سفیرسابق ایران در مکزیک در گفتگو با جویزر گفت : حتی در صورت توافق در مذاکرات هسته ای چیزی از دشمنی آمریکا علیه ما کم نخواهد شد و هیچگاه عقب نشینی نمی تواند آمریکا را از دشمنی با ملت ایران باز دارد .
دکتر محمدحسن قدیری ابیانه کارشناس مسائل سیاسی و سفیر سابق ایران در مکزیک و استرالیا در گفتگوی اختصاصی با پایگاه اطلاع رسانی جویزر در خصوص عدم انتشار فکت شیت از سوی دولت اظهار کرد : مواضع مختلفی از سوی مقامات عالی کشور اتخاذ می شود بعضی ها می گویند فکت شیت ایرانی وجود ندارد ، بعضی ها می گویند صلاح نیست منتشر شود ، بعضی ها می گویند فکت شیت آماده شده است ، برخی خبرها نیز حاکی از آن است وزارت خارجه آن را آماده نموده و رئیس جمهور مانع انتشار آن می شود و خود رئیس جمهور هم می گوید ما قبل از همه آن را منتشر کرده ایم.

وی ادامه داد : اینکه وزارت خارج می گوید آن را منتشر نمی کنیم و رئیس جمهور می گوید آن را منتشر کرده ایم احساس بدی در جامعه نسبت به این امر دست می دهد و گویا مخاطبین را احمق فرض کرده اند،

این کارشناس مسائل بین‌الملل در گفتگو با «نسیم» با اشاره به اینکه اصولاً بنای سیاست خارجی‌ آمریکا بر استثمار سایر ملل است گفت: طبیعتاً چنین مذاکره‌ای نه مذاکره بلکه تلاش آمریکایی‌ها برای تحمیل نظرات خودشان است

کارشناس مسائل استراتژیک مطرح کرد؛ کارمندان دولت توقع دارند کل پول نفت و درآمدای کشور هزینه رفاه آن‌ها شود/ به‌جای تکیه به نفت، منویات رهبری اجرا شود/ بسیاری از مسئولین و مردم خود را مخاطب سخنان رهبری نمی دانند.

کارشناس مسائل استراتژیک گفت: برای رسیدن به معیشت مناسب باید کارهای گسترده‌ای صورت گیرد ازجمله ساعات مفید کاری افزایش پیدا کند , و جلوی اسراف‌ها گرفته شود. در حقیقت باید به‌جای تکیه به درآمدهای نفتی به شعارهایی که مقام معظم رهبری به‌عنوان شعار سال عنوان می‌کردند عمل می‌شد، در بسیاری از موارد مسئولین اصلا خود را مخاطب این شعارها نمی‌دانند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا محمدحسن قدیری ابیانه کارشناس مسائل استراتژیک در گفتگو با خبرنگار  پایگاه خبری ثامن اظهار داشت: چند عامل مانع پیشرفت اقتصادی کشور شده است یکی از مهم‌ترین عوامل وجود توهم در مورد میزان  درآمد نفتی است ، تصور مردم از درآمد نفتی ده‌ها و صدها برابر آنچه در واقعیت وجود دارد است.

در مناظره صادق زیباکلام و محمدحسین قدیری ابیانه به میزبانی روزنامه فرهیختگان و اداره تشکل های دانشگاه آزاد مطرح شد: لوزان، اقتصاد و انتخابات

به نقل از فرهیختگان به تاریخ 1394/02/20 

*** قدیری ابیانه: اولا معتقد هستم که باید تیم مذاکره کننده را تقویت و حمایت کرد، هرچند بخشی از این حمایت هم می تواند نقد کارها باشد؛ برای اینکه آنها اگر نکته ای است مورد توجه قرار بدهند و در مذاکرات لحاظ کنند.

 بنابراین نقد مذاکرات ژنو یا آنچه در توافقات حاصل شده است را اقدامی علیه هیات مذاکره کننده کشور نمی دانم، حتی گاهی مخالفت ها برای پشتیبانی از هیات و مواضع ایران ضروری است و برعکس معتقدم جشن ها مثل جشنی که یک عده ای پس از تفاهم لوزان، گرفتند به ضرر ایران و ضرر هیات تبدیل می شود، چون راه چانه زنی را می بندد و این طور نشان می دهد که ما از آنچه گرفته ایم راضی هستیم. اما معتقدم چند نکته در مذاکرات وجود دارد که قابل بررسی و قابل نقد هستند و باید نظر هیات مذاکره کننده را بشنویم و نتیجه را هم ببینیم.

 یکی اینکه از همان ابتدا، در مذاکرات هیأت ایرانی آمادگی خودش را برای پذیرش پروتکل الحاقی اعلام کرد، به عنوان پایه مذاکرات، که این به نظر من یک اشتباه بود. به دلیل اینکه ما الان عضو NPT هستیم و باید از مزایای آن برخوردار باشیم، اما داریم از زیان هایش برخوردار می شویم؛ یعنی بازرسی ها بیش از هر کشوری در ایران اعمال می شود. اگر برویم و پروتکل الحاقی را بپذیریم، بدتر است.

در صورتی که تصویب پروتکل الحاقی به رای مجلس و یا رفراندوم موکول شود حجم تهدیدات چندین برابر خواهد شد.

«مذاکره تحمیلی!» عنوان یادداشت روز روزنامه حمایت به قلم دکتر محمدحسن قدیری ابیانه است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

مذاکرات هسته‌ای در حالی به گام‌های نهایی خود نزدیک می‌شود که «جان کری» وزیر خارجه آمریکا و «جو بایدن» معاون رئیس‌جمهور این کشور طی روزهای اخیر با لحن توهین‌آمیزی جمهوری اسلامی ایران را تهدید نظامی کردند تا در دقیقه 90 زیاده خواهی های خود در مذاکرات را به پیش بکشند و تحت تاثیر فضای فشار و تهدید سناریوی امتیازگیری از کشورمان را عملی نمایند ولی

این متن بخشی از کتاب سبک اقتصادی و فرهنگی زندگی نوشته قدیری ابیانه است.

"معمولاً در تنظیم بودجه، درآمدها و هزینه‌های شرکت‌ها برابر در نظر گرفته می‌شود. و البته 65 درصد سود خالص را که باید به خزانه دولت ریخته شود در قسمت هزینه‌ها لحاظ می‌گردد.

اگر شرکت‌ها سود بکنند، 65 درصد سود خالص آن‌ها به خزانه واریز شده و بخشی از بودجه عمومی را تشکیل خواهد داد که 40 درصد سود خالص به عنوان سهم دولت از بابت سرمایه گذاری و 25 درصد به عنوان مالیات بر سود می‌باشد.

بنابراین بودجه عمومی شامل 65 درصد از سود شرکت‌ها نیز می‌شود.

 شیوه غلط مدیریت شرکت‌های دولتی

اما چه بر سر شرکت‌های دولتی می‌آید و چگونه اداره می‌شوند و سود واقعی آن‌ها چقدر است؟

متأسفانه باید گفت که مدیران دولتی معمولاً واریز 65 درصد از سود شرکت‌ها به خزانه دولت را برای خویش زیان و پول از دست رفته تلقی می‌کنند و به هزار ترفند برای کاهش آن متوسل می‌شوند.

از تعیین حقوق‌ها و پاداش‌های سنگین برای خود و اعضای هیئت مدیره تا افزایش حقوق و رفاهیات کارکنان خویش بدون در نظر گرفتن سطح حقوق و رفاهیات و توان اقتصادی جامعه و دیگر کارکنان دولت.