شیر و بنزین

19/8/1381

 

بخشی از دانش‌آموزان هر کلاس از تغذیه روزانه با شیر محروم هستند. علت آن نیز عدم توانایی والدین این خردسالان، در پرداخت ماهیانه 3200 تومان است. این واقعیتی است که سیمای جمهوری اسلامی ایران چند روز پیش آنرا به تصویر کشید.

در این برنامه نشان داده می‌شد که اسامی کسانی که پول شیر را پرداخته‌اند اعلام می‌شد و فقط به آنان شیر تحویل می‌گردید. در مصاحبه با دانش‌آموزانی که سهمیه شیر نداشته‌اند آنها دلیل این تبعیض را نمی‌دانستند. مادران این دانش‌آموزان نیز در مصاحبه خود اعلام کردند که توانایی پرداخت ماهانه 3200 تومان برای تغذیه فرزند خردسالشان را ندارند.

شکی نیست که والدین این دانش‌آموزان مایلند فرزندشان با شیر در مدرسه تغذیه شوند و اگر از پرداخت آن خودداری می‌کنند، عمدتا به دلیل عدم توانایی مالی است.

آموزش و پرورش نیز نمی‌تواند هزینه‌ای را بپردازد که بودجه آن تامین نشده است. دولت هم بودجه بیشتری ندارد تا به این امر اختصاص دهد. پس تکلیف چیست؟

در اینجا این سوال مطرح می‌شود که آیا بودجه ‌های موجود به نحو مناسبی اختصاص یافته‌اند؟ آیا نمی‌توان در اختصاص بودجه، اولویت‌ها را اصلاح کرد؟ آیا نمی‌توان در امر زیبای توزیع شیر در مدارس، این تبعیض زشت را از بین برد، بویژه که مصرف شیر، کمبود کلسیم این دانش‌آموزان را تا حدودی رفع می‌کند؟

واقعیت این است که اختصاص بودجه در کشورمان نه تنها در وضعیت ایده‌آلی نیست، بلکه در مواردی یک افتضاح است. در کشور ما از بابت هر لیتر بنزین 150 تومان یارانه پرداخت می‌گردد. در حقیقت با توجه به اینکه روزانه 50 میلیون لیتر بنزین مصرف می‌شود، میزان یارانه بنزین در هر سال بالغ بر 2500 میلیارد تومان یعنی معادل 5/2 برابر کل بودجه عمرانی استانی کل استان‌های کشور است!

در حالی که بسیاری از خانواده‌ها، توان  تامین ماهیانه 3200  تومان، برای تغذیه روزانه شیر در مدرسه برای فرزند معصوم خویش را ندارند، دولت از بابت هر یک باک بنزین (40 لیتر) 6 هزار تومان و از بابت هر باک بنزین ماشین پاترول (80 لیتر)  12 هزار تومان از کیسه بیت‌المال عمومی یارانه تخصیص داده است! یعنی هر کس از وسیله نقلیه شخصی برخوردار است و مصرف بنزین بیشتری دارد، دسترسی بیشتری به بیت‌المال دارد!

در حقیقت یارانه دولت برای بنزین مصرفی برای فقط یک باک پاترول در یک نوبت، 12 هزار تومان، و اگر فقط هر 3 روز یک بار بنزین بزند در هر ماه 120 هزار تومان یارانه می‌گیرد که معادل سهمیه شیر ماهانه 37 دانش‌آموز است! دانش‌آموزان محرومی که باید از رشد سالم باز بمانند تا من و شمای ماشین دار بتوانیم ارزان برانیم!

چه کسی مدعی است که این روش عادلانه است؟! در ماه مبارک رمضان این سوال را مطرح می‌کنم که چه کسی حاضر است از این روش دفاع کند و در عین حال در روز قیامت پاسخی برای این ظلم فاحش داشته باشد؟ چه کسی می‌تواند بذل و بخشش از بیت المال به افراد برخوردار را به این بهانه که باید بنزین ارزان باشد توجیه کند، در حالی که فرزندان این خاک و بوم از خوردن سهم شیر خود محروم هستند. متاسفانه سهم دهک اول جمعیتی کشور (5/6 میلیون نفر از ثروتمندترین‌های جامعه) از یارانه بنزین، بیش از چهل برابر سهم دهک آخر جمعیتی کشور (5/6 میلیون نفر از فقیرترین اقشار جامعه) است.

