پایگاه شخصی دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

اخیرا دولت سیاست های متضادی را مطرح می سازد که می تواند برای اقتصاد کشور مشکل ساز باشد.

از یک طرف آزاد سازی قیمت بلیط هواپیما را مطرح می سازد و از طرف دیگر کنترل قیمت اجاره مسکن را مطرح می سازد.

از طرفی سرمایه گذاری دولت در بخش مسکن را اشتباه دانسته و خواستار سرمایه گذاری بخش خصوصی در ساخت و اجاره مسکن است و از سوی دیگر صحبت از مالیات بیشتر بر بیش از یک مسکن و نیز چهار ساله شدن قرار داد اجاره مسکن می کند که این امر سرمایه های بخش خصوصی را از ساخت و اجاره مسکن فراری می دهد و باعث کاهش ساخت مسکن و در نتیجه افزایش مشکل مسکن در کشور می گردد.

اخیرا دولت اعلام کرد که طبق قانون کارمندان باید هفته ای 44 ساعت کار کنند. کار ارزندها ی است. اما:

آیا ساعت ناهار و نماز را باید جزو ساعات کاری محسوب کرد؟!

آیا کارمندان باید بابت وقت نماز خواندن و غذا خوردن حقوق بگیرند؟

البته تا کنون چنین رسمی بوده است که رسم غلطی است. مگر کشاورزان و یا مغازه داران برای ناهار خوردن و نماز خواندن حقوقی دریافت می دارند؟!

تلمود کتاب مقدس یهودیان باورهای و دستورالعمل‌ها به یهودیان را ذکر می‌کند.

تلمود نه تنها مکررا مریم‏مقدس را مورد اهانت قرار می‏داد،بلکه حتی شک به وجود می‏آورد که حضرت‏عیسی علیه السلام از یک مادر باکره به دنیا آمده است و جسارت را تا جایی پیش می‏برد که‏می‏گفت عیسی فرزند سربازی به نام پاندارا و زنی بدکاره بود.

تأثیرپذیری گروهی از یهودیان از تعالیم تلمود و انجام اقداماتی چون مسموم نمودن آب شرب شهرها (که نمونه‌های آن در انگلستان و آلمان اتفاق افتاد) و به قتل رساندن کودکان مسیحی برای استفاده از خونشان در مناسک مذهبی «فطیر مقدّس»، باعث به‌وجود آمدن دیدگاهی منفی از یهودیان در اروپا شد.

فرازهایی از مطالب این کتاب به شرح ذیل است:

اوریانا فالاچی خبرنگار زن ایتالیایی در مصاحبه با حضرت امام خمینی (ره) می‌پرسد: این چادر، آیا صحیح است که این زنها خود را در زیر چادر مخفى کنند؟ این زنها در انقلاب شرکت کردند. کشته دادند. زندان رفتند. مبارزه کردند، این چادر هم یک رسم از قدیم مانده‏اى است. حالا دیگر دنیا هم عوض شده. حالا این صحیح است که مثلًا اینها خودشان را مخفى کنند؟

یکی از ایده های این ستاد این بود که آقای دکتر در فیس بوک صفحه باز کنه، چون اینطوری هم بیشتر معرفی میشند و هم این کار جوان پسنده،اماستاد هر کاری کرد آقای دکتر زیر بار نرفت،استدلال ایشون جالب بود...

به گزارش صاحب نیوزاین روزها عضویت برخی مسولین در فیس بوک خیلی باب شده بخصوص وزارت خارجه ای ها، برای همین یاد خاطره‌ای افتادم ؛

 یادم هست یکی از دوستان دکتر قدیری ابیانه سفیر خوش نام و مشهور کشور که در ایتالیا، استرالیا‌ و مکزیک دیپلمات بوده و حتی در مکزیک به عنوان سفیر تام الاختیار ایران فعالیت داشته می گفت : «دکتر تصمیم گرفت در انتخابات مجلس شرکت کنه، برای همین ستادی از دوستان ایشون تشکیل شد برای تبلیغات، یکی از ایده های این ستاد این بود که آقای دکتر در فیس بوک صفحه باز کنه، چون اینطوری هم بیشتر معرفی می شند و هم این کار جوان پسنده، اما این ستاد هر کاری کرد آقای دکتر زیر بار نرفت، استدلال ایشون جالب بود؛

گروه سیاسی: در جمهوری اسلامی یک نماینده اگر مصالح کشور را مغایر با نظر حزب خود تشخیص داد و به نظر حزب تمکین کرد، قَسم خود را زیر پا گذاشته است، زیرا تعهد حزبی یک تعهد درونی است، اما قسم و تعهد قانونی یک تعهد ملی است و منافع ملی بر منافع حزب ارجحیت دارد.

