه ۲۳ تیر ۱۳۹۸ 

محمدحسن قدیری ابیانه، تحلیلگر مسائل بین الملل: رژیم نژادپرســت صهیونیســت قطعاً رفتنی اســت؛ این کلید واژه‌ای بود که از صحبت‌های اخیر سید مقاومت می‌توان برداشت کرد. واقعیت‌های موجود نیز مؤید این سخنان است.

نخستین گواه اختلافات داخلی، تشتت آرا و نزاع‌های درونی در سرزمین‌های اشغالی است. نژادپرستی موجود در ارکان رژیم صهیونیستی تنها مربوط به اختلاف میان یهودیان با اعراب نیست، بلکه این تبعیض در جامعه صهیونیست‌ها هم موج می‌زند.

همین مسئله در چند هفته اخیر سبب شد اتیوپی تبارهای ساکن در اراضی اشــغالی که به خاطر رنگ پوست‌شان همواره مورد ستم واقع شده‌اند، در اعتراض به آپارتاید صهیونیست به خیابان ریخته و مخالفت خود را با سیاست‌های تل آویو اعلام کنند.

گروه سیاسی ــ سفیر پیشین ایران در مکزیک و استرالیا، نگرانی مهم سعودی‌ها از برجسته شدن ابعاد سیاسی حج را به ایجاد تزلزل در الگوی حکومتی این کشور مربوط دانست و گفت: مدل حکومتی عربستان، که پادشاهی موروثی است، با اصول اسلام مغایرت دارد و در این الگوی حکومتی مردم هیچ نقشی ندارند و آن‌ها نمی‌خواهند موسم حج بستری برای انتقال اندیشه مردم‌سالاری و گسترش آن، بر اثر ارتباطات و گفت‌وگوی میان حجاج شود.

محمدحسن قدیری ابیانه، سفیر اسبق ایران در استرالیا و مکزیک و کارشناس ارشد مدیریت استراتژیک، در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا، درباره ظرفیت‌های سیاسی حج و دلایل تلاش عربستان برای کمرنگ ساختن بعد سیاسی حج گفت: در مراسم حج مسلمانان از اقصی نقاط جهان برای عمل به وظیفه واجب خویش در یک نقطه و روزهای مشخصی گرد هم می‌آیند و تا چند سال پیش و قبل از راهپیمایی اربعین، مراسم حج بزرگترین تجمع جهانی محسوب می‌شد. حج فرصتی برای خودسازی و تجدید بیعت با خداوند برای عمل به فرامین الهی است. بنابراین حج عمل به دستورات الهی محسوب می‌شود و در دستور الهی، سیاست جایگاه ویژه‌ای دارد که از جمله این دستورات تشکیل حکومت اسلامی، اجرای احکام اسلامی و گسترش آن هستند.

روزنامه حمایت ۱۷ تیر ۹۸

گام دوم جمهوری اسلامی در مواجهه با بدعهدی اروپا و تحریم‌های مجدد آمریکا روز گذشته با عبور از سقف غنی‌سازی اورانیوم به میزان 3.67 درصد کلید خورد. ایران از دو ماه پیش، تصمیم خود برای کاهش الزامات برجامی را که مستند به بند 36 برنامه اقدام جامع مشترک بود، به اطلاع طرف‌های توافق هسته‌ای رسانده و تلویحاً هشدار داده بود که چنانچه در انجام تعهداتشان تعلل ورزند، از برجام خارج خواهد شد. مقارن افزایش فشار کشورمان به اروپا، شاهد تقلا و دستپاچگی فرانسه، انگلیس، آلمان و نهاد سیاست خارجی اتحادیه اروپا هستیم که با زبان تهدید و گاهی تطمیع، می‌کوشند که مانع از کاهش پلکانی تعهدات کشورمان در برجام شوند.