در سال جاری یارانه‌ای که به مصرف بنزین تعلق می‌گیرد بیش از 5/2 برابر کل بودجه عمرانی استانی کل استانهای کشور است و این در حالی است که 9080 طرح عمرانی ملی نیمه تمام  و 45 هزار طرح عمرانی استانی نیمه تمام در کشور وجود دارند.

من مانده‌ام که با این وضعیت چگونه عده‌ای هنوز از ادامه پرداخت یارانه برای بنزین دفاع می‌کنند در حالی که در بخش‌های دیگری به این بودجه نیاز است.            والسلام

قیمت های جهانی یعنی چه؟

1382

اخیرا در محافل مختلف، در رابطه با جهانی شدن قیمت‌های فرآورده‌های نفتی مجادلاتی در گرفته است که نشان می‌دهد، برداشت از مفهوم "قیمت جهانی" متفاوت است.

در اینجا ابتدا باید قیمت جهانی را تشریح کرد.

" قیمت جهانی یک کالا" قیمت فروش آن کالا به مقدار بسیار عمده، از طرف تولید کننده، به صورت بدون واسطه، به خریداران عمده، بدون اینکه عوارض گمرکی و مالیات ب آن افزوده شده باشد محسوب می‌گردد. یعنی ارزانترین قیمتی که هر خریداری ممکن است به آن در معاملات بین‌المللی دسترسی داشته باشد.

"قیمت جهانی" هر کالا غیر از "قیمت آن کالا در جهان" است. قیمت هر کالا در هر کشوری به عوامل متعددی بستگی دارد که قیمت جهانی کالا یکی از آن عوامل است. برخی از عوامل موثر دیگر در قیمت هر کالا در هر کشوری در جهان عبارتند از:  هزینه انتقال آن کالا به کشور مربوطه، تعرفه‌های گمرکی، مالیات بر مصرف، هزینه‌های انبار داری و توزیع به مصرف کننده نهایی، سود شرکتهای وارد کننده، سود شرکتهای حمل و نقل و توزیع و ....

البته اگر کشوری مثل ایران یارانه بپردازد، مقدار این یارانه نیز در کاهش قیمت تاثیر می‌گذارد.

مثلا قیمت جهانی بنزین در جهان حدودا بشکه‌ای 30 دلار است، لیکن در کشورهای اروپایی، هر بشکه بنزین بین 160 تا 190 دلار، در ترکیه حدود 160 دلار و در هند و پاکستان حدود 80 دلار می‌باشد. لذا قیمت عرضه هر لیتر بنزین در ایتالیا 20/1 دلار، در ترکیه لیتری 1 دلار و در هند و پاکستان هر لیتر نیم دلار می‌باشد.

قیمت‌های جهانی یک کالا به درآمد و ثروت و حقوق ماهانه مردم یک کشور بستگی ندارد. مثلا ایران نفت خام خود به قیمتهای جهانی (در حال حاضر حدود 25 دلار در هر بشکه) به متقاضیان خارجی عرضه می‌کند، چه این کشورها مثل انگلستان و ایتالیا ثروتمند باشند و چه مثل بنگلادش یا بورکینافاسو فقیر باشند.

بنا براین وقتی در ایران مطرح می‌شود که کالاها باید به قیمت جهانی آن عرضه شود، یعنی به کمترین قیمت ممکن در مبادلات جهانی، یعنی قیمت معاملات بسیار عمده، بدون واسطه و به اصطلاح خرید عمده از تولید کننده اصلی، بدون در نظر گرفتن هرگونه گمرک و مالیات و بدون در نظر گرفتن هرگونه سود!