محمدحسن قدیری ابیانه، کارشناس عالی مدیریت استراتژیک و سفیر اسبق ایران در مکزیک و استرالیا در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با اشاره به تفاوت احزاب غربی با احزاب اسلامی گفت: یکی از معایب احزاب به سبک غربی این است که افرادی به عنوان نماینده انتخاب می‌شوند و کلیه اعضای حزب باید مطابق تصمیم و منافع حزب رأی دهند.

این کارشناس مسائل سیاسی افزود: در غرب افراد حق ندارند خود به تشخیص مصداق پرداخته و آنچه را به نفع کشور و مردم می‌دانند به آن رأی دهند.

سفیر اسبق ایران در مکزیک و استرالیا اظهار کرد: این نوع تشکل حزبی و تعهد حزبی مغایر با قَسمی است که مقامات کشور در جمهوری اسلامی ایران اعم از رئیس‌جمهور، نمایندگان مجلس و اعضای شورای شهر و روستا یاد می‌کنند، زیرا در ایران هرچند احزاب می‌توانند لیست دهند، اما مردم به احزاب رأی نمی‌دهند و ثبت‌نام قائم به شخص است و مردم به اشخاصی که خود صلاح می‌د‌انند، رأی می‌دهند و افراد منتخب نیز باید به قرآن کریم قسم یاد کنند که مطابق با مصالح کشور عمل کنند.

چناب آقای حسن روحانی رئیس محترم جمهور دیروز در مصاحبه تلویزیونی اعلام کرد[1] که ارزیابی‌های مسئولان از بودجه عمومی مصوب 210 هزار میلیارد تومانی سال 1392 نشان می‌دهد که فقط 130 هزار میلیارد تومان آن قابل تأمین است و علی‌رغم آن، دولت با در نظر گرفتن منابع جدید، پیشنهاد اصلاح بودجه و تعیین رقم حدود 152 هزار میلیارد تومانی را به مجلس پیشنهاد داده است.

این در حالی است که بودجه عمومی مصوب سال 1391 حدود 164 هزار میلیارد تومان بوده که فقط 104 هزار میلیارد تومان تومان آن محقق شده است.

برای درک بهتر آمار فوق، بودجه به ازای هر نفر در هر ماه به تومان در جدول زیر محاسبه می گردد[2]:

این یعنی در سال 1391 بودجه عمومی که برای اداره کلیه امور کشور پیش‌بینی شده بود به ازای هر نفر در هر ماه مبلغ 182 هزار تومان پیش بینی شده بود که فقط 115 هزار تومان آن محقق گردیده است و مبلغی معادل 67 هزار تومان در هر ماه به ازای هر نفر کسری بودجه بوجود آمده که این رقم معادل درآمدی است که برای فروش نفت در شرایط غیرتحریمی پیش‌بینی شده بود.

در بودجه سال 1392 مبلغ پیش‌بینی شده به ازای هر نفر در هر ماه حدود 225 هزار تومان پیش‌بینی شده بود که دولت تشخیص داده است که این پیش‌بینی محقق نشدنی است و فقط مبلغ 139 هزار تومان به ازای هر نفر در هر ماه قابل تأمین خواهد بود ولی با پیش بینی درآمدهای دیگر این رقم به 162 هزار تومان در هر ماه به ازای هر نفر قابل تحقق خواهد بود و لذا چنین رقمی را برای اصلاح بودجه به مجلس پیشنهاد داده است.

رئیس جمهور در همین مصاحبه کشور را در شرایط رکود تورمی و تورم را 39 درصد اعلام کرد. این یعنی قدرت 162 هزار تومانی بودجه عمومی سال 92 پیشنهادی دولت به ازای هر نفر در هر ماه معادل حدود 99 هزار تومان سال قبل است. این یعنی دولت باید با چنین بودجه‌ای که شامل درامدهای نفتی و غیره نیز می شود باید کلیه امور کشور و نه فقط قوه مجریه اداره شود. تازه این در صورتی است که ایران بتواند روزانه 1300000 هزار بشکه نفت روزانه صادر کند و آمریکا نتواند مطابق آنچه اعلام کرده صادرات نفت ایران را بیش از این کاهش دهد. صادرات نفت در بودجه سال 92 روزانه یک میلیون بشکه کمتر از سال قبل پیش‌بینی شده است.

این در حالی است که کلا تصور مردم از میزان صادرات نفت به ازای هر نفر در هر ماه ده‌ها، صدها و گاه بیش از هزار برابر واقعیت است و بر اساس آن توقع برآورده شدن توقعات بسیاری را از دولت دارند. توقعاتی که توسط هیچ دولتی برآورده شدنی نیست و برآورده شدن آن به کار و تلاش و همت آحاد مردم بستگی دارد. این در حالی است که ایران متاسفانه بیشترین تعطیلات مناسبتی، کمترین ساعت مفید کاری و بیشترین اسراف را در جهان دارد و از نظر تنبلی اجتماعی بعد از اعراب بالاترین در جهان است.