به‌عنوان نمونه، «فدریکا موگرینی»، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بدون توجه به بدعملی تروئیکای اروپایی در خصوص برجام، خواستار بازگشت ایران به تعهداتش شد و آن را ناقض توافق هسته‌ای دانست. «نیلز آنن» وزیر مشاور آلمان در امور خارجه نیز با بیان اینکه کشورش ایران را به خاطر برآورده نشدن انتظاراتش از برجام درک می‌کند، گفت که انتظار دارد تهران به تمام تعهداتش در این توافق پایبند بماند! انگلیس هم پیش‌ازاین، با هر نوع اقدام تقابلی ایران مخالفت کرده و وزیر خارجه این کشور در تهدیدی کودکانه اظهار کرده بود که اگر ایران برجام را نقض کند، کشورش از توافق هسته‌ای خارج خواهد شد! افزون بر این، مکرون حدود 10 روز قبل گفته بود که سعی می‌کند ترامپ را به رفع برخی تحریم‌های ایران ترغیب کند اما با وجود پذیرش قصور اروپا برای نشان دادن حسن نیت در قبال جمهوری اسلامی، اقدام دیروز کشورمان را «نقض برجام» توصیف کرد! بااین‌حال، کاخ الیزه مدعی شده است که ایران و فرانسه توافق کرده‌اند که از 15 جولای (24 تیر)، شرایط ازسرگیری گفتگوهای هسته‌ای با همه طرف‌ها را بررسی کنند!

«کدام مقاومت؟ کدام رهایی؟»-۹ قدیری ابیانه با مهر مطرح کرد: حضور مسئولان لیبرال در مصادر قدرت را نتیجه انتخاب مردم می‌داند و در پاسخ به این اعتراض عمومی که «خود مسئولان اهل مقاومت نیستند»، می‌گوید: «خودکرده را تدبیر نیست!»

به گزارش خبرنگار مهر، محمدحسن قدیری ابیانه دارای دکترای مدیریت استراتژیک و سفیر اسبق ایران در مکزیک و استرالیا بوده است. «سبک اقتصادی و فرهنگی زندگی» و «زن در اسلام و غرب» برخی از آثار منتشر شده اوست. از او درباره اقتضائات کنونی مقاومت در ایران پرسیده‌ایم تا شاید با کمک او بر مسئله «کدام مقاومت؟ کدام رهایی؟» نور بیشتری بتابانیم.

قدیری ابیانه گفت: معامله قرن به مقاومت قرن و به شکست قرن برای غرب و رژیم صهیونیستی تبدیل خواهد شد.

معامله قرن به شکست قرن صهیونیست‌ها تبدیل خواهد شدمحمد حسین قدیری ابیانه کارشناس مسائل سیاسی در گفت‌وگو با خبرنگار احزاب و تشکل‌های ‌گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به مطرح شدن مسئله معامله قرن گفت: قطعا معامله قرن به نتیجه مورد نظر صهیونیست ها و آمریکایی ها نخواهد رسید.

همزمان با افزایش درگیری میان ارتش سوریه و تروریست‌های مورد حمایت ترکیه در ادلب، منابع رسانه‌ای از حضور دو هیئت آمریکایی و سعودی در فرودگاه نظامی الرقه، منطقه‌ای که تحت ســلطه کردهای سوری قرار دارد، پرده برداشتند.

روزنامه قدس ۲۷ خرداد ۹۸

یادداشت دکتر قدیری ابیانه در روزنامه حمایت ۲۷ خرداد ۹۸

یکم: علیرغم اینکه «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا و اسلافش همواره کوشیده‌اند که تصویری مقتدر و مسلط بر جهان از کشورشان در مقابل مرئی و منظر مردم دنیا قرار دهند، شواهد و قرائن فراوانی نشان می‌دهند که هژمونی یانکی‌ها در عرصه بین‌المللی رو به افول است. سهم آمریکا در اقتصاد جهانی پیش از این 40 درصد بود اما در حال حاضر به کمتر از 15 درصد رسیده و این واقعیتی است که حتی دولتمردان فعلی و پیشین این کشور به آن اذعان دارند. گفتگوی تلفنی «جیمی کارتر»، رئیس‌جمهور اسبق و دونالد ترامپ که هر دو نسبت به نزدیک شدن چین به مرزهای اقتصادی آمریکا ابراز نگرانی کرده و از لزوم اتخاذ تصمیمی برای مقابله با آن سخن به میان آورده بودند، نمونه‌ای از این اعترافات به شمار می‌آید. علاوه بر این، دلار آمریکا امروز تنها واحد پول جهانی نیست و اتحادیه اروپا که در دوران ترامپ، مناسباتی مخدوش با واشنگتن را تجربه می‌کند، با راهی کردن یورو به بازار جهانی، بیش از 30 درصد از ذخایر ارزی جهان را به خود اختصاص داده است. انتشار دلار تنها با تصمیم بانک مرکزی آمریکا (فدرال رزرو) انجام می‌گیرد اما یورو تحت نظر بانک‌های مرکزی کشورهای 28 گانه قاره سبز منتشر می‌شود و از این منظر، از اعتبار بیشتری برخوردار است. ضمن اینکه کشورهای تحریم شده از سوی وزارت خزانه‌داری آمریکا – بخوانید وزارت جنگ دولت ترامپ – به فکر پایان دادن به سلطه و آقایی دلار برآمده‌اند. به‌عنوان نمونه، همین هفته پیش بود که چین و روسیه تصمیم گرفتند مبادلات تجاری خود را که به بیش از 100 میلیارد دلار در سال بالغ می‌شود، بر پایه پول ملی طرفین انجام دهند. اگر دلار انحصار خود در بازارهای جهانی را از دست بدهد که عملکرد ترامپ، جهان را به این سمت سوق داده است، اهرم بسیار قوی و محکمی از دست آمریکا خارج خواهد شد و دیگر قادر نخواهد بود که مشکلات خود را با چاپ دلار به سایر کشورها منتقل کند.

آنها که فروپاشی آمریکا را باور ندارن این مقاله را مطالعه کنند:

نشریه معتبر «فارین افرز» در پرونده‌ای ویژه، هژمونی آمریکا را رو به پایان توصیف کرده و به بررسی دلایل پایان دوران رهبری ایالات متحده بر جهان، پرداخته است.

 به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، در سال‌های اخیر ورود نظام بین‌الملل به دوران گذار از جهان تک‌قطبی تحت رهبری ایالات متحده به جهانی چندقطبی و چندصدایی به یک حقیقت غیرقابل انکار بدل شده و بسیاری از تحلیلگران آمریکایی به این موضوع اذعان کرده‌اند.

حتی «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا نیز در تبلیغات انتخاباتی‌اش از افول جایگاه این کشور در جهان صحبت می‌کرد و نهایتا هم با شعار «عظمت را به آمریکا بازگردانیم»، روی کار آمد.

در همین چارچوب، این ماه نشریه معتبر «فارین افرز» پرونده‌ای ویژه با موضوع پایان هژمونی ایالات متحده در جهان منتشر کرده و با انتشار یادداشت‌هایی از جمله به قلم «فرید زکریا» تحلیلگر و نظریه‌پرداز آمریکا، به بررسی ریشه‌های این رخداد پرداخته است.

 دوماهنامه فارین افرز که به اندیشکده «شورای روابط خارجی ایالات متحده» وابسته است، این پرونده را با عنوان «چه بر سر قرن آمریکایی آمد؟»، منتشر کرده و در توضیح دلیل انتخاب این موضوع برای شماره جدید، نوشته است: «یک نسل پیش، ایالات متحده با اعتماد به نفس در حال رهبری جهان به سوی آنچیزی بود که تصور می‌شد هزاره‌ای جدید از صلح، شکوفایی، آزادی و همگرایی باشد. حالا اما، جهان به سوی آشوب پیش می‌رود و ایالات متحده یادآور آن آهنگ "لئونارد کوهن" است که می‌گفت: اوضاع اینطور پیش می‌رود و همه می‌دانند. چطور شد که همه چیز انقدر سریع از هم پاشید؟»

این نشریه می‌افزاید: «اکنون که می‌نگریم، این افول غیرقابل اجتناب به نظر می‌رسد. آنچه اکنون ظاهرا نیاز به توضیح دارد، رؤیاپردازی در پایان قرن پیش در واشنگتن درباره هژمونی ماندگار ایالات متحده است، نه درگیری‌های دائمی در داخل و خارج از کشور که اکنون به واقعیتی جاری بدل شده است. اما کسانی که در آن دوران زیست کرده‌اند، می‌دانند که هیچ‌چیز قطعی نبود و تاریخ می‌توانست طور دیگری رقم بخورد. از این رو، تصمیم گرفتیم به کالبدشکافی دهه‌های پایانی رهبری جهانی آمریکا بپردازیم، همان سال‌هایی که نخبگان ایالات متحده، آنچه را که به ارث برده بودند و نام نیکی را که در اختیارشان قرار گرفته بود، به باد دادند.»