اما قیمت جهانی چه ربطی به مردم ایران دارد؟!

ایران کالاهای صادراتی خود را به قیمت جهانی صادر می‌کند، لذا اگر مثلا بنزین صادر گردد،  به قیمت جهانی صادر خواهد شد و پول آن به صندوق دولت، یعنی بیت‌المال عمومی واریز خواهد گردید و قاعدتا بر اساس منافع عمومی و بر اساس برنامه پیشنهادی دولت و تصویب مجلس شورای اسلامی به نفع همین مردم هزینه می‌گردد.

یا چنانچه وارداتی صورت گیرد، لزوما به قیمت جهانی خواهد بود و مطابق آن از کیسه بیت‌المال عمومی خارج می‌گردد.

مثلا در سال 1380 از بابت واردات بنزین از خارج که به دلیل اسراف در مصرف بنزین دولت ناچار به انجام آن بود، معادل 800 میلیون دلار از کیسه دولت خارج شد و این مبلغ بر اساس قیمت جهانی بنزین پرداخت گردید.

مبلغی که برای واردات بنزین در سال 1380 هزینه شده است، معادل کل بودجه عمرانی استانی بیست  استان کشور در سال 1381، یعنی معادل مجموع کل بودجه عمرانی استانی استانهای همدان، مرکزی، گیلان، گلستان، آذربایجان غربی، کرمان، هرمزگان، کردستان، لرستان، ایلام، زنجان، چهار محال و بختیاری، کهکیلویه و بویر احمد، سمنان، یزد، بوشهر، اردبیل، قم و قزوین می‌باشد. این مبلغ معادل بیش از 7 سال بودجه دفتر مناطق محروم ریاست جمهوری است!

با این مبلغ می‌توان هزینه ساخت 25 سد بزرگ خاکی، هر یک به گنجایش سد کرج را تامین کرد. جالب آنکه دولت در توزیع این مقدار بنزین  وارداتی، عملا بیش از حدود 600 میلیون دلار یارانه داده است که از این مقدار یارانه، سهم دهک اول جمعیتی کشور که ثروتمند تریهای جامعه هستند، بیش از 40 برابر سهم دهک آخر جمعیتی یعنی فقیرترین‌ها بوده است!

یارانه اختصاص یافته فقط برای بنزین وارداتی، تقریبا معادل بودجه‌ای است که برای لغو خودگردانی بیمارستانهای دولتی سراسر کشور نیاز می‌باشد و طبیعتا این محرومترین اقشار جامعه هستند که  از خودگردانی  بیمارستانها (که به ناچار و به دلیل نبود بودجه به آن تن داده شده) آسیب می‌بینند.

این در حالی است که بنزین مصرفی در داخل کشور بسیار بیشتر از میزان وارداتی است که به آن اشاره شد و در نتیجه یارانه بنزین نیز بسیار فراتر از مبلغ مورد اشاره می‌باشد.

یارانه حاملهای انرژی مصرفی در ایران معادل 13 میلیارد دلار، یعنی بیش از 10 هزار میلیارد تومان است که 8 برابر کل بودجه عمرانی استانی کل استانهای کشور و معادل 184 در صد کل بودجه عمرانی ملی و استانی کل کشور است.

به فرض اینکه برای ایجاد هر فرصت شغلی 50 میلیون ریال به صورت بلاعوض اختصاص یابد، مبلغ یارانه سالانه حاملهای انرژی معادل ایجاد 2 میلیون فرصت شغلی است. یعنی ایجاد 2 میلیون شغل دائمی در سال.

آیا چون ما نمی‌توانیم حقوق‌ها و درآمدها را به سطح کشورهای ثروتمند برسانیم، پس باید به ضرر محرومین و به نفع مرفهین ( که درآمدشان بالاتر از متوسط سطح درآمد جهانی است) عمل کنیم و درهای بیت‌المال عمومی را به روی ثروتمندان بگشاییم؟ آنهم به اندازه 40 برابر  نسبت به محرومترین‌ اقشار جامعه؟!

وقتی صحبت از قیمت جهانی می‌شود، یعنی دارایی‌های دولت کشور و آنچه را که دولت تولید می‌کند به قیمت جهانی محاسبه کرده و به صندوق خزانه دولت که همان بیت‌المال عمومی است واریز گردد. نه اینکه به ثروت عمومی چوب حراج زده و در اختیار مصرف کنندگان ثروتمند جامعه قرار گیرد.

مگر مردم کشورهایی که مردمشان فقیر هستند، اجناس وارداتی یا تولیدی را کمتر از قیمت جهانی آن خریداری یا عرضه می‌کنند؟

در هند و پاکستان که مردم فقیر بسیاری دارد، بنزین لیتری نیم دلار عرضه می‌گردد. آنها از مصرف کنندگان مالیات می‌گیرند و ما یارانه می‌پردازیم.

در هند و پاکستان، در اروپا و کشورهای پیشرفته و نیز در حال پیشرفت، هر کس مصرف بیشتری داشته باشد مالیات بیشتری می‌پردازد و در ایران عکس آن اتفاق می‌افتد‍! یعنی ثروتمندها بجای اینکه مالیات بیشتری بپردازند، یارانه بیشتری دریافت می‌دارند!

مطابق با لایحه بودجه مصوب سال 1381 کشور، کل هزینه طرح‌های آبرسانی به 101 شهر کشور، (از ابتدا تا انتهای طرح) معادل 2575میلیارد ریال است که  این مبلغ معادل فقط 10 روز یارانه حاملهای انرژی است.

پولی که از کیسه ملت فقط از بابت واردات بنزین به قیمتهای جهانی در سال 13810 خارج شده است، قریب به 5/2 برابر کل بودجه طرحهای آبرسانی به 101 شهر کشور است.

در پایان، در جواب عزیزانی که در تعهد و دلسوزی آنها نسبت به مردم شکی نیست، لیکن با حذف یارانه‌های حامل های انرژی مخالفت می‌ورزند، عین جملات خود آنها را باید بیان کرد و آن اینکه:

" متاسفانه بخاطر بکار نگرفتن واژه‌ها در جای واقعی خود، اوضاع اقتصاد را بجای اینکه بهتر کنیم بدتر می‌کنیم.... دوستان مسئله اقتصاد را با مسایل بخشی مخلوط می‌کنند، در حالی که تصمیم‌گیری راجع به قیمت با تصمیم‌گیری در مورد آیینه‌کاری یک دیوار فرق می‌کند".

      والسلام

 

کالبد شکافی بحران بیکاری

قسمتهایی از مقاله مندرج در رسانه های سال 1381

دهه هشتاد، دهه بحران بیکاری است که چنانچه این معضل حل نگردد، در این دهه انواع بحرانها از قبیل بحران‌های  مفاسد اخلاقی و اجتماعی، اعتیاد، جرم و جنایت و ناامنی که خود ناشی از بحران بیکاری است، به اوج خود خواهد رسید.

فساد برای همه بد است.

نقدی بر مصوبه منع اعضای شوراهای شهر و بستگانشان در معاملات شهرداری‌ها

انگیزه‌های اعتقادی مهم‌ترین محرک برای یک سفیر است تا اتاق گرم و نرم محل کارش در کشورهای اروپایی رها کند و در یک خانه محقر در جنب مسجد امام حسن در کوچه‌ای از بلوار چمران پی‌گیر فعالیت‌های انتخاباتی باشد و البته در شهری که شاید پسوند و پیشوند اسم و فامیل نامزدها بیش از تفکرات و سوابق سیاسی و برنامه‌های کاندیدا مورد توجه قرار می‌گیرد.

به گفته او برخی از افراد ستاد حامیان احمدی‌نژاد در کاشان و برخی حامیان سابق گرانمایه از او خواسته‌اند که در این صحنه سیاسی حاضر شود. او علت روی‌گردانی این حامیان گرانمایه‌پور  را موضع نگرفتن به موقع و غیرشفاف وی در جریان به گفته او  فتنه ۸۸ می‌داند. شاید به این علت است که «فتنه»‌  شاه بیت غالب جملات او در سخنرانی‌هایش است.

می‌گوید گاهی مصلحت جامعه نقطه مقابل انتظار عمومی‌است و بیان آن باعث پایین آمدن محبوبیت فرد می‌شود ولی به نظر او انجام کار درست بر مقبولیت عمومی‌ترجیح دارد و بر این اساس بدون نگرانی نظراتش را در مسائل مختلف بیان می‌کند. از وضعیت اقتصادی گرفته تا فرهنگ عمومی. صبح یک روز تعطیل به سراغش رفتیم و پرسش‌هایمان را مطرح کردیم.

سفیری که برای وکالت آمده

گفتگو با دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

انگیزه‌های اعتقادی مهم‌ترین محرک برای یک سفیر است تا اتاق گرم و نرم محل کارش در کشورهای اروپایی رها کند و در یک خانه محقر در جنب مسجد امام حسن در کوچه‌ای از بلوار چمران پی‌گیر فعالیت‌های انتخاباتی باشد و البته در شهری که شاید پسوند و پیشوند اسم و فامیل نامزدها بیش از تفکرات و سوابق سیاسی و برنامه‌های کاندیدا مورد توجه قرار می‌گیرد.

به گفته او برخی از افراد ستاد حامیان احمدی‌نژاد در کاشان و برخی حامیان سابق گرانمایه از او خواسته‌اند که در این صحنه سیاسی حاضر شود. او علت روی‌گردانی این حامیان گرانمایه‌پور  را موضع نگرفتن به موقع و غیرشفاف وی در جریان به گفته او  فتنه ۸۸ می‌داند. شاید به این علت است که «فتنه»‌  شاه بیت غالب جملات او در سخنرانی‌هایش است.

می‌گوید گاهی مصلحت جامعه نقطه مقابل انتظار عمومی‌است و بیان آن باعث پایین آمدن محبوبیت فرد می‌شود ولی به نظر او انجام کار درست بر مقبولیت عمومی‌ترجیح دارد و بر این اساس بدون نگرانی نظراتش را در مسائل مختلف بیان می‌کند. از وضعیت اقتصادی گرفته تا فرهنگ عمومی. صبح یک روز تعطیل به سراغش رفتیم و پرسش‌هایمان را مطرح کردیم.

* از دلار شروع کنیم. دیروز قیمت دلار ۱۹۰۰ و سکه یک میلیون تومان. امروز کشورهای اروپایی در بروکسل جمع شده‌اند تا برای زمان تحریم نفت ایران تصمیم بگیرند. کلیات این طرح به تصویب اتحادیه اروپا رسیده است. تنها برای زمان آن بحث خواهد شد تا مطابق با تحریم بانک مرکزی که توسط آمریکا انجام شده است همخوانی داشته باشد. نظر شما چیست؟

محورهای گفتگوی خبرنگار «نسیم» با محمد‌حسن قدیری ابیانه، کارشناس عالی علوم استراتژیک:

 

- باید انجام بازرسی‌های بازرسان انرژی اتمی موکول به بعد از زیارت قبور دانشمندان شهید هسته‌ای کشور شود.

یکی از تصورات اشتباهی که در ذهن عموم مردم در رابطه با وظیفه نمایندگان مجلس می‌باشد، این است که وظیفه اصلی نمایندگان، پیگیری و جذب امکانات مختلف برای حوزه انتخابی خود است. بر همین اساس یکی از راهکارهای تبلیغاتی نمایندگان این است که وعده‌‌های مختلفی در زمینه‌ پروژه‌های عمرانی و رفاهی به مردم منطقه خود می‌دهند که بسیاری از این وعده‌ها غیر عملی است.

به نقل از سایت الف:دکتر محمدحسن قدیری ابیانه، به سوالات بینندگان اینترنت پاسخ می دهند.

مهمان ویژه الف، دکتری مدیریت راهبردی و فوق لیسانس معماری دارد و در سوابق کاری مفصل وی معاون دفتر ریاست جمهوری در زمان هاشمی رفسنجانی، سفیر جمهوری اسلامی ایران در استرالیا و مکزیک دیده می شود.

قدیری ابیانه در سن 20 سالگی(1353) اولین انجمن دانشجویی را در ایتالیا تاسیس نمود و با سفر حضرت امام به پاریس به او پیوست.وی از سال 1373 طرح هدفمند سازی یارانه ها را دنبال می نمود و در سالهای اخیر به دلیل نقش آفرینی در اسلام آوردن شهیدادواردو آنیلی و معرفی وی به ایرانیان، نقد حوادث پس از انتخابات سال۸۸ و نیز نقد اطرافیان چاپلوس احمدی نژاد؛ حضوری پررنگ در رسانه های کشور داشته است.

بینندگان اینترنت می توانند تا روز چهارشنبه ۲۸دی سوالات خود را از مهمان ویژه الف بطور کتبی مطرح بفرمایند. آقای دکتر قدیری ظرف مدت کوتاهی پس از انتشار سوالات رسیده به آنها پاسخ خواهند داد.

مصاحبه با کیهان پیرامون وضعیت آمریکا

نگاهی به چالش های نظام سرمایه داری غرب - 99 درصد قربانی تمامیت خواهی یک درصد:

دکتر محمد حسن قدیری ابیانه کارشناس عالی امور استراتژیک با بیان این عبارت معتقد است: امسال کسری بودجه آمریکا 1600 میلیارد دلار و بدهی آن بیش از 15 هزار میلیارد دلار است. پیش بینی می شود 8 هزار میلیارد دلار ظرف یک سال به بدهی های آمریکا اضافه شود و به 23 هزار میلیارد دلار برسد.

روزنامه یاست روز 18 دی 1390

یکی از تحلیل‌هایی که در رابطه با سفر رئیس جمهوری ایران به آمریکای لاتین مطرح می‌شود این بوده که ایران به دنبال یافتن جایگزینی برای کشورهای غربی است.

دکتر محمد حسن قدیری ابیانه سفیر سابق ایران در مکزیک این تحلیل را رد کرده و معتقد است: ایران به دنبال توسعه روابط خود با همه کشورها به غیر رژیم صهیونیستی و همچنین انگلیس است که مجلسیان به صورت قانون تصویب کردند که سطح روابط با بریتانیا باید کاهش یابد.

وی تصریح کرد: بنابراین ایران به دنبال این نیست که رابطه با کشورهای آمریکای لاتین را به جای روابط دیگر خود قرار داده و هدف جمهوری اسلامی توسعه روابط با این کشورها است.

وی تصریح کرد: آمریکای لاتین برای سران کاخ سفید به عنوان حیات خلوت است و نمی‌خواهند پای ایران به حیاط خلوت آنها باز شود، اما با اقدامات گسترده و خوبی که جمهوری اسلامی انجام داد،‌ هم اکنون ما روابط رو به گسترشی با کشورهای مخالف آمریکا در این منطقه داریم.

این کارشناس روابط بین‌الملل در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه رسانه‌های غربی مدعی هستند ایران به دنبال دور زدن تحریم‌های اروپا است و به همین دلیل به کشورهای آمریکای لاتین نگاه ویژه‌ای دارد، گفت: اساسا ایران را نمی‌توان تحریم کرد، یکی از دلایلش همین روابطی است که با دنیا داشته و کشورهای بسیاری در جهان حضور دارند که آماده همکاری و گسترش تعاملات خود با کشورمان هستند.

دکتر قدیری ابیانه در پایان تاکید کرد: به هر حال لازمه یک دیپلماسی فعال و پویا این است که ما با همه کشورها بر اساس احترام و اعتماد متقابل کار کرده و روابط خود را با کشورهای دوست و همراه گسترش دهیم و به همین دلیل سفر رئیس جمهوری به آمریکای لاتین می‌تواند زمینه ساز تحقق منافع دو طرفه باشد.