پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

 قدیری ابیانه، سفیر اسبق ایران در مکزیک و از کارشناسان امور بین‌الملل  در واکنش به گزارش اخیر بان کی مون دبیرکل سازمان ملل در مورد حقوق بشر در ایران، این گزارش را بخشی از پازل طراحی شده توسط آمریکا و اسرائیل علیه ایران توصیف کرد و افزود: آقای بان‌کی‌مون نه از طرف سازمان ملل بلکه از طرف این کشورها و قدرت‌ها مأمور به جو سازی علیه ایران شده است و چون آقای بان‌کی‌مون تحت نفوذ آمریکا و اسرائیل است ارائه چنین گزارشی در چنین موقعیت دور از انتظار نیست.

 وی تاکید کرد: بان‌کی‌مون در حالی از نقض حقوق قومیت‌ها در ایران صحبت می‌کند که قومیت‌های ایرانی از بالاترین حقوق و در حقیقت حقوق برابر بین هم برخوردار هستند و این در حالی است که بان‌کی‌مون با وجود مشاهده جنایت صهیونیست‌ها علیه قوم فلسطین و کشتار مردم غزه تا لحظه آخر سکوت اختیار کرد تا اسرائیل بتواند به نسل‌کشی خود ادامه دهد.
 سفیر اسبق ایران در مکزیک با اشاره به اینکه پیروان ادیان الهی مثل یهودیت و مسیحیت در ایران در محیطی آرام، امن و توأم با احترام از حقوقی زندگی می‌کنند افزود: در این شرایط آقای بان‌کی مون در حالی از نقض حقوق اقلیت‌های دینی صحبت می‌کند که مسلمانان در غرب از این حقوق برخوردار نیستند و این علیرغم تعداد کم اقلیت‌های دینی در ایران و تعداد زیاد مسلمانان در غرب است.

منبع: گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر به نقل از  روزنامه حمایت

یک کارشناس عالی امور استراتژیک تاکید کرد که نفی جریان پررنگ نفوذی در رسانه‌ها زیبنده وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیست.

دکتر محمدحسن قدیری ابیانه در گفت‌وگو با خبرنگار کیهان با بیان اینکه دستگاههای اطلاعاتی برای نفوذ در عرصه‌های مختلف خود را به رنگ محیط درمی‌آورند، گفت: دستگاههای جاسوسی به نفوذی‌ها و عوامل خود کارت شناسایی نمی‌دهند.

مدیرکل اسبق اطلاعات و مطبوعات وزارت خارجه افزود: اما قطعا دستگاههای جاسوسی برای نفوذ و بوِیژه نفوذ در عرصه رسانه‌ها برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری می‌کنند.

سفیر سابق ایران در مکزیک و استرالیا گفت: از نوع سیاست‌گذاری و جهت‌گیری یک رسانه و نوع قلم روزنامه‌نگاران می‌توان  به نفوذی بودن یا نبودن آن رسانه و عواملش پی برد.

وی ادامه داد: وقتی رسانه‌ای عینا مطالب رسانه‌های بیگانه را منتشر می‌کند و یا گروهی از اهالی رسانه با پول بیگانه به خارج از کشور گسیل می‌شوند تا دوره‌هایی را بگذرانند، قطعا برخی از اعضای این گروه یا برای دشمن قلم می‌زنند و یا خواهند زد.

قدیری‌ابیانه همچنین گفت: مطبوعات  مخالف اصولگرایی در کشور ما با هزینه‌های آنچنانی منتشر می‌شوند. خب هزینه آنها را کجا تامین می‌کند؟ البته برخی از اینها در مراحل بعدی تلاش می‌کنند هزینه‌هایشان را ازمحل بیت‌المال مسلمین تامین کنند مثل گرفتن آگهی‌های دولتی که رسانه‌های اصولگرا از آن محروم می‌شوند.

معاون اسبق ارتباطات و تبلیغات دولت، دخالت بیگانگان و نفوذی‌های آنها را در برخی رسانه‌ها، روشن توصیف کرد و گفت: وقتی مطالب  ضدایرانی رسانه‌های بیگانه در سطح رسانه‌های داخلی با نام دیگر منتشر می‌شود این یعنی فعالیت برای دشمن!

دکتر قدیری ابیانه: متأسفانه برخی از الان به دنبال این هستند که زمینه دیدار آقای روحانی با اوباما را در سفر به نیویورک فراهم کنند و بعد بگویند اتفاقی بوده و نام آن را دیپلماسی اتفاقی بگذارند.

نامزدهایی که برای جلب آراء مردم به قوم گرایی دامن می زنند وقتی به  قدرت برسند فامیل گرایی را بر قوم گرایی ترجیح خواهند داد.

قوم‌گرائی مظهر جاهلیت است. قوم گرایان را نمی‌توان اسلام گرا و اصولگرا دانست، هرچند مسلمان باشند.

قوم  دوستی نشانه ایمان و قوم گرایی میراث جاهلیت است.

کسانی که در انتخابات رای می خرند و یا می فروشند مسئول تمام مشکلات کشور هستند و با خرید و فروش رای منافع کشور را به فروش می گذارند.

گفت‌و‌گوی صریح و بی‌پرده با دکتر قدیری ابیانه - 2

این نظر شخصی رئیس جمهور نیست و نظر شخصی او این است که در قانون اساسی ما حق نظارت با شورای نگهبان است، ولی اینگونه می‌گوید و خلاف هم می‌گوید و مسئله این نیست که ما بخواهیم رئیس جمهور را در مورد این قضیه روشن کنیم، چون او حقوقدان است و در نظام مسئول بوده و با این قانون کاملاً آشناست.

جویباران ـبه گزارش خبرنگار بلاغ، دکتر قدیری ابیانه در بخش دوم مصاحبه خود با بلاغ، به پرسش‌های مختلفی پاسخ داد، وی با غیر تخصصی خواندن اظهارات رئیس جمهور پیرامون شورای نگهبان، اظهار کرد: آقای رئیس جمهور نمی‌تواند نظارت شورای نگهبان را نادیده بگیرد، چون قانون به آن حکم کرده است، یعنی نظر رئیس جمهور در این ارتباط که به تصریح قانون اساسی رسیده، برای مملکت ملاک نیست، نظر شورای نگهبان ملاک است و این گونه نیست که چون رئیس جمهور می‌گوید تعیین صلاحیت و نظارت با هیئت اجرایی باشد، نه شورای نگهبان، و حق شورای نگهبان را در تایید صلاحیت نامزدها رد کند، بعد هم  رئیس جمهور  بتواند بگوید من قانون را قبول ندارم یا اجرا نمی‌کنم.