✔در کشورهای مختلف سن بازنشستگی را با توجه به افزایش امید به زندگی تعیین نموده و به همان نسبت افزایش میدهند.
✔مثلا در آلمان و آمریکا سن بازنشستگی را به ۶۷ سال رسانده و آمریکا ۷۰ سال را برای سن بازنشستگی تعیین نموده و هر سال یک سال به ۶۷ سال اضافه میکند.
✔به طور متوسط در جهان در قبال هر ۶ و اندی نفر شاغل یک نفر بازنشسته است.
✔در قبل از پیروزی انقلاب اسلامی سن متوسط یا امید به زندگی در ایران ۵۲ سال بود و لذا ۳۰ سال کار را ملاک بازنشستگی تعیین کرده بودند و عملا افراد در حدود ۵۰ سالگی بازنشسته شده و لذا در زمان حیاتشان عملا بطور متوسط دو سال از مزایای بازنشستگی استفاده می کردند و این علیرغم این واقعیت بود که حجم صادرات نفت به ازای هر ایرانی در هر ماه بیش از ۸ برابر صادرات نفت به ازای هر ایرانی در لایحه بودجه سال ۱۳۹۸ بوده است.
✔اینک عمر متوسط برای مردها ۷۲ سال و برای زنها ۷۶ سال است.
✔به عبارت دیگر به ازای هر سال عمر مردان در قبل از انقلاب عمر به یک سال و نیم افزایش یافته است و لذا سالهای کاری برای بازنشستگی نیز باید به یک و نیم برابر سن بازنشستگی قبل از انقلاب یعنی ۴۵ سال کاری و ۶۵ سال سن افزایش یابد.