بالاخره توافق بین ایران و 5+1 حاصل شد. باید منتظر دریافت متن توافق نهایی برای ارزیابی آن شد.
اینکه 5+1 قدرت جهانی یعنی آمریکا، روسیه، چین، انگلیس، فرانسه و آلمان در یک طرف میز قرار دارند و در طرف دیگر آن ایران قرار دارد و به چانه زنی پرداخته اند خود نشاندهنده موقعیت قدرت ایران در جهان است.
زیرا سفرای هر یک از این کشورها کافی بود تا گوشی تلفن را بردارند و به حکومت تحت نفوذ خود دستوراتی را صادر نمایند و آنها نیز چاره ای جز اطاعت نداشتند.
اما اینجا بحث چانه زنی است. همین کشورها قطعنامه هایی را در تحریم ایران در شورای امنیت علیه ایران تصویب کردند و مقرر داشتند که ایران حق غنی سازی اورانیوم را ندارد. تحریم های بانکی و نفتی را تحمیل کردند اما ایران نشان داد که نه تنها می تواند در مقابل این توطئه ها بایستد بلکه توان پیشرفت های چشمگیر در اوج تحریم ها را نیز دارد. این مقاومت خود اسطوره ای است.
وندی شرمن، معاون وزیر خارجه آمریکا و سرپرست تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در گفت‌وگوهای 1+5 این کشور که در اردیبهشت 94 در کنفرانس دو سالانه موسسه «مرکز اقدام مذهبی یهودیت برای اصلاحات» سخنرانی می‌کرد «فرهنگ و اقتصاد مقاومتی ایران» را عامل پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران در دوران تحریمها دانست.
وی افزود "تحریمها نتوانسته‌اند برنامه هسته‌ای ایران را متوقف کنند". شرمن گفت "ایرانی‌ها در دوران تحریمهای اقتصادی از 165 سانتریفیوژ به 19 هزار سانتریفیوژ رساندند". «ایران در شرایط اقتصاد مقاومتی است و فرهنگ مقاومت دارد. باور آنها این است که اگر دنیا تحریمها علیه ایران را افزایش دهد باید برنامه هسته‌ای خود را پیش ببرند."[1]
این اعترافات مایه مباهات است. زیرا دشمن اعتراف می کند که حتی اگر همه دنیا ایران را تحریم کند ایران به راه خود ادامه خواهد داد.
البته این اظهارات همچنین نشان می دهد که دشمنان ما گاهی نقش اقتصاد مقاومتی را در پیشرفت ایران بهتر از برخی از مسئولان کشور خودمان درک کرده اند